Randschrift en toontimbre Een volwaardig carillon heeft 47 klokken. Bij minder dan 30 klokken zijn er te weinig mogelijkheden voor een beiaardier om zijn spel te ontplooien. Kleinere klokkenspelen worden automatisch tot klinken gebracht en hebben meestal geen klavier. Een voorbeeld daarvan vinden we in Wissenkerke, op Noord-Beveland, waar er een midden in het dorp staat opgesteld. Wil een beiaardier muziek spelen die niet speciaal voor zijn instrument is gecomponeerd, dan moet hij die arrangeren. Liederen en eenvoudige melodieën harmoni seert en varieert hij al spelende en laat daarbij zijn fantasie en improvisatietalent de vrije loop. Zoals bekend mag worden verondersteld, worden klokken gegoten uit een metaalle gering. Dat is een ingewikkelde zaak, want er komen zorgvuldige berekeningen aan te pas om het juiste gietmengsel en de preciese vorm van de klok te kunnen bepalen. Het giet- mengsel bestaat uit 78% rood koper en 22% tin. De vorm is van doorslaggevend belang voor de toonhoogte en zuiverheid van de klok. In het eerder genoemde boek van Timmer mans wordt het klokken gieten uitgebreid behandeld en met tekeningen en foto's toege licht. Op klokken worden vaak randschriften aangebracht. Enkele voorbeelden van klokken uit 1607 zijn: "Grate est angelicis mea musica mixta choraeis" (Heerlijk is mijn muziek, vermengd met engelenkoren) en "Och mocht ick eens met min geschal, verkondigen een oprechten frede overal". Wat een klok muzikaal zo bijzonder maakt, is een afwijking in haar boventonenreeks. Ter verduidelijking maken we een zijsprongetje naar de muziektheorie. Een c, gespeeld op een clarinet, klinkt heel anders dan dezelfde c. gespeeld op een viool, piano, fagot of welk ander instrument dan ook. Elk instrument heeft zijn eigen karakteristieke timbre. Ie dere toon bestaat uit een grondtoon in samensmelting met een reeks in hoogte opklim mende tonen, boventonen, natuurtonen of partialen genaamd. Er is aan elke grondtoon een in de natuur vastgelegde reeks van boventonen in intervallen verbonden. Wat klank sterkte betreft kunnen er tussen de onderlinge delen van de reeks grote verschillen zijn. Overheersende hoge partialen veroorzaken de schetterende klank van de trompet, terwijl in het veel mildere geluid van de clarinet de lage partialen overheersen. Bekijken we nu het onderstaande notenbeeld, dan zien we dat de klok "uit de toon valt" en er een afwijkende reeks partialen op na houdt. En dat maakt haar nu juist zo uniek en bekoorlijk. 8 Boventonen van C. (normaal) 8 Boventoon van C op klok. Afwijkingmet es! 85

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1992 | | pagina 87