Uit incidentele vondsten, maar ook wel door doelbewust graven was reeds voor de Tweede Wereldoorlog bekend dat het stadje Aardenburg bijzonder rijk is aan bodemvondsten uit de Romeinse tijd en de Middeleeuwen. Vóór 1940 schijnen er veel oudheden naar Brugge te zijn verhandeld een bescheiden collectie Romeinse munten, in het bezit van de gemeente Aardenburg, ging tijdens de bevrijding in 1944 verloren. In 195 5 werden in verband met de restauratie van de Sint Bavo op het kerk- terrein enkele proefsleuven gegraven waarbij een dikke Romeinse cultuurlaag aan het licht kwam. Deze ontdekking vormde een stimulans voor verder onderzoek van Aardenburgs bodem. In 1961 en verscheidene jaren daarna zijn door de Rijksdienst De kern van Aardenburg-Rodanburg met de ligging van het Romeinse castellum gedeeltelijk gereconstrueerd), de St.-Bavokerk en de uit de 13e eeuw daterende stadsgrachten langs de westflank van de Romeinse versterking lag een stromend water. Tek. R.O.B. Amersfoort. voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek grootschalige opgravingen verricht die uiteindelijk in 1975 leidden tot de lokalisering van een Romeinse versterking, waar schijnlijk een castellum of, minder aannemelijk, een ommuurde stedelijke neder zetting. Romeins Aardenburg beslaat een oppervlakte van meer dan een vierkante kilometer. De belangrijkste kern van zowel de Romeinse als de Middeleeuwse vestigingen ligt in de omgeving van de huidige Sint Baafs, dat is op het hoogste gedeelte van een ongeveer oost-west lopende rug van Pleistoceen dekzand. Over deze zandrug heeft een Romeinse weg gelopen waarvan over een honderdtal meters het verharde wegdek is teruggevonden. De in de 10de eeuw gebouwde Sint Baafs- kerk ligt binnen de restanten van de versterking uit de Romeinse tijd waarvan na ja- 44

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1989 | | pagina 46