m
Hij heeft een knipje weg; maar 't geeft
hem vuur en leven.
Hij gloeit van liefde, moed en wijn,
En denkt, hoe welkom zal hg zijn,
Kan hij die beugeliasch zijn mooie Bruidje
geven.
Daar komt Klaas Louwen met zijn oude
bles ook aan;
Ei, zie dien Joris eens. Wat! Zal die
op de baan?
M§» baste mmx, vetste?, Is&i
je fata.
paar 3» voor D I» weinig kant.
Neen toch! Be loeris gigpt «en lans,
En «jokt het renperk in,-maar keert met
«chand beladen.
1L
Daar komt de Heer zijn kok: hij klimt
op 't handvol ros;
Daar stuift hij 't renperk in. Wat zit hij
scheef, en loei
Hg kan veel heter 'tspit dan zulk een
- .paard regeeren,
Dat s mis, zie hoe "tgeboerta laftht.
Daar tuimelt hg. 'k Hob 'twel gewacht.
Nu wees tevreên; men zal die lepel a
vereeren.
13.
Om niet, o Norsaart, smaalt g'op deer'
omioozle vreugd.
Uw lastig heefclen spruit uit geeralgkfeeid,
geen deugd,
't Verstand verbiedt ons niet in zulk ver.
maak ie deelen.
Die nooit den boog der zorg ontspant,
Die kreukt gezondheid en verstand.
Speel, wandel, kaats, 'tis eve onschuldig:
'i kan niet scheelen.
E. Wolff, geb, Befcker.
Eenige toelichtingen bij het gedicht
De dichteres Elisabeth Wolff, geb. Dek
ker, js geboren te Viissingen. in 1738 en
joverledexi jn 1804. Zij is gehuwd geweest
met Ds A. Wolff, predikant in De Roem
ster (Noord-Holland). Door haar verblijf
aldaar maakt zij in baar verzen menig
maal <&em. vergelijking tosscbcn Walcheren
en De Deemster, Dit doet zij ook in haar
32 -
gedicht „Walcheren", waarin zij op mim
200 bladzijden de schoonheid van Ze©
land's tuin besschrgft. la dien tijd moet
Walcheren door zgn veie heerlgke buiten
plaatsen nog schoner geweest zijn dan
thans.
In Jmvenstaaade 12 verzen besdirnft de
dichteres een ringrgderij, die zg op Wal
cheren menigmaal heeft gezien.
Toen werd op ©Ik dorp den
Pinksterdag naar to ring gestoken. Thans
wordt in de uteeste dorpen dit volksfeest
op «en Zaterdag in de maajiidea Juli of
Augustus gehouden. Alleen Souburg Oost-
kapelte, Koudekerke en Nieuwland hou-
to zich aan den traditioneelen Pinkste
ren Drie.
Daar thans volgons andere regels naar
fw prijzen wordt gedoogd en ook de
pïaateeigke toestanden zgn gewijzigd, geef
ik de volgende toeljdhtingen:
Vers 1. Die zilveren prgzen.
Vroeger waren hgna alle prijzen van
zilver, soms van goud. *fc Waren voorwer-
jpen, die de Walchersche boerenjongens
p>nto gebruiken, iü, hroekstv&kenfh^f
aigamptpea, tabaksdeez^
,.Wbsi 2, We31ercSoub 11 ta
pïf&i.
In West-Souhum werd onder de scha-'
öuw der hoog© boooten het nngrpéa
gehouden op het dorpsplein, *h«n« Mar-
nteptein geheeten. Het dorp was even
schoon als de dorpen in Noord-Holland,
waar de dichteres lang heeft gewoond.
Vers3. Het Reg thai s.
Het rechthuis was op do Walcherscbe
dorpen do herberg, waar ook schout en
schepenen ('t gerecht) vergaderden.
Op feestdagen werd in de herberg qp
de muziek van de viool £veêl en
boeren en boerinnen gedanst
^T© West-Souburg heette het rechthuis
Landrecht Het oude gebouw ia te
1913 voor afbraak verkocht De laatste
bewoner was *W. Kramer. Onder 't ge
bouw was ©en kelder, waar de gevange
nen werden opgesloten. Op dezelfde plaats
staan thans de huizen van A. Blaas m
'F. Bal jeu.
- 33 -
I Vers 3. Geen "WaV£r 1 andertie,
enz.
Waterland is een deel van Noord-Hol
land. De vrouwen waren daar ook „in de
puntjes" gekleed.
Vers 6. Die prgs is al gé wonnen.
1 het tegenwoordige ringrgden wordt
f to 'teind van 'tspel opgeteld, hoered'
fingen elke rgder heeft gestoken. Dit aaa-
tad bepaalt den prgs.
Vroeger gteg dat anders. '«Morgens
werd ©m de gekochte, '«middags om de
gekregen prgzen gereden. Om elke prijs
werd afzonderlgk gereden.
doetje is nog een op Walcheren veel
voorkomende vrouwenvoornaam.
i 8 H^ë zw&ait flat z»d«a *->
I lint De nngrgders hadden vro«rer een
zpen lint over de schouders. Thans dm- <R
gen velen een oranjèsjerp, H
Vers 11. D© Heer zön kok. 8
i is ^eör *s amh&chtaheer van West- 4»
Bij woonde op 'tprachUge
j kasteel, door Marmx van Srnt AJderaondê Si
I ga de Spaansehe wm^enwetoopge-
1 topd en bewoond. In den tijd vad d«
dichteres was ambachtsheer Isaac van
Fere, burgemeester van Vlissingan, die 't to
klacht van de stad Middelburg had ge
kocht voor 14S.600. 8 "g
11. M e n zal 41lepel XI
vereeren. Bg de zilveren rn^zen HinS
«ehKuiaprJs. Wj» »an 'tead der ring- o
^chief elkaar de meeste Tiagen^SfgJ
stóken, krggt den lepel, waarèg als troeft- S
vaak een kistje sigaren wordt ge- m
O Norsa&rt
Nmsaart aas norech van aard. Vroeeer
waren «r (mcwelöc thans n<^5 personen,
die bezwaren hadden tegen het ringtSdea.
m dichteres noemt hen Norsaart W|
zouden zeggen: Knomg mensch, Nurks.
Behalve den ring gereden werd to met
des kaatebai gewcapea.
B. I de M.