- 50 - min of meer "heel' gebleven stukken loodstrip kanden we op maken, dat elk bovenliggend ruitvormig glas 1 a 1-g- cm in de schuinterichting versprong, zodat het totale onderdeel van dat raamwerk een steeds onderbroken en verspringende opgaande lijn te zien gaf, terwijl horizontale striplijnen ononderbroken doorlopen. De steunstangen waren bijna vingerdik geweest. De loden "knopen" waren bijna allen geheel intact. Van die zware ijze ren stangen restte amper wat aanduiding van roest. Behalve parallellogrammen, trapezia en (wellicht) drie hoeken, kunnen er ook rechthoeken gebruikt zijn. Merkwaar dig was ook een stel gebogen loodstrippen met een buiten bocht van 15 cm, terwijl de binnenbocht slechts ten dele aan wezig was; aan de einden aaneenzittend met een schenkelstrip, zodat er een glasruimte was van 3^- cm breedte. Het glas zelf isin tegenstelling met 90 van het lood zeer slecht van kwaliteit geworden. Niet alleen is het sterk geïriseeiri, maar ook vaak zó brokkelig, dat men na het drogen niets dan gruis overhoudt. Voorzichtig drogen en tijdig bestrijken met enige lagen blanke vernis, is een oplossing. De kleur is overwegend groen. Merkwaardig is, dat het glas gelaagd lijkt: de kern van groen glas en boven- en ondervlak van bruinig glas. Heel vaak zitten er grote en kleinere ronde putjes en gaten in de groene laag, waar soms nog halve druppels bruinig glas in 'hangen'. Na drogen, vallen deze druppels er bijna altijd uit. Blanke vernis, of met aceton verdunde Velpon voorkomt dit euvel meestentijds. Net als in De Hellenburg te Baarland, waar 15de- eeuws glaswerk werd gevonden, is ook het Nieulandse 16de eeuwse glas alleen doorschijnend, niet doorzichtig. Twee grote fragmenten ruit met opvallend verdikte en af geronde rand wijzen op de manier van vervaardigen van oud vensterglas: een prop gloeiend glas aan een ronde ijzeren staaf die op een brede ijzeren balk snel wordt rondgedraaid, waardoor het vloeibare glas als in een centrifuge tot een platte schijf van 1-§ a 2 m uitslingert. Door de grote omtrek, zijn ook de uit de rand gesneden ruitjes van 7 tot 9 cm haast recht; ze worden zó in het lood gezet. - 51 - Van ingebrande verfkleuren of tekeningen hebben we niets gevonden in De Hellenburg trouwens vonden we ook niet meer dan 2 kleine fragmenten met tekening; de kleur is na zoveel jaar in de bodem te hebben vertoefd weggeloogd of - gezuurd. Van de maigelain of vingerwaskom vonden we zoals al tijd weer de ziel, soms maar een deeltje van de opstaande getordeerde rand. Leerwerk van schoenen troffen we in 1978 ook nogal wat. Voorzover te zien was, was 't niet afwijkend van wat in De Hellenburg gevonden is. Zoals na bovenstaande uiteenzetting duidelijk is, nu een bezoek aan Het Museum der Beveianden te Goes, zeker niet in de eerste plaats om 'herleving' van natuurlijk kleuren van wol, linnen en katoen gewaar te worden, al is dat een waardevol aspect van vroeger dagen. Men ziet in het museum te Goes de Delangrijkste vondsten van het verdronken Noord- en Zuid-Beveland; men ziet er het leerwerk, glaswerk, de kook- en voorraadpotten en de kannen en kruiken van De Hellenburg, die zozeer over eenkomen met wat op het Verdronken Land gevonden wordt. Bovendien biedt het museum een schat te zien aan kunst werken uit vroeger eeuwen; haast alle informatie over de Zuidbevelandse drachten; duizenden voorwerpen van vroeger en veel vroeger, tot zelfs uit de Romeinse Tijd (Kats b.v.). KbJADENDAMME A. DE B00 DE SPROKKELAAR (Een ware geschiedenis uit 1.879) Zeeuwsch-Vlaanderen?) Kromme Klaas had hout gesprokkeld Tot herstelling van zijn hut. 't Lias een flinke, ronde kerel, Niet heel bang en ook niet prut. Krek zat hij het hout te kloppen Op 't versleten strooien dak, Toen een koalen klerk van 't Raadhuus Hem daar bezig vond en sprak:

Tijdschriftenbank Zeeland

Varia Zeelandiae | 1980 | | pagina 27