De terugkeer van de Huismus
en nog veel meer
Even voorstellen: Ria van Minnen
O
Een kennismaking
intense droogte". Ze werd lid van het algemeen bestuur van het
waterschap (met voorkeursstemmen!) en ze is op de achtergrond
ook in de politiek actief.
Tijdens het gesprek praat Marleen rustig en welbewust. Ze
is iemand die er niet zomaar iets uitflapt. Bewust van het
belang van goede communicatie en hoe moeilijk dit vaak is in
de praktijk. Het vragenlijstje dat ik vooraf had opgeschreven
blijft grotendeels ongebruikt. Ze had vanmorgen nog even
naar de hoogwatertelling in Saeftinghe willen gaan van de
Vogelwerkgroep. Maar we praten te lang en we kletsen te
veel. Haar verkiezing tot voorzitter in de Halle op 3 november
was door de corona maatregelen noodgedwongen uiterst
sober, ledereen netjes op zijn of haar stoel en natuurlijk op
ruime afstand. Geen gejuich, zangkoren, omhelzingen of
bloemenzeeën om haar te verwelkomen (wat natuurlijk
evenzeer gold voor de scheidend voorzitter Adri om hem
intens te bedanken voor zijn jarenlange inzet). "De presentaties
van de werkgroepen gaven mij een goed inzicht in hoe actief
de Steltkluut op dit moment werkelijk is. Het is een vereniging
met zeer enthousiaste mensen met veel kennis van zaken, met
doelen waar ik me heel goed in kan vinden. Ik wil daar graag
mijn steentje aan bijdragen".
Op de vraag of ze al een idee heeft waar ze met de Steltkluut
heen wilt zegt ze resoluut: "ik wil zelf niks, maar de bereidheid
om samen dingen voor elkaar te krijgen is groot. Wat ik nodig
heb is dat leden mij rechtstreeks benaderen zodat iedereen
zijn of haar geluid kan laten horen. Dat heb ik het liefst via
whatsapp". Ze wil in eerste instantie kennis maken met alle
werkgroepen voor zover dat nu gaat. "ik heb al kennis gemaakt
met de jeugdgroep en dat geeft me veel positieve energie.
Binnenkort volgt de planologiewerkgroep. Het monitoren
en inventariseren wat een aantal van de werkgroepen doet
is belangrijk. Het is van toegevoegde waarde. We kunnen
gezamenlijk deze kennis en aandacht voor de natuur
overbrengen op het brede publiek".
We turen nog wat over het water en struinen even door de
tuin. De landbouw komt nog ter sprake met het nieuwe maar
nog weinig begrepen fenomeen van de strokenteelt. Ze praat
over de terreinbeheerders en vraagt zich af of het voor hen
goed mogelijk is om te anticiperen op de complexiteit en de
enorme impact die klimaatverandering gaat hebben. "Bomen
en bos aanplanten is nodig maar doe het op zo'n manier dat
het nu ook al de biodiversiteit versterkt". En er passeren nog
wat uitspraken die te interessant zijn om zomaar onvermeld
te laten: "dingen in orde maken","lezen, lezen, lezen", "de
wereld een beetje beter doorgeven", "veranderingen zijn niet
voorspelbaar" en misschien nog wel als mooiste: "ik heb ten
diepste een positief mensbeeld".
Op de onlangs gehouden algemene ledenvergadering werd Ria gekozen als nieuw bestuurslid. In het bestuur is besloten
dat zij de taken van penningmeester op zich zal nemen. Ria is natuurlijk geen onbekende binnen de vereniging, voor wie
haar nog niet kent stelt ze zich hier kort voor.
