- 30 -
burgerij nis±u.eer uxustaanelijx was» .Alles scheen
verdelgd te zullen worden. Dezen sue airben den komiaar-
dant der Eranschen tot de overgaaf van de stad aan
de Angelsenen. Dit hau gevolg onder zekere voorwaar
den. Al zo o do Engelsche kwenen birnsn en de Eranschen
der uit, en daar gebeurde niemand leed. Destijds had-"
den de Er an sc hen een batterij geporteerd op de Schelde
aan de Marg ar ietepol der. Does voorzegde batterij was
goed voorzien met ammunitie en troepen.
Een ccnig Engels schip kwam de Schelde opvaren en do
o act o rij eens bezxgtigen. Daar bcgonden zij naar hot
schip te vuurens maar het schip bljef niet ten ag teren.
21 aar eonigo schooten verwisseld to hebben, vat - het
kruitmagazijn dor batterij vuur on vliegt:met man en"
muis^de^lugt in: oen triunf voor 'do Engolschon, maar
drool hoi d voor do Eranschen.'
Dit gebeurde strente tot.grote onaangenaamheden voor
ao inwoonders van het Land van .Axel, want 'toen kwamen
der Eransche troepen overvloedig, wel het meerderdeel
aan de zeekanten; ja, daar waren' boerelioeveii3 daar van
vijftig tot hondert man in kwartier was-. En het orde nans
reiden was dag en nagt s na Axef, Sas van Send, Eend,, ja
to j a ut we rp e n toe. Zoo heb oen wij .dat moéten ve r duur e n,
zonder eenige betalinge voor dezelve,' 'van jaar negen
October tot 1810. Dan verlieten de Engelsche Ylissin-
gen, en het meerderdeel der Eransche troep en trokken
uit 3t aat s-Yl aanderen naar Belgij of na Er ankrijk en
alles wierd rustig, .zoo dat alle moeijte en verdriet
al wees stil lakens vergeten werd» -
In 1811 eenwanoogst over de polder,verhoorzaakt
door den onigdou. Ja, verscheiden gemeten is niet zoo
veel van ingezameld als dat er op gezaijd was. Maar ge
lukkig het voorig jaar hadde men een voordeligen oogst
gehad en het Eransche gouvernement bepaalden 'een vas
ten prijs op de 'granen van niet hoger. A.lzoo dat den
voorzegden ramp nog al draagelijk geweest is.
In 1812 heb ik, N.B., geloot voor den Eranschen
milijtairen dienst met 124- lotelijngen. Mijn lot was. noin-
mer 99» Mijne ouders, en ik niet minder, waren zeer ver
genoegt.
Daar ik niet ver .gevordert was in do Eekenkunstvraag
de ik vader, of ik'eed winter ter school mogt gaan, tot
- 31 -
mijne meerdere vordering in het cifferen. Hier nogt ills
en maakteook door grote lust, goede vorderingen in
het voorzegde cifferen. Acht maanden naar het loten
werd geheel de klase uitgevraagd; dus ik moest op
marsceer "naar de stad Gend, om daar, of Frankrijk in,
soldaat te gaan zijn.
Mijne oudersen ik niet minder, hadden daar veel op
tegen. Wat nu gedaan? Een mij aanwezend gebrek opgege-'
ven, en tevens vijftig Eransche kroonen, hebben als
middel mijn vrijstel geweest.
In 1813 den. 31 desember kogt vader A. Bakker in
piblijke vanduistie de zoo genaamde Armen Ste, bouwe-
menten, met een breete gronds 4-0 gemeten 12'7 Roede
weij en bouland; hierbij een gedeelte Catspoldersen Dijk
en ook het Donker Sb (r) aat; het ge zaamentlijke aan
een prijs voor veertienduizend en vijftig franks;en de
onkosten over dezelve zijn geweest een duizend drie hon
dert -vijftig franks dus te samen 13330. (sic)
naar mijn vader SO jaar had gewoond op een hoeftie in
den Lange zoute Pol (der), was het tijdstip de. 2 maarte
1814-,. dat hij niet zijn gezin dit verliet en ging woönen
op de bovengezegde aangekogte sbe.
Daar wij'reeds twintig jaren onder de Eransche rege
ring hadden geleeft, kwam er in 18.ld groote verande-
ringeJa* ook in het voorjaar hoorden men algemeen-
:;De Eranschen moeten weg J" Dit had ook gevolg in
maart van dit jaar 14-, totovergroot e blijdschap, van
alle'ingezetenen. Daar bestonden ook reden voor, want
alle jongelingen moesten opmarsceren voor soldaat,
naar vreemde landen. En daar Eapolijon geduurig in den
o o re loog verkeerden met zijn nabuurige moo gent he den,
bestond wij neg kans voor een soldaat om zijn vaderland
immermeer te z-ien.
Dit drong ook nee wig ouder om al zijne middelen in
den waagschaal te stellen. En zoo heeft er ne enige en
zijn fortuin besteed tot het huis blijven zijner kinde
ren, want men betaalde voor een ramp e le sant van twee
duizend tot zowat drie duizend gulden.'
Dus men was niet- te. vergeefs blijde, dat de Yerbonden
Mo o ge lit he dek dien ove re erscher„. hadden beteugeld, na
ment lijk ilapolrjo.n die moest naar Sint E.elena toe.
Echter bleven lij, He der landers, eenige tijd in het
