4
nen hebben dit keer niet voor 2, maar voor 3 jaar
zitting. Wat de reden daarvoor geweest is, blijkt
niet.
Pas in april 1761 komt het C.Q. bijeen voor het op
stellen van groslijsten en dubbeltallen voor ouder
lingen en diakenen. Namens de ambachtsvrouwe verschij
nen nu haar neef Mr. COKNELIS van den HELM BODDAERT,
:fRaad der Stad Middelburg" en de reeds meer genoemde
Anthony Maande cker.
Alles vindt cp de gewone wijze plaats en zoals te
verwachten was, nu de "rustperiode" weer om is
David wordt weer tot ouderling gekozen, op zondag
26 april.
Nog geen week later barst de bom I
WISSENKERKE JW. PCORNELISSEN
Noot van de schrijver;
Naar aanleiding van deze artikelenreeks is mis
schien een auteur te vinden, die t.z.t. ook eens
de bestuursinrichting c.a. van de ambachts)heer
lijkheden wil en kan beschrijven, daarbij ook denkend
aan de invloed der steden op de omliggende heer
lijkheden. Wat ik over één en ander in deze arti
kelen heb vermeld, is de toestand, zoals die mij
gebleken is gedurende het nagaan van dit hele pro
ces. Misschien is er iemand, die er een deskundi
ger en vollediger licht over kan laten schijnen?
W.
SINT ANNA TER MUIDEN
Het gras groeit tussen de sténen. Het zijn van die
echte grote keien. Kinderhoofdjes noemt men ze wel.
Het gras wordt niet weggehaald door een werkman.
Nee, nee, die hebben ze niet in Sint Anne; die heb
ben ze ook niet nodig.
Sint Anne wordt bevolkt door een klein aantal
mensenj die allemaal genieten van de heerlijke onbe--
kommerie rust, die dit eeuwenoude gehuchtje kenmerkt.
- 5 -
We lopen over het dorpspleintje langs de oude pomp,
waarvan we horen zeggen hebben, dat die dateert uit
de tijd van Lodewijk XIV. Er wordt een gordijntje opzij
geschoven en het gezicht van een oude man, met een
pijp in zijn mond, verschijnt voor het venster.
Iedereen kent ledereen in Sint Anne. Iedereen weet
wat iedereen doet. In het huisje tegenover de pomp
zit een oude vrouw te breien.
In dit rustige gehuchtje Sint Anna ter Muiden vindt
men mooie oude, grote en kleine huizen op het dorps
pleintje, die meestal alleen In de zomermaanden en
in de weekends,worden bewoond.
Dok le.eft de -kunst in Sint Anne.
De Belgische baron, die een zomerhuisje heeft op het
pleintje en dekunstschilder, die net buiten het
pleintje woont, geven trouw elke zomer een schiljderij-
enexpositie in het huis op hetpleintje
Schrijver-dichter Jan H. Eekhout, nu wonend in Am
sterdam, heeft toch zijn huis in Sint Anne aangehouden
en hier ontstónden de streekromans over Kathelijne
Claes, Pastoor Poncke, Tijl Uilenspiegel en vele an
dere boeken, die vertellen over Vlaanderen.
Een-café is er ook. - -
Het heet de "Kaasstekker" en tegenover het café
staat het enige winkeltje van Sint. Anne; het winkel
tje van Hoey.
De kerk, die als een reus op wacht staat voor de
huisjes van Sint Anne, wordt nu nog gebruikt en een
maal in de veertien dagen gaat de schaarse bevolking
van Sint Anne naar "haar" kerk.- 4-;-
Naast de kerk staat een keet van het Rijksinstituut
vo o r Oudhe i dkundi g Bo demo nde r zóek uit Amé r sf o o rt
Ja, u leest het goed, men graaft in Sint Anne. Men
graaft bij de haag. Bij de haag werden vroeger de do
den begraven. De haag is de grens tussen de gewijde
en ongewijde aarde en de archeologen hebben al een
tijd lang gegraven op zoek naar wetenschappelijke ont
dekkingen. (O.a. in grote aarden kruiken begraven
doodgeboren kinderen. Red.)
In Sint Anne is trouwens zo veel te ontdekken. Hoe
wel men al belangrijke vondsten heeft gedaan, werkt
men door. Net zoals iedoreon in Sint Anne. Iedereen
heeft zijn werk, iedereen is bezig. De boer melkt om
