O
M Bijzondere Waarnemingen in onze regio
mee, steeds duikend op de wouw. Toen hij dit te gortig vond
worden sloeg hij zelf een paar keer metz'n klauwen, waarvoor
zelfs de kauwen toch wel respect hadden en hem wat ruimte
gaven. Hij deed zelfs even een poging tot jagen, maar werd
daar toch weer bij verstoord en ging terug zitten poetsen. Dit
keer niet zo lang, want kennelijk had hij toch wel honger. Dit
keer kon hij zonder kauwen of eksters weg "fladderen", daar
leek voor mij de vlucht het meest op, het gefladder van een
grote vlinder. Daarna ging hij bidden, niet zoals een torenvalk
maar meer verticaal, met hangende poten. Na een paar keer
bidden kwam er een duikvlucht en het was meteen raak. Hij
Op 10 mei reden we na het werk nog even langs Terhole om de
in de Polsvliet broedende bruine kiekendieven te checken. We
houden vanaf de dijk in de gaten of ze nog broeden enzo. Het
mannetje zagen we vrij snel en hij verdween met een kleine
prooi in de poten achter de struiken. We gingen een stukje ver
derop staan en bleven in de auto. Vanuit de auto zijn kieken
dieven prima te observeren als je niet te dicht bij gaat staan.
Zodra je uitstapt vertrouwen ze het niet meer en laten zich
gewoonlijk niet meer zien. Met de kijker speurde ik alle paal
tjes en struiken af waar hij meestal gaat zitten. In een van de
stuiken ver weg, ontdekte ik een vreemde erg bleke vogel iets
groter dan een torenvalk. Deze was de rug aan het poetsen en
het duurde zeker een kwartier eer we de kop zagen. Toen we
die eindelijk zagen was ik vrij zeker dat ik een zeldzame grijze
wouw in het beeld had. Kicken hoor, wat een prachtig beestje.
Ze komen hier zeer zelden dus voor alle zekerheid stuurde ik
een foto door naar bevriende vogelaars en zij bevestigden
mijn vermoeden. YES
In de appgroep zette ik de foto ook en al snel waren enkele
vrienden op weg om hem ook te komen bewonderen. Er kwam
een buizerd naar de wouw toe en samen vlogen ze op. Eerst
een paar rondjes vliegen en daarna op thermiek de hoogte
in. Er kwamen steeds meer buizerden meevliegen tot 6 stuks,
alsof ze hem allemaal kwamen bewonderen. Ondertussen wa
ren ze best wel al ver weg. Net toen ik de mensen wilde waar
schuwen dat hij weg was besloot hij weer terug te komen. Net
toen de eerste bewonderaar arriveerde kwam hij snel dalend
onze kant op en maakte zelfs een rondje boven ons hoofd, om
daarna weer in een struik te gaan zitten. En toen begon het
poetsen weer opnieuw. Ondertussen kwamen er steeds meer
bewonderaars aan en de wouw bleef maar poetsen. We be
spraken of er verschillen tussen man en vrouw te zien zijn. Dat
is niet zo, maar het zeer langdurig poetsen en mooi getekende
gezichtje vonden we toch wel vrouwelijke trekjes.
Na anderhalf uur was het behoorlijk druk aan het worden bij
de Molenhoek. Natuurlijk veel mensen uit Zeeuws-Vlaanderen,
maar ook"d'n overkant" was goed vertegenwoordigd. Voor
velen was het de eerste keer dat ze de grijze wouw konden
bewonderen, in ieder geval in Nederland.
De grijze wouw komt vrij algemeen voor in Afrika, en rukt op
naar noordwest Europa. In Spanje broeden ze al regelmatig,
en ook ten noorden van de Franse Pyreneeën komen ze steeds
vaker tot broeden. Mede daardoor komen ze vaker tot hier. In
2014 was pas de 8e goedgekeurde waarneming voor Neder
land. Tot en met 2018 zijn er ondertussen 34 gevallen aan
vaard door de Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna.
