9
Sprinkhanen en krekels
Een andere soort veldsprinkhaan die je op het zicht
eenvoudig kunt herkennen is de kustsprinkhaan. Deze
heeft een opvallend witte lijn aan de uiterste onderrand
van de vleugel. Deze soort kan je overal in de streek
aantreffen.
De sabelsprinkhanen
De makkelijkste is wel de grote groene sabelsprinkhaan,
die door zijn grootte en dikke lijf met geen andere
soort te verwisselen is. Deze soort komt overal voor
en laat vanaf de middag tot in de late avond zijn harde
"gezang" horen.
De sikkelsprinkhaan is ook erg groot, maar heeft een
veel slanker lichaam.
De achtervleugels steken ver voorbij de voorvleugels.
Overal over het lijf zijn kleine zwarte puntjes en de
legboor is kort en krom. Dit is een soort die nog niet zo
lang bij ons voorkomt.
Door de opwarming van het klimaat breidt deze soort
zich steeds verder naar het noorden uit.
Een andere soort met veel zwarte stippels op het lijf is
de struiksprinkhaan. Dit dier is echter veel plomper en
heeft extreem korte vleugels. Deze zijn slecht ont
wikkeld, daardoor kan deze soort niet vliegen. Je kunt
ze overal aantreffen, op bladeren van struiken, in de
vegetatie, op bloemen ed.
De boomsprinkhaan leeft veel in bomen en struiken, het
is een kleine slanke soort, met lange vleugels. De foto is
's nachts gemaakt bij een onderzoek naar nachtvlinders.
Door deze te lokken met een lekker papje dat op bomen
gesmeerd wordt. Zo kan je deze sprinkhanen ook goed
inventariseren.
De zuidelijke boomsprinkhaan lijkt veel op de gewone,
maar is makkelijk te onderscheiden aan de heel korte
vleugels, die als niet ontwikkelde stompjes over het
begin van het achterlijf liggen. Dit is ook een soort die
hier nog maar kort voorkomt en uit het zuiden is komen
oprukken.
Ook bij de spitskopjes is er een gewone en zuidelijke
soort, maar daarbij is het met de vleugellengte pre
cies andersom. Het zuidelijke spitskopje heeft lange
vleugels en het spitskopje korte. Beide soorten zijn zo
genoemd, omdat ze een heel smalle kop hebben. Ze leven
Grote groene sabelsprinkhaan, mannetje
Sikkelsprinkhaan, vrouwtje
Boomsprinkhaan, mannetje
Struiksprinkhaan, vrouwtje
Sprinkhanen en krekels |1
in grazige vegetatie, riet, biezen ed.
De zuidelijke is opnieuw een soort
die profiteert van het warmere kli
maat en daardoor naar het noorden
oprukt. Deze soort lijkt het gewoon
spitskopje te verdringen.
De greppelsprinkhaan is onmid
dellijk te herkennen aan het licht
gekleurde lijntje over de rand van
de zijkant van het halsschild. Het is
een algemene soort die je ook mak
kelijk op het geluid kunt opsporen.
Een aanhoudend hoge knetterende
zoemtoon.
Een soort die veel op de greppel
sprinkhaan lijkt is de duinsabelsprink-
haan. Je vindt ze alleen in de duinen
van Cadzand en Nieuwvliet. Ze leven
tamelijk verborgen en maken een heel
hoog geluid, zodat je ze het beste
met een baddetector kan opsporen.
Zuidelijke boomsprinkhaan, vrouwtje
Greppelsprinkhaan mannetje
De veldkrekel kan je alleen in de
bossen van Clinge en de directe
omgeving vinden. De dieren laten
om warme dagen hun luide kri kri
kri "zang horen. De boomkrekel is
super zeldzaam, maar lijkt iets toe
te nemen. Het dier is in de omgeving
van Hulst en in Saeftinghe waarge
nomen. De huiskrekel leeft hier en
daar binnenshuis en laat zich meest
al ook luid horen.
Een soort die ook nauw verwant is
aan de krekels is de veenmol. Zo
als de naam zegt heeft deze soort
een voorkeur voor veen in de on
dergrond, maar het prachtige dier
leeft ook in zandgebieden. Voorheen
was deze soort wijd verspreid, de
laatste jaren zijn er nog maar heel
weinig waarnemingen. Het uiterlijk is
onmiskenbaar, met ongekend krach
tige graafpoten. Het prachtige dier
werd in moestuinen bestreden, maar
buinsabelsprinkhaan
Veldkrekel
is inmiddels zo zeldzaam dat we aan
iedereen vragen de dieren verder
met rust te laten.
Overige soorten
De veldsprinkhanen en doorntjes
zijn wat lastiger op het zicht uit el
kaar te houden. Ze zijn wel allemaal
opgenomen in de tabel hiernaast.
Alle soorten zijn tamelijk algemeen,
maar het knopsprietje, de snortik-
ker en het gewoon doorntje zijn met
name in de duinen of op het dekzand
te vinden.
Op onderzoek
Als deze Steltkluut in de brieven
bus ligt, zijn de meeste soorten nog
actief. Wie ze wil zien moet er wel
snel op uit, want als het in de herfst
flink kouder begint te worden wordt
het al snel veel minder.
Zuidelijk spitskopje vrouwtje
Veenmol
tstekkertje herfst 2018
