- 26 - s>Mer dat gebeurt toch 's oggens 1S), is 't nie?" vroeg ïSchele Maoie." ïNoe jae, mer me moete dat 's oggens nie doe! Me kunne dat 's agte- middugs14) doe!" riep Jille. ï's Agtemiddugs? Jae, mer dat kan toch nie! 's Oggens in de kerke bevestigd en dan daodelik an de leutertaefel. »Bel noe, wat is dat? 'Ier komt 's zondags-agtemiddugs toch geên mensch, en ik zal ik je nie verklappe," zei Jille aweêr. En zoó goeng 't over en weêr. Jille düe z'n best en ïSchete Maoie" düe ok d'r best. En onderwiele ze zoó stoenge te dillebereéren15)aelde Lein z'n borre vüor den dag om de zeven verlüre potjes te betaelen. Mer 'oe 'ie zocht, noe in dit, dan in dat 'oekje, 'ie vond nie meêr as vuuf groóte16) en de sleuter van 'lekken van 't wegelienk. »Jae, Maoie," zeidie, '»ik wist ik nie, dat ik vandaege nog leuterezouw en noe e' 'kgéén geld bie me." >0, dat 's niks niemendalle, ik zal ik je 't we' vüorschietezei Jille. ïJulder liekene 2) we' simpel," riep Maoie, »dienk je dat ik m'n ouwe klanten nie burge3) wil! Gaet gerust je gooi, 'oór! Ik wou ik dat 'k 'onderd zeeuwen4) van je e'6) mocht6)! Mer eên dienk kan ik me toch bie m'n ziele nie begriepen, Lein!" x>En dat is?" vroeg Lein. ïWe', dat je nooit geen geld bie je draegt! Wüet-je wat ik g'oórd e'? Me'7) ze kunne 't beuzele 8) ok ï»Neê, wat dan?" y>Ze zeië dat jie aol je geld an je wuuf gééft 1" »Neê, dat 's nie waer. 't Geld van de aerpels en van de juun 'ouwik9) vüor m'n eige!" »Zoó, dat valt me müe," riep Jille, »mer waer bluuf jie müe aol dat geld?" »Neê, d'r komme zeker nooit geên rekeniengen, M'n gereê-schap moet ok nie onderouwe oöre, »Ah, noe mer dan zei ik, dat jie zot bint! Ik geê ik an m'n wuuf net zoovüe' as zie noódig 'eit. Ik zei ik mer, dat 'oórt zoó. De veint10) is de baoszei Jille en 'ie sloeg müe z'n vuust op de toogn)dat de glasjes rammelde. - 27 - As je noe an ^Schele Maoie" gevraegd ao, of ze ok meênde dat de veint 'eêlemaele baos is, dan wüet ik zoó precies nie, of ze dat we' gezeid zou e'; mer noe zei ze: :»Dat zei ik ok. En 't staet in d'n bibel ok, wüet-je!" En zoó goeng dat praotje vort, mer toen Lein naer 'uus gieng, docht ie aol mer an dat, watte Jille en Maoie gezeid aode. Toen ie tuus kwam keek z'n wuuf 'eel zunig, mer ze zei niks. Ze was 'n verstandig vrommes 12). Daer kwaeme de guus uut schüle. ïVaoder, moeder," schreeuwde ze, »'n bületje, 'n bületje 1S)I" Lein pakte ze zoó is an en.... neê mer, de duvel spüelde 'r waerach- taegers14) müe. Pier ao 'n bületje van Jan de Wasscher" en Klaois aod 'r eên van ïLammen Goedzak." Dat bolde 'm niks en toen ze g'eten 'aode stoeng 'ie op, gieng naer buten en bromde: »Ze e' geliek, jae, dat e' ze! En wüet je wat, ik verdom 't! Zie-je?" ji>Wat verdom je, Lein?" vroeg z'n wuuf, die bie 'm gekomme was zonder dat 'ie 't g'oórd ao. Lein verschrok, mer noe 'ie ao gezeid 'ao, wou 'ie ok beê zeie. »Dat jie de sleuters van 't kammenet en de bero draegt! Die moet ik e'l" zeidie en onderwiele trapte 'ie 'n slekke dóódNel of die't elpen kost. 3>"Wien 'eit me de sleuters gegüe, Lein?" vroeg ze. Jae, zie je, daer stoeng 'ie nee. Dat 'aod 'ie zeilevers, eêlemaele uut z'n eige gedae. Lein wist nie wat 'ie zeië mocht entraptraptrapdat waere weêr drie slekken dood. 't Was goed dat 't geregend 'ao, d'r waere d'r 'n 'eêle boel. »Ze e' 't gedae, gloók8)?" zei Tanne. Lein zei nog niks en Tanne wou weggae. 'tJulen3) stoeng 'er4) naeder as 't lachen. Toen kreeg Lein compassie5) müe d'r en daerom zeidieï'Oór is Tanne, 'ou jie de sleuter van 't kammenet me' en geef mien die van de berodan e' me6) aolebei wat." Tanne zei niksmer ze 'aelde de sleuter uut 'r7) zak en gaf 'm over. Noe 'ao Lein z'n zinnoe kon 'ie. Neê, geld zoü 'ie nie vermosse8), dat zou 'ie nie. T' zou net zoó goed gae as vroeger; 'ie kon toch ok we' rekene! '1e was toch ok deur9) geen uul uutgebroed 10)wüet je (1) E k, heb ik. Die e klinkt volkomen als de e in heb, en zoo is het ook met de e m we dat in plaats van wel komt. (2) Jnlder liekene, gij gelijkt. (S)Burge, borgen. (4) Zeeuwen, Zeeuwsche rijksdaalders ter waarde van J 2.60. (5) Je e' u hebben. (6) Mocht, moest. De Zeouwen verwarren altijd moeten met mogen. Voor ons mocht zeggen ze evenwel dikwijls meugde. (7) Me', maar. (8) Beu zele, liegen. In plaats van beuzele hoort men ook vaak leugene. (9) "Ouw ik, houd ik. (10) Veint, man. Veint staat tegenover wuuf. (11) Toog, toonbank.— (12) Vrommes, vrouwmensch. (18) Bëletje, lett. een beeldje. Een prent van een pent. In Vli86iDgen heet te een bezandetje. -(14) Waer ach taegers, wa&rachtig. (1) Slekke, slak. (2) Ze e' 't gedae, gloók, ze (do slakken nl.) hebben het ge daan geloof ik. (3) Julen, huilen. (4),Er, haar. (5) Com passie, medelijden. (6) E' me, hebben we. (7) 'R, haar. (8) Vermosse, vermorsen, verkwisten. (9) Deur, door. (10) Te was toch ok deur geen uul uutgebroed. Zeer platte uitdrukking voor: Hjj was nu toch niet van zulk eene lage afkomst. (H) Zeêre, pjjn. (12) Vromgëe, weerom-, teruggeven.(18)Aië, uitroep van pijn.(14)Tuun, de ruimte voor den preekstoel.

Tijdschriftenbank Zeeland

Varia Zeelandiae | 1982 | | pagina 4