"Ik ben 47 jaar en al vele jaren lid van De Steltkluut. Sinds een
paar jaar ook wat actiever, veel op pad geweest met de planten-
werkgroep en ook heel geïnteresseerd in vogels. Het leukste aan
de vereniging vind ik het gevoel onder gelijkgestemden te zijn,
qua interesses en doelen. Samen de natuur beleven maakt de
wereld buiten nog rijker, vooral omdat je zoveel van elkaar kunt
leren. Momenteel is dat nog vooral eenrichtingsverkeer naar mij
toe. Maar wat ik traag maar gestaag aan kennis opdoe, geef ik
graag door aan iedereen die het maar wil horen!
Ik maak ook deel uit van de vierkoppige stuurgroep die het
reilen en zeilen binnen de Vogelwerkgroep - voor zover nodig -
coördineert. Ik ben graag buiten en observeer met veel plezier
alles wat daar groeit, bloeit en leeft. Als ik dat ook nog mooi
met de camera kan vastleggen, is dat een leuke bonus, maar
geen hoofdzaak.
In professioneel opzicht ben ik druk met vertaalwerk (EN-NL),
gespecialiseerd in IT, en dan met name de marketingkant daar
van (het creatievere werk), zowel voor de consumenten- als de
zakelijke markt.
Samen met mijn echtgenoot J-P heb ik een huis midden in
Terneuzen met een middelgrote tuin met een kleine vijver als
voornaamste trekpleister voor allerhande 'beestjes'. Vogels en
insecten hebben het er steeds beter naar hun zin. De omvor
ming naar een zo inheems mogelijke beplanting is een door
lopend project. Ook daarvoor kan ik bij De Steltkluut volop
inspiratie opdoen.
Als penningmeester zal ik in elk geval wat administratieve
taken op mij nemen, om te beginnen de ledenadministratie."
De steltkluut winter 2020
Man Huismus speurend naar voedsel
Door: Bert van Broekhoven (tekst en foto's)
In 2003 ben ik in Terneuzen verhuisd naar een huis vlak bij het ziekenhuis. Rond het huis een ruime tuin waarin destijds
regelmatig een groepje van 6-8 Huismussen aanwezig was. Ze zaten meestal in een grote Forsythia. Op een bepaald
moment was de Forsythia te groot geworden en wilde ik de hoek waar die plant stond veranderen. Zeer waarschijnlijk
is dat ook het moment geweest dat de Huismussen zijn verdwenen uit mijn tuin. In die jaren ging het in Terneuzen niet
zo heel goed met de Huismussen, ze waren voornamelijk nog in de binnenstad en enkele oude wijken van Terneuzen te
vinden.
De jaren gingen voorbij en meestal kreeg ik in het najaar
en de winter, vanaf 2011af en toe 1 of 2 rondzwervende
Huismussen, bijna altijd mannetjes, voor enkele dagen op
visite in de tuin. In de zomer zag ik ze nooit. In mijn tuin ben
ik verder gegaan met het doorvoeren van veranderingen.
Ik heb aan de zuidzijde van mijn tuin Lijsterbes, Zure Morel,
Meidoorn, Vlinderstruik, wat fruitbomen en een grote
Vuurdoorn staan. En uiteraard ook gelaagde begroeiing
waardoor er eigenlijk een klein minibosje (Tuiny Forest) achter
in mijn tuin is ontstaan. Het is op warme zomerdagen bijna
het enige schaduwrijke plekje in mijn op zuid georiënteerde
tuin. De laatste jaren ben ik stapje voor stapje meer ecologisch
gaan tuinieren. Niet te snel want dat zou mijn partner niet
accepteren. Dat betekent minder gif gebruiken, onkruid
handmatig verwijderen, niet meer spitten, al het groenafval
composteren en terug geven aan de tuin, meer inheemse
planten plaatsen, de aanwezige bestrating verminderen, water
opvangen in meerdere regentonnen, nestkastjes ophangen,
enkele hoekjes lekker laten verwilderen en heel belangrijk in
het najaar de tuin NIET ouderwets winterklaar maken.
Sinds een jaar of vijf zijn er weer regelmatig Huismussen in
mijn tuin aanwezig, de laatste 3 jaar dagelijks het hele jaar
