den en er werd een groot aantal verschillende soorten in gekweekt. Daarbij stond behal
ve de kleur en het sierlijke uiterlijk ook de zeldzaamheid van de diverse plantensoorten
centraal. In de zeventiende en achttiende eeuw waren uitheemse planten een belangrijk
verzamelobject en veel cultuurvariëteiten van de Tulp, Narcis en Hyacint zijn juist in de
ze periode ontstaan.
In de Franse tijd raakten veel buitenplaatsen op Walcheren in verval. Landhuizen wer
den afgebroken en bomen gerooid. Dit wordt zeer duidelijk als we de kaart van Walche
ren van de Hattinga's (1750) vergelijken met de eerste topografische kaarten van om
streeks 1850. De oorzaak van deze sterke achteruitgang moet gezocht worden in econo
misch verval, al dan niet gepaard gaand met versnippering van het grondbezit. In deze
zelfde periode ontstond ook een nieuwe mode in de vormgeving van tuinen en parken: de
Vooroorlogse situatie op de Domburgse buitenplaats Duinvliet;
parkaanleg volgens Engelse landschapsstijl
(Zeeuws Documentatiecentrum, Middelburg)
Engelse Landschapsstijl. Onder invloed van de Romantiek en het uitgangspunt "terug
naar de natuur" ging men zich afzetten tegen de geometrische structuren van de Barok.
De natuurlijke gegevenheden van het landschap - reliëf en waterlopen - werden de nieu
we uitgangspunten voor de inrichting en vormgeving van de buitenplaatsen. Vaak ging
men ook over tot het aanbrengen van glooiende vormen, verspreid liggende boomgroe
pen en vijvers met vloeiende oeverlijnen. De meeste overgebleven buitenplaatsen op
Walcheren werden in deze tijd veranderd. Rechte waterlopen werden aangepast en de pa
den kregen een slingerend verloop. Bij kasteel Westhove (buiten de slotgracht) en op de
buitenplaatsen Eikenoord. Duinbeek. Overduin, Zeeduin. Ter Hooge en Der Boede zijn
deze veranderingen nog steeds goed waarneembaar. De buitenplaats Berkenbosch ver
toont daarentegen nog veel kenmerken van een barokke aanleg.
In de beginperiode van de Engelse Landschapsstijl speelden bloemen en kruidachtige
11
