der clasis Walcheren 2 December l802op vertoning van
een allerlof f elijkst getuigschrift, zóó van den kerke-
raad van Vere, als van den Hoogleeraar Krom, tot het
examen Praeparatoir den lAe Maart 1803 werd toegelaten;
in welk examen hij zeer veel. blijken van kunde aan den
dag. legde. Nu met eene volkomene eenparigheid onder
het getal der proponenten aangenomen, werd hij eenparig-
lijk tot herder en Leer aar alhier beroepen; onder voor
zitting van den WelEèrw. Heer Fresling, predikant te
Ter Neuzen, als director Loci.
'Nadat nu deze beroeping in de Classicale vergadering
van April werd goedgekeurd, werd zijn Eerw. in de volgen
de vergadering van Mei Perëmt.oix geexamineerd door Prof
Krom, en den 29e Mei l803 door JacRenier, Predikant
en Rector te Vere, bij vriendelijken afstand van den Con
sulent, den WelEerw. Heer G. Fresling, Predikant te Ter
Neuzen bevestigd. Zes schriftelijke beroepingen en drie
mondelinge aanzoeken wees hij ter liefde voor deze Hoek-
sche gemente van de hand. Vijf en dertig jaren en drie
maanden mogt ZijnEerw. met zeer veel 'vrücht deze gemeen
te des Heeren Jesu Christi stichten en opbouwen;, en nog
bij voortduring in vele gewesten, Door zijne uitmuntende
schriften, inzonderheid door s Mans Handboek voor zee
varenden
Zijn. WelEerw. was praeses van 't klassikaal bestuur van
Yzendijke; Lid van 't Provinciaal Kerkbestuur te Middel
burg; Directeur van 't Nederlandsch Zendeling-genoot
schap te Rotterdam; Lid van het Bijbel- en Tractaatge-
nootschap.
Na een kortstondige ziekte, van 12 dagen ontsliep zijn
WelEerw. in het geloof an zijnen Heer en Heiland, wien
hij steeds met ijver gepredikt had, zacht en zalig, op
zaterdag den eersten September 1838 des avonds te, 9
ure, in den ouderdom van 7^ jaren 6 maanden en 13 da
gen; door zeer velen betreurd.
Het stoffelijk overschot mijner onver ge te lijken vriends
is op donderdag den 6e September des namiddags te 2
ure in een net gemetseld graf vóór den ingang van de
Kerk, op het kerkplein, nedergelegd.
Hoek, 12e September 1838.
E.C. van der Zaag
S.S. Ministerii Cand.
assistent-prediker, te HoekM
TERNEUZEN jlPLATTEUW
WILLEM IN DE TUNNE
Willem die ao de bienaeme van 'De Puut
Willem ao zowat een gemet of drie land en dan dee z'n vrouwe
nog een wienkeltje. Ze verkocht beuter en kaes en aerieng.
Werke dee'Willem nie graog en vooraol 's zeumers as 't zun-
netje zo fel was, dan ao d'n d'r vrêed een 'ekel an. Ie was
dan eigelijk ook een boer van niks en ie aelde dan ook nie
vee van z'n land.
Me, ie was dan toch wir is an 't werk op z'n land. 't Was
midden in"de zeumer en 't zunne~je stak toch zó, dat 'n amper
gin raed wist. Ie kon nergens^is^een stuitje uut de zunne en
ie kroop in de dullevekantme dè was ook niks.
's Aevensas 'n thuus zat, kreeg 'n ineens een inval. Ie
docht zo: 'k moe wat verzinne on uut de zunne te wezen l Een
kotje bouweme dat was nogga vee werk en ie ao glad gin 'out
ook. Me, docht'n ineens, as ik is een grote tunne nam, dat
zou toch ook we gae l
Den anderen dag gieng Willem is naer een strandjutter en dien
ao warachtig zo'n êel groot vat staende. 't Was vor um net
lank genoeg: ie was nie zo eel lank. Ie kocht 't derekt en ie
brocht 'n ui 't land. Sen paer baelzakker, dee 'n d'r in en
z'n verbluuf was klaer
Ie zei zo bie z'n eigen: Noe moe 'k toch is probere,en ie
kroop in de tunne en ie lag lekker uut <je zunne.
't Beviel zo goed, dat 'n in slaope viel.
Ie snurkte zo ard, en dat kloenk zo in dat vat, dat Geert,
die een endje verder an 't ploegen was. 't oorde. Ie docht:
Wat is dat toch? Ie bond de liende vas" an de ploeg en ie
