Uit incidentele vondsten, maar ook wel door doelbewust graven was reeds voor
de Tweede Wereldoorlog bekend dat het stadje Aardenburg bijzonder rijk is aan
bodemvondsten uit de Romeinse tijd en de Middeleeuwen. Vóór 1940 schijnen er
veel oudheden naar Brugge te zijn verhandeld een bescheiden collectie Romeinse
munten, in het bezit van de gemeente Aardenburg, ging tijdens de bevrijding in 1944
verloren. In 195 5 werden in verband met de restauratie van de Sint Bavo op het kerk-
terrein enkele proefsleuven gegraven waarbij een dikke Romeinse cultuurlaag aan
het licht kwam. Deze ontdekking vormde een stimulans voor verder onderzoek van
Aardenburgs bodem. In 1961 en verscheidene jaren daarna zijn door de Rijksdienst
De kern van Aardenburg-Rodanburg met de ligging van het Romeinse castellum
gedeeltelijk gereconstrueerd), de St.-Bavokerk en de uit de 13e eeuw daterende stadsgrachten
langs de westflank van de Romeinse versterking lag een stromend water. Tek. R.O.B. Amersfoort.
voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek grootschalige opgravingen verricht die
uiteindelijk in 1975 leidden tot de lokalisering van een Romeinse versterking, waar
schijnlijk een castellum of, minder aannemelijk, een ommuurde stedelijke neder
zetting. Romeins Aardenburg beslaat een oppervlakte van meer dan een vierkante
kilometer. De belangrijkste kern van zowel de Romeinse als de Middeleeuwse
vestigingen ligt in de omgeving van de huidige Sint Baafs, dat is op het hoogste
gedeelte van een ongeveer oost-west lopende rug van Pleistoceen dekzand. Over
deze zandrug heeft een Romeinse weg gelopen waarvan over een honderdtal meters
het verharde wegdek is teruggevonden. De in de 10de eeuw gebouwde Sint Baafs-
kerk ligt binnen de restanten van de versterking uit de Romeinse tijd waarvan na ja-
44