Een weloverwogen beslissing
Grijze grootoorvleermuis, Slechtvalk en Kerkuil
drie zeldzame soorten in één kerk te Koewacht
In de schijnwerper
Viooltje Lebuf:
Samen met mijn man ben ik een tweetal jaar geleden in
Axel komen wonen op een erf van 2.6 ha met een klein bos
en poel, en een mooie wilgenrij. In 2020 moesten de wilgen
dringend geknot worden en zo kwamen we in contact
met Landschapsbeheer Zeeland en een paar vrijwilligers
van de BioAxel groep. Tijdens het knotten hadden enkele
van hen interessante waarnemingen gedaan op ons erf
van vogelsoorten. Jaap Verhelst kwam met de vraag of ze
ook verder bij ons op het terrein mochten inventariseren:
planten, insecten, en zelfs amfibieën! Omdat we zelf een grote
liefde hebben voor de natuur, zijn we uiteraard heel blij dat
mensen met zoveel kennis en expertise ons kunnen vertellen
wat er allemaal leeft, groeit en bloeit op het erf. Het is een
fantastische groep gemotiveerde vrijwilligers, en hun werk is
van onschatbare waarde!
Ingrid Smit:
Sinds een jaar ben ik lid van de Steltkluut. BioAxel was voor
mij een welkom initiatief. Een koolmees van een pimpelmees
onderscheiden kon ik, maar ik wilde zoveel meer weten en
leren over de natuur in mijn omgeving. BioAxel zou mij die
kans bieden, want ik zou op pad kunnen met vogelaars,
plantenkenners en wie weet insectenfanaten. De eerste drie
maanden van 2020 ben ik een paar keer bij de put van Emmery
geweest. Iedere keer was er wel iets bijzonders, waar ik zonder
de aanwezigheid van kenners aan voorbij gelopen zou zijn.
Zo zag ik voor het eerst de gele trilzwam en de op drollen
lijkende kogelhoutskoolzwam. Wat tegenviel was de eerste
nachtvlinderval die werd gezet. Geen enkele nachtvlinder was
in die val gevlogen. Toch was ik zeker niet voor niets vroeg
opgestaan. Omdat er geen vlinders waren gingen we maar
planten en paddenstoelen zoeken en leerde ik het Judasoor
kennen. Ook ontdekte ik door de ervaren Steltkluutleden dat
je zelfs in januari al tientallen wilde plantjes kan vinden. Als je
daar maar de tijd voor neemt en zorgvuldig kijkt. Ook nooit
geweten dat er onder de bomen waar ik wel eens mijn hond
uitliet, bosuilen broeden. Willy Vink vertelde er over en tijdens
een nachtwandeling die door de Steltkluut was georganiseerd,
hoorde ik ze. Helaas heeft inmiddels Corona zich aangediend
en gaan we niet meer samen op pad. Jammer, want ik genoot
van die uitstapjes en leerde er veel van. Niet dat ik alles zal
onthouden. De mossentocht was interessant, maar ik kwam
ook mijn grens tegen. Het onderscheid tussen vier mossen die
op elkaar lijken laat ik over aan de kenners. Misschien dat ik mij
daar in de verre toekomst nog eens in ga verdiepen.
Ondanks Corona is er via de app gelukkig nog wel contact en
houden leden elkaar op de hoogte van nieuwe vondsten of
vragen deelnemers advies aan anderen over de determinatie
van een soort. Laatst kwam er zo een bijzondere zwarte
zweefvlieg voorbij. Het zeldzame diertje heeft wel wat weg
van een prehistorisch monstertje en terwijl ik dit schrijf komt
er een foto van een rups binnen die op een takje lijkt. Zelf ben
ik sinds corona niet meer bij de put van Emmery geweest,
maar het project heeft mij in korte tijd veel geleerd. Hiermee
bedoel ik niet eens zozeer dat ik nieuwe soortnamen ken,
maar meer dat ik anders ben gaan kijken naar mijn eigen
omgeving. Een berm is geen groene strook meer met wat
vrolijk bloeiende paardenbloemen en madeliefjes, maar een
wereld op zich met allerlei verschillende levensvormen. Zo
heb ik inmiddels ook hier een Spui een plek gevonden waar de
kogelhoutskoolzwam in het vroege voorjaar te zien is. Ooit zag
ik een documentaire over nachtvlinders. Een insectoloog liet
enthousiast zien hoeveel prachtige insecten je 's nachts kunt
vinden als je een insectenval zet. Hij wees enthousiast naar het
verlichte witte laken waarop tientallen nachtvlinders zaten.
'Als je de schoonheid van deze beestjes ziet, hoefje toch niet
meer naar het Kruger in Zuid-Afrika', was zijn commentaar. Ik
geef hem gelijk. Je hoeft niet ver te reizen om je te verbazen
over de schoonheid van de natuur. Ook naast de deur is er al
zoveel bijzonders te zien en te ontdekken. Dat heeft BioAxel
mij vooral duidelijk gemaakt.
Marian Sponselee:
Mijn motivatie om mee te doen? Vorig jaar kregen Bert en
ik het idee om iets op te zetten voor iedereen die graag wat
bij wilt leren en genieten van wat er allemaal in onze eigen
omgeving te zien is. We wilden zowel enthousiaste beginners
als experts bereiken. Na wat brainstormen kwamen we op
een bioblitz in Axel. Centraal gelegen en vele biotopen in één
gebied. Leek ons een haalbare kaart om 1001 soorten waar te
nemen metz'n allen.
Zelf vind ik het altijd heerlijk om buiten op zoek te gaan
naar beestjes en planten die ik nog niet ken. Ik kan me dus
ook moeilijk op één soortgroep concentreren. Als je naar
planten kijkt zie je daar ook weer een beestje op zitten en zo
ga je steeds verder. Het is leuk om alleen te doen, maar ook
met mensen die er veel meer van kennen leren je weer op
een andere manier kijken. Of juist met nieuwelingen laten
verwonderen overal het moois. Ik vind het allemaal even
leuk. Mijn meest bijzondere waarneming? Mijn zeldzaamste
waarneming was een geaderde kluifëwam, maar de mooiste
waarneming vond ik de roepende bosuilen tijdens de bosuilen
wandeling. We hopen dat het binnenkort weer mogelijk zal zijn
om op een veilige manier groepsactiviteiten te organiseren.
Gezellig en leerzaam, want ook het gezellige samen ontdekken
mogen we zeker niet vergeten. Tot die tijd doe ik het alleen of
met een vriend/vriendin.
Jaap Verhelst:
Toen ik vernam van het initiatief van Marian Sponselee en Bert
van Broekhoven voor de Bioblitz was ik gelijk enthousiast. Het
leek me echt leuk om eens een jaar lang een bepaald gebied
te monitoren op wat er leeft, groeit en bloeit. Eind januari ben
ik dan ook van start gegaan en met regelmaat ga ik het gebied
in om te kijken of ik weer wat nieuws kan toevoegen. Maar
het is vooral ook leuk om met elkaar aan dit project bezig te
zijn. En, gelukkig een project dat ondanks de corona gewoon
door kan gaan. Ik ben ervan overtuigd dat we de 1001 gaan
halen, maar het belangrijkste vind ik nog wat we met elkaar
aan waarnemingen bij elkaar vinden. Voor mij persoonlijk zijn
op dit moment de Reuzenpaardenstaart, Ijsvogel en de Kleine
Watersalamander de mooiste waarnemingen van het gebied
tot nu toe.
Grijze grootoorvleermuis V
De steltkluut zomer 2020