Dus er is een vrij snelle toename. Deze grijze wouw zal aan
gemeld worden door Corstiaan Beeke en zodoende de vierde
waarneming voor Zeeland worden. (Bron CDNA via Corstiaan
Beeke).
Groepen eksters afgewisseld met groepen kauwen vonden het
duidelijk maar niets zo'n vreemdeling in hun gebied. Ze wer
den steeds brutaler in hun toenadering. Eerst in de buurt gaan
zitten, dan in dezelfde struik en zo steeds dichterbij. De wouw
keek eerst wel wat er nu weer gebeurde, maar ging dan rustig
verder met poetsen. De kauwen waren duidelijk brutaler dan
de eksters, die vlogen er met 8 stuks vrij direct op af. Daardoor
ging de wouw toch weer even vliegen. De kauwen vlogen
De grijze wouw trekt veel vogelaars aan. Foto Marian Sponselee
Bijzondere Waarnemingen in onze regio
De eksters (Foto Luc Bekaert) en kauwen (Foto Henk Nijskens) in de omgeving zijn niet gediend van de komst van deze rare snuiter.
vloog op met een vette muis in z'n poten. Die muis wilden de
meute kagwen en eksters ook wel weer hebben, dus werd hij
weer belaagd. Hiervan was hij duidelijk niet gediend en rea
geerde dus feller, even later zat hij op een paaltje lekker te eten.
Daarna was het uiteraard weer tijd om in de notelaar te gaan
zitten poetsen. Na dit alles te hebben mogen bewonderen gin
gen we naar huisom zelf ook te eten.
Later zijn we nog teruggegaan stiekem hopend dat de wouw
vertrokken zou zijn. Ongeveer twee uur na het ontdekken van
de grijze wouw hoorden we de vrouw bruine kiek vanuit het
riet roepen naar haar man. Waarschijnlijk had ze honger. De
man liet zich echter niet zien. Bruine kiekendieven zijn zeer
schuw en al die auto's en mensen op de dijk vertrouwde hij dui
delijk niet. Deze avond bleef de wouw echter nog daar, want
ze zat heerlijk te rusten en stopte de kop al regelmatig tussen
de veren om te gaan slapen. Hopelijk heeft vrouw kiekendief
net na zonsondergang nog eten gekregen van manlief, maar
dat weten we niet. Zaterdag ochtend hadden we andere plan
nen, maar ik hoorde dat bij zonsopkomst de eerste bewonde
raars reeds aanwezig waren. Dit keer werd de man kiekendief
wel jagend gezien. Tegen 10 uur was duidelijk dat de wouw
echt gevlogen was en keerde de rust op de Molenhoek terug.
Later hebben we de man kiekendief weer zien jagen boven
de kreek en antwoorde hij de roep van zijn vrouw in het riet.
Gelukkig heeft het dus voor de kiekendieven geen nadelige
gevolgen. Volgende keer zal ik echter 2 keer nadenken of ik het
wel meld. Natuurlijk wil je zoveel mogelijk mensen laten mee
genieten van zoiets unieks en genoten hebben ze, dat was ook
prachtig om te zien en horen. De afstand tot de wouw was ook
oké, want die was niet te benaderen, maar het broedgeval van
de gewingtagde kiekendief is ook belangrijk.
Later hoorden we van mensen die in de ochtend op de
proefakker aan het werk waren dat ze een rare vogel gezien
hadden. De kraaien hadden duidelijk een hekel aan hem. En
toen werkten ze verder. Achteraf veel spijt dat ze niet even be
ter gekeken hebben.
Via waarneming.nl zag ik dat de wouw kennelijk al dagen
aanwezig geweest moet zijn, maar duidelijk door geen van de
vogelaars opgemerkt. Ik ben blij dat ik wel ben blijven kijken
totdat ik de kop van de vogel zag en het niet heb afgedaan als
een "mooie tamme duif" of iets dergelijks.
De wijze les die we ooit van Jean Maebe kregen: "bekijk elke
vogel of je hem voor het eerst ziet" was zoals altijd weer de
moeite waard.
De stelt kluut zomer 2019
