De Middelburgse synagoge, één van de oudste van ons land, deelde echter nog niet in
de restauratiegolf die een aantal synagogen van een zekere ondergang redde. Toch gingen
ook daar stemmen op die restauratie bepleitten. Het besef groeide dat een zo bijzonder
monument behouden moest worden en een waardige bestemming behoorde te krijgen. De
in 1987 opgerichte Stichting Synagoge Middelburg beoogt dan ook restauratie en een ver
antwoord beheer van de synagoge te bevorderen. Het doel is duidelijk, maar niet zo een
voudig te realiseren. Gelden werden ingezameld, de synagoge is weer als monument er
kend, een restauratieplan is opgesteld, maar nog niet duidelijk is hoe de restauratie kan
worden gefinancierd. Honderden donateurs hebben al hun steentje aan het restauratie
fonds bijgedragen, maar nog veel geld zal bijeen gesprokkeld moeten worden. Het be
langrijkste is echter dat de synagoge na de restauratie een duidelijke bestemming krijgt.
Niet alleen zal de synagoge, zij het incidenteel, als bedehuis fungeren, ook zal zij het te
huis worden van diverse joodse organisaties die in Zeeland actief zijn. Er zullen weer
joodse feesten worden gevierd. Er zullen weer sjioeriem, joodse lessen worden gegeven
door rabbijnen en voor al deze activiteiten zal men niet meer aangewezen zijn op diverse
zaaltjes. De belangstelling voor deze activiteiten neemt de laatste jaren toe zoals blijkt uit
het feit dat de traditionele Seideravond, joods Pasen, door bijna zeventig personen wordt
bijgewoond.
Westgevel van buitenaf gezien, maart 1990 (foto Zeeuws Documentatiecentrum)
15
