Toen vertoonde d' edelachtbare
't Medaljon op zijne borst.
"Zie," zo sprak ie, "hier het teken
Van Zijn Majesteit den Vorst."
Wip! toen gonk de zwoare grendel
In 'en oogwenk van de deur.
Moar Kloas stelde de gendarmen
Veur den tweeden keer teleur.
Ze deurzochten 't hele huuske:
Zolder, kelder, hoek en kas
Kromme Kloas wier nie gevondenI
liioar die vent gebleven was?
Ha! doar heuren de gendarmen
In den schoorsteen wa geraas:
Kek, doar tussen oarde en himmel,
Boven, zit de Kromme Kloas.
"Gaauw, kom uut," zo schreeuwen beien,
"Hou-de ons nog veur den gek?"
"Mokt de deur toe," riep de Kromme,
M,k Zit hier in de kaauwen trek."
En terwijl ze stoan te goapen,
Moakt de sprokk'loar 't kort en goed:
Flap! doar gooit hij noar benejen,
Eén, twee, drie, een wolk van roet!
Mond en ogen, handen, kleren,
Eén roet, al roet, wat men zag.
"Deur toe, zeg k," riep ie nog ens,
"Denkt nie, dat ik ermee lach."
De gendarmen wreven, klopten,
Zich verschuilend in hun kroag.
En toen ze in de hoogte keken,
Kregen ze 'en tweede loag.
't liJoaren krek twee zwarte duvels,
Zonder horens, zonder stèrt.
Kwaad als heksen, scheldend, roazend,
Stonden ze oan den vulen herd.
- 55 -
"Is de deur nog nie gesloten?"
Riep de Kromme, "aak'lig volki
'k Zal hier kaauw goan zitten lijen,
Brri" Doar viel een derde wolk.
Toen wier één der mooie mannen
Zo verschrikk1 lijk beus en kwoad,
Dèt ie opsteeg in de schoorsteen.
Moar 't was alles zonder boat.
Kloas bleef rustig op zijn houtje,
Lachte d' ander hart'lijk uut;
Klom, toen 't tijd wier, nog wa hoger,
Roepend: "Kom moar op, kornuutl"
lilipl doar springt ie uut het goatje;
Stoat ie op zien strooien dak
Wacht den ander heel geduldig,
Tot zien kop deur d' oop'ning stak.
"Nou, bonjour," zei Kloas, "ge kunt 't,
Klimmen as de biste kat.
Moar van boven noar benejen,
Zeg ens, jongen, kunde dat?"
En ie wandelt heel parmantig
Noar de schoorsteen van zijn buur
En verdwijnt in één seconde.
Da was weer een and're kuur.
As 'en oap, op handen, voeten,
Klautert de gendarm hem noa,
Dèt ie gaauw noar binnen goa.
Nu begon 't er te spoken:
Midden in den schoorsteen Kloas;
Boven een gendarm op 't randje;
Onder ook nog zo een boas.
"Komt," riep Kloas, "wie zal me vatten?
Want van zeivers kom ik nie.
Eén noar onder, één noar boven
Geeft zijn metgezel 'en teken,
Komt, dan zijn we met ons drie!
