Bij de woordverbindingen met het voorzetsel van, waar ik al eerder op heb gewezen,
vinden we eveneens drie typen. Het eerste is de verbinding met een familienaam, zoals
De Weie van Aobramse. 't Dal van Bliek en d' 'Oekweie van Poppe. Het tweede type
wordt gevormd door de verbinding met een enkele voornaam, zoals in De Weie van
Bram. Dit type lijkt op Walcheren zeldzaam te zijn. Het derde type daarentegen, de voor
zetselverbinding met een volle persoonsnaam, is weer ruim vertegenwoordigd, bij voor
beeld in 'l Stikie van Piet Polderman. '1 Land van Jan Vader. De Weie van Simen Vermeu
len.
Zo mogelijk nog kenmerkender voor de kustprovincies zijn de veldnamen die alleen
maar uit een persoonsnaam bestaan. Zoals wel haast te verwachten, kan die persoons
naam zich weer in drie gedaanten aan ons voordoen, in de eerste plaats hebben we een fa
milienaam, in bij voorbeeld de veldnamen Van Dieke. Christiaanse en mogelijk ook
Buurnie. als dit laatste toponiem tenminste teruggaat op de familienaam Burnv (78). Een
enkele voornaam ligt ten grondslag aan namen als Dirkje. Siemetie en Albert. De volle
persoonsnaam, tenslotte, leveren ons onder meer Piet Pouw. Jan Bakker en Ko Poppe.
Bij de enkele voornamen zijn er overigens twee waarbij ik zo mijn twijfels heb, of wij
hier wel namen van vroegere eigenaars of gebruikers voor ons hebben. Dat zijn de veld
namen Willemientie en Juliene. die in Serooskerke opgetekend zijn. Het is hoogst zelden
dat we alleen maar een vrouwennaam als veldnaam aantreffen, dus dat moet ons al wan
trouwend stemmen. En dan nog juist deze twee namen! Ik vraag mij af of wij hier mis
schien niet met een uiting van oranjegezindheid te doen hebben, mogelijk stammend uit
de tijd van de geboorte van respectievelijk prinses Wilhelmina en prinses Juliana. De
naam Beatrix, die in 1938 aan een tuinderij bij Veere gegeven is, zou dan mooi in deze
traditie passen. Wellicht dat nader lokaal historisch onderzoek ons hier nog eens verder
over zal kunnen inlichten.
Overigens zullen veel van de familienamen die ik zojuist genoemd heb, een vrij be
kende klank hebben. Dat is niet zo verwonderlijk, want het deel Zeeland van het "Neder
lands Repertorium van Familienamen", dat gebaseerd is op de Volkstelling van 1947, laat
zien dat de meeste namen nog in dat jaar in de provincie voorkwamen. Slechts enkele
naamgevende families waren toen uit Zeeland verdwenen, zoals de Plankeels en de Mil-
joens, die naar Zuidholland verhuisd waren. Hun naam vinden wij echter nog terug in Het
Plankeels Land in Vrouwenpolder en De Miljoens Weie in Veere.
Ook uit de veldnamen blijkt, dat we op Walcheren met een vrij honkvaste bevolking
te maken hebben, mensen die zich niet zo snel van hun land lieten verjagen, mensen ook
die ervoor gezorgd hebben dat er nog iets van de plaatselijke namen en de regionale cul
tuur bewaard is gebleven. We moeten echter niet vergeten dat de tijd dringt. Het is nu zaak
die overgeleverde kennis op te tekenen en voor komende generaties toegankelijk te ma
ken. De Heemkundige Kring Walcheren behoort tot de groepen die dat al heel vroeg heb
ben ingezien. De verschijning van zijn vierde veldnamenpublikatie bewijst dat hij over
het juiste uithoudingsvermogen beschikt om die taak ook voort te zetten.
95
