Was het aantal bezoekers van de badplaats 1117 in 1898 (waarvan 226 in het Badho
tel), in 1908 was dat 1878 (362 in het Badhotel), in 1918 zoals gezegd 2117 (356 in het
Badhotel) en in 1928 3588 (449 in het Badhotel). Naast de welgestelden kwamen steeds
vaker vertegenwoordigers van "de middenklasse" naar Domburg, vooral de Nederlandse
en ook weer de Duitse. Het accent kwam op de vele pensionnetjes in de dorpskern te lig
gen, het logeeradres van de kleine man".
Badhotel, Domburg
S
««jij»
Badhotel ca. 1920 (archief gemeente Domburg)
De sfeer in de badplaats werd nog lang bepaald door de traditionele Nederlandse bad
gast die in een van de hotels logeerde of een tweede huis in het dorp bezat. Hij nam deel
aan de vele activiteiten - kinderbals, strandspelen, concerten, etc. - van de aan het Badpa
viljoen verbonden sociëteit Luctor et Emergo, jarenlang geleid door Paul Elout, de echt
genoot van de Mies Elout-Drabbe en sinds 1903 directeur van de Zeebadinrichting.
Hoe vaak zag men niet groepjes mensen na het diner in het Badhotel (men hoefde er
niet te logeren om er een drankje te drinken of er te eten) naar het paviljoen kuieren waar
dan de avond werd besloten met iets amusants.
De voorzieningen in het Badhotel mochten dan steeds minder aan de eisen van de tijd
voldoen, persoonlijke aandacht bleef er hoog in het vaandel staan en dat werd door de
gast van oudsher zeer op prijs gesteld.
Zo liet een Twentse familie die jarenlang in het Badhotel logeerde,van te voren weten
welke kamers zij het liefst zou hebben en welke tafel in de waranda, of men wilde zorgen
voor een tentje op het strand en tenslotte of men de bus van de Tramweg Mij. wilde ver
wittigen van het moment van aankomst van mevrouw te Middelburg. "Gelieve", voegde
de familievader er in zijn brief van 26 juni 1927 aan toe, "op den dag van aankomst, de
30
