Badleven
Kurhaus
Het badstrand rond 1930. Op de Boulevard het Strandhotel, de Muziektent en het paviljoen van
de Kunstkring "Het Zuiden". De publieke belangstelling op de boulevard is groter dan die op het
strand! Rechts onder wordt een badkoets op zijn plaats getrokken. Let op de badkleding. Slechts
een vooruitstrevende dame draagt een gestreept badpak (foto Zeeuws Documentatie Centrum)
Het lijkt me ook niet zo waarschijnlijk dat de gemeente heeft staan springen om geld
te steken in dit soort experimenten, want de ervaringen met vroegere initiatieven waren
niet zo bemoedigend geweest. Ze had de Badhuisstraat laten aanleggen om het toen vol
komen excentrisch gelegen Grand Hotel des Bains beter bereikbaar te maken, maar de ex
ploitatie van dit dure hotel was een moeizame affaire gebleken. Ik heb eigenlijk het idee,
dat het echte strand- en badleven maar laat en traag op gang kwam. Natuurlijk zijn er al
tijd mensen geweest, die langs het strand wandelden en een enkele keer een duik in het
water namen. Je zag dat nog wel. Jongens, die in hun onderbroek rondplasten, vrouwen
in dracht of in jurk, die hun schorten of rokken in hun directoire stopten en trots, alsof ze
op alle dag liepen, aan het pootje baden waren.
Tot enige vorm van georganiseerd vermaak kwam het echter pas na de Eerste Wereld
oorlog, mede onder invloed van wat de bekende groepen wenkbrauwenfronsende lieden
als een algehele verwildering der zeden kenschetsten. Uit de natuur was bekend, dat be
paalde bronnen water produceerden met een genezende werking. Jicht, het pootje (podag
ra), rheuma, een slechte spijsvertering en wat niet al, konden worden bestreden door in
43
