DIKKE
POPULIEREN
Stand van zaken BioblitzAxel
Enkele recente foto's afkomstig uit het gebied:
Luc Bekaert zag en hoorde op 1 -12 een Kleine Zwaan
overvliegen, ook dat was een nieuwe soort.
Henk Remijn heeft in december ook behoorlijk wat
gegevens van paddenstoelen aangeleverd. Door de import
van zijn gegevens door Hisko de Vries, de beheerder van
waarneming.nl, zijn er weer 60 extra nieuwe soorten
bijgekomen. Enkele leuke soorten met namen die
velen van ons nog nooit gehoord zullen hebben zoals;
Holsteelgordijnzwam, Houtkorrelkernzwam, Kalktandjeszwam
en Velumdonsinktzwam. Henk bedankt voor je inspanningen,
daar zijn we erg blij mee.
Op 23 december zijn Marian en Nathalie gewapend met een
schepnet en een witte kom gaan speuren naar waterdieren. Dat
leverde nog enkele leuke verrassingen op.
Afsluiting van het project:
Uiteraard willen we het project op passende wijze gaan
afsluiten. Hoe weten we nog niet. We zijn helaas nog niet van
het Corona-virus verlost.
Vervolgproject:
Omdat dit project ons een geweldige stimulans gaf om
regelmatig op stap te gaan willen we dit zeker nog een keer
herhalen in een ander gebied. Hoe en wat en wanneer weten
we nog niet.
Het Bioblitzteam
Echt duizendguldenkruid (NDS)
Zwarte Herfstspinner (BvB)
Grote oranje bekerzwam (NDS)
Zwanenmossel (MS)
Roestige distelschildpadtor (MS)
Witte Kluifzwam (MS)
Zwartkopgrauwworm (NDS) ie voor Zeeland)
Lugubere Glijer (MS)
Donkere Torenslak (NDS 1e voor zeeland)
De steltkluut lente 2021
Door Monique Goossens (teksten foto's)
Veel mensen die onze boerderij in Absdale passeerden
viel de dreef met scheefstaande dikke populieren op. Toen
wij er kwamen wonen in 1993 waren ze reeds prachtig
en leunden ze al met de westenwind mee richting Hulst.
In de loop der jaren zijn echter verschillende van deze
sierlijke bomen omgewaaid tijdens heftige stormen,
waarbij ze afbraken als luciferhoutjes. Zo vielen er steeds
grotere gaten in de rijen populieren langs de dreef naar de
boerderij.
De bomen behoorden tot een oud gekloond populierenras
genaamd 'Serotina', een kruising tussen de inheemse zwarte
populier en de verwante Amerikaanse populier. Populieren
behoren tot de wilgenfamilie (Salicceae), zomergroene
loofbomen die tot 40 meter hoog en maximaal 200 jaar
oud kunnen worden, en die voornamelijk op het noordelijk
halfrond voorkomen. Het geslacht kent meer dan 35 soorten
waaronder de inheemse ratelpopulier. In Nederland zijn
ongeveer 100 verschillende klonen of cultivars in gebruik.
Als het stormde werd het door de kwetsbaarheid van de
bomen dus steeds gevaarlijker bij onze boerderij, waardoor we
uiteindelijk besloten dat de dreef gerooid moest worden. Een
bedrijf uit België kocht de bomen en de zagers kwamen begin
maart om de klus te klaren. De 150 jaar oude bomen werden
gekapt en het duurzame hout gebruikt voor fineer en pallets.
Het deed wel zeer en het zal nooit echt wennen, die kale dreef
naar ons huis toe. Gelukkig was dit niet helemaal het einde van
deze monumentale bomen! Op een zondagochtend in de lente
kwamen Lucien en Sandra om stekmateriaal te verzamelen.
Ze wilden een poging doen om deze op te kweken om in de
toekomst weer uit te planten. Zo verzamelden ze ongeveer 50
stekken waarbij ze kozen voor materiaal afkomstig van één-,
twee-, drie- en vierjarige twijgen. Van al deze leeftijdsklassen
hebben ze daarna de helft eerst wortel laten schieten in een
poel, de andere helft hebben ze direct in de tuin geplant.
Het resultaat: de stekjes in de poel zijn allemaal gestorven,
waardoor we kunnen concluderen dat eerst wortel laten
schieten geen goede methode is.
De andere helft die direct in de tuin werd geplant is bijna
helemaal goed aangeslagen, zodat ze nu beschikken over ruim
20 gewortelde stekken. Deze zullen komende winter worden
uitgeplant, waarbij er nog wordt nagedacht over een goede
verdeling. Lucien en Sandra willen er graag zelf een aantal
houden als knotboom, zodat er in de toekomst altijd weer over
stekmateriaal kan worden beschikt. Gelukkig krijgen we ook
we een aantal stekken terug die hier weer bij ons op het erf
geplant zullen worden. We kunnen hierbij kiezen voor solitair
laten groeien of op ruime afstand in een rij, zodat ze weer uit
zullen groeien tot magnifieke populieren op ons eigen erf.
Er zijn daarnaast in Oost-Zeeuws-Vlaanderen nog een aantal
andere erven, zoals op Zaamslagveer, waar je nog steeds rijen
van deze oude knoerten kunt vinden, maar waar ondertussen
ook gaten in gevallen zijn. Eventueel kan er ook hier een aantal
stekken geplant worden. Misschien zijn er nog lezers die
suggesties hebben voor een eventuele locatie?
Het in stand houden van de Serotina-populier is in ieder geval
een eerbetoon aan de oude populierenrassen. Het is hierbij
goed om te weten dat het heel eenvoudig is om stekjes te
nemen en gewoon in de tuin te planten. Dit is iets waar wij heel
blij van wc
