Misschien had er voor op het omslag een foto van een PZEM-kotje
in Indonesië moeten staan. Waarom? Omdat Bert Teunis bijna een
halve eeuw geleden op die manier kennis maakte met Zeeuwen op
Zandvoort, een Indisch strand ten oosten van Batavia. Midden in dit
boek staat een boeiend verhaal vol anecdotes over Vlissingen en
Middelburg, en zeker over hun bewoners, die in het zoeklicht van
de herinnering van een begaafd verteller gevangen zijn. Teunis
vertelt ook hoe hij Vlissingen in New York ontdekte en hoe een
Amerikaan met een statenbijbel uit Yerseke kwam aanzeulen...
Het oude Indië komt in een ander verhaal heel anders aan bod.
Dit Walacria 5 bundelt voorts geschiedenissen van en over Veerse
monumenten, een verslag van een opgraving op het abdijplein,
bijnamen in Vrouwenpolderen Oostkapelle, spreeuwepotten op
Walcheren en de Middelburgse sfeer, die door de historicus en
tevens wethouder van stadsontwikkeling van de Zeeuwse hoofdstad
uil het ongerijmde wordt bewezen.
Hoe ongerijmd het ook is, Zeeland heeft zijn eigen licht, zijn
ruimte, zijn geschiedenissen. Ze worden door bewoners gekoesterd,
vreemden worden er door aangetrokken en oud-Zeeuwen blijven
erdoor met heimwee vervuld, tot ze terugkeren en verbaasd zijn
over wat er was en anders is.
Voor al diegenen is er Walacria.
ISBN 90-72146-22-0
