- 37 - Mertens was van oorsprong een varensgezel, geboortig van Tongerloo in België en een jaar of tien ouder dan Dan Catoen. In 1797 was hij in de buurt van Uioensdrecht al ge vangen genomen en in Bergen op Zoom opgesloten. Hier was hij echter uitgebroken en ontsnapt. Na zijn komst in Zuid- Beveland nam Francis de naam van "Dohannes Pieters" aan en trok vanaf die tijd als marskramer van dorp naar dorp en van hoeve naar hoeve. Opnieuw op pad. Het bloed kruipt, waar het niet gaan kan. Dat gold ook voor Dan Catoen en Francis Mertens en al spoedig hadden ze zich verzekerd van de hulp van enkele nieuwe trawanten. Het lieve leven begon opnieuw. Francis leerde als marskra mer Zuid-Beveland en de naaste omgeving goed kennen en gaf zijn ogen en oren goed de kost om na te gaan, waar ze het beste hun slag konden -slaan. In Zuid-Beveland. kregen ze ai vlug de naam van de voetenbranders"Ze hadden namelijk de gewoonte om de boer of boerin op de haardplaat dë--voeten te roosteren om ze op die manier te dwingen^hunlflêld" en sieraden af te geven. He£ liep ook wel eens anders uit, want niet alle boeren waren ^ven gewillig dn direöt bereid, hun medewerking te geven. Zo bijvoorbeeld Dohannes fde .Loofdie op een hof stee onder Kortgene woonde. -Deze 'hofstede was het doelwit in de nacht van 26 op 27 januari 1802. Een beproefd systeem om in de woningen binnen te komen, was het openrammen van de deur met een zwaar stuk hout, waarvoor op het erf van de boerderij een damstaak of- een disselboom werd opgezocht. Mogelijk hadden ze dat van de Watergeuzen op een plaatje gezien, want zó kwamen deze lieden Den Briel binnen. Zó ging het ook op de boerderij van Dohannes de Loof. Maar ""De Loof kwam niet tevoorschijn: hij had zich onder tussen in de slaapkamer verschanst. Geen noodi Met een bijl was ook deze deur snel opengewerkt Ze hadden deze keer buiten de waard gerekend: De Loof stond zijn mannetje. Hij wist de mannen van Catoen de bijl te ontfutselen en er ontstond een stevige vechtpartij. Ondanks het numerieke overwicht, waren Catoen en de zijnen genoodzaakt, op de vlucht te gaan. Het was een vergeefse D&- VO ET£N -

Tijdschriftenbank Zeeland

Varia Zeelandiae | 1980 | | pagina 20