32
Ik heb de duivel aangetast:
Een nieuwe staart in 't gat gepast;
Daarbij hersteld zijn paardepooten
Zijn horens heb ik doen vergrooten.
'k Had moeite met dien zwarten gast!
Ik schrijf tot loon vier Zeeuwen vast.
De haan, die Peterus deed weenen
Was bijna uit 11 gezicht verdwenen.
Die heb ik weer wat opgefikt,
Zoodat geen kip er meer van schrikt.
Nu kan het beest nog lang zoo blijven.
Daarvoor wil ik een gulden schrijven.
Pilatus was een sukkel, die
Zijn broek gescheurd had op de knie.
Zijn kleeding was geheel verwilderd;
'k Heb hem 'n nieuwe jas geschilderd:
Nu is hij weer een man van staat.
Daarvoor reken ik een dukaat.
De twaalf apost'len, één voor één,
Heb ik, van boven naar beneên,
Op nieuw gewasschen en gewreven.
Daarvoor heb ik een kroon geschreven»
De moord'naars weer aan 't kruis gehecht
Twee vingers aan hun hand verlegd
Vervolgens netjes afgewreven...
Daarvoor verhoop ik 't Eeuwig Leven.
De hemel aan de Oosterkant
Heb ik met sterren volgeplant;
Daarbij ook Venus niet vergeten:
Die is zonder broek er in gesmeten!
Nu staat het firmament zeer schoon!
Ik stel daarvoor 10 gulden loon.
De Heeren van Sint Pieters kerk
Zijn schuldig wegens schilderwerk
Tezamen 38 gulden
4- 33
En kunt U het nog effen dulden,
Doet er nog 18 stuivers bij."
In 't eerst was men niet tevreê:
De eisch scheen te groot naar hun idee.
Haar nu de reek'ning was gemaakt,
Dees 38 gulden vier
Ligt voor U neergeteld alhier.
Er is nog wel wat geld tekort,
Maar gij weet wel, waar dat aan schor'
Waar gij niet aan de kerk betaalt,
Wordt dat alzoo weer ingehaald!"
"Mijn Heeren, ik ben best tevreê.
Ik dank U met verzoek en beê
Om, als er weer te schild'ren is:
Houdt San Palet in heugenis!"
(Dit heb ik overgeschreven
in het jaar 1913.)
OUEZANDE p. RI3K fl2
30NGE GONGERS
Van de Jonge Jongers is doorgaans maar weinig meer be
kend. Dat komt dan mede, doordat de leden tot uiterste
geheimhouding verplicht waren.
De bedoeling van een Jonge Jongers-vereniging was. de
eenheid van een dorp bewaren en misdragingen tegen de
dorpszeden in een volksgericht te bestraffen.
Het volksgericht was bedoeld om te straffen; in het erg
ste geval om het leven verder onmogelijk te maken. Volle
dig negeren en het veroorzaken van steeds maar ongelukjes
en ongelukken, maakten dat het slachtoffer moest toegeven
Zijn zij weer in 't humeur geraakt.
Zij zeiden tot hem; "Vriend Palet,
Kijk, de verdienste is er net:
