De ronde burg van Souburg met een diameter van circa 160 meter vertoont in aanleg grote gelijkenis met de uit een wat latere tijd daterende burgen in Dene marken, zoals te Fyrkat en te Trelleborg. Het burgterrein te Souburg wordt even eens door twee kruiselingse wegen in vieren gedeeld. In de kwadranten zijn op vrij regelmatige wijze behuizingen gegroepeerd; de huizen zijn in Souburg rechthoekig, in Denemarken daarentegen scheepvormig. Voor de constructie van wanden en vloeren is veelvuldig gebruik gemaakt van op maat gestoken plaggen in combinatie met houtconstructies en vlechtwanden. Bij opgravingen in Middelburg zijn binnen de omwalling in de oudste periode van de burg aldaar eveneens plaggenwanden en vlechtwerk aangetroffen. De elkaar kruisende hoofdwegen sluiten aan op bruggen over de brede grachtin de wal zijn vier met hout versterkte doorgangen gemaakt. Reconstructie van een laat 9e-eeuws „Souburg-huis" (geschematiseerde doorsnedetek. R.O.B. De (kruis)wegen benutte men als gesloten riolen. Op de bovenrand van de taluds waren dwars over het riool houten liggers aangebracht die op hun plaats werden gehouden door verticaal in de grond gedreven aangepunte palen. Deze houten knuppelwegen, met een daaronder „feilloos" werkende afwatering van het gehele terrein, vormden de hoofdverbindingen in de versterking. De riolen die naar de gracht toe geleidelijk dieper in de vaste bodem waren uitgegraven, mondden tenslotte via een houten koker onder de bodem van de poorten in de gracht uit. Het bouwen en inrichten van de burg van Souburg moet destijds een heel karwei geweest zijn. De uitvoering van het werk is stellig onder deskundige leiding gebeurd en met gebruikmaking van ervaren grondwerkers en ambachtslieden. Het is enigszins bevreemdend dat de oorspronkelijke versterking nauwelijks een bezetting of bewoning heeft gekend. Haardplaatsen en maaltijdresten zijn vrijwel de enige sporen van menselijke activiteit. In Middelburg is er wel vanaf het begin veel bewoning geweest, zowel binnen als buiten de burg. In Souburg is er op het burgterrein pas in de 11de en 12de eeuw veel meer bewoning gekomen op het 50

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1989 | | pagina 52