invloed van de romantiek door te dringen. De Nederlandse architect P.H.J. Cuypers
1827-1921ging in Frankrijk in de leer bij Viollet-le-Duc, grondlegger van de neogoti
sche bouwstijl.
Toch gold de sinds de jaren '40 heersende liberale politiek van staatsonthouding ook voor
het nationale cultuurbezit. Volgens minister Thorbecke was 'kunst geen regeringszaak',
zodat de bedreiging van kunst en monumenten in ons land onverminderd voortging.
In de jaren '70 ontstond er een ander geestelijk klimaat. Als gevolg van de toenemende
welvaart, maar ook door de vernieuwingen in het onderwijs, een decennium eerder, raakte
men in bredere kring geïnteresseerd in kunst en cultuur. Vooralsnog bleef dit beperkt tot
de hogere lagen der burgerij uit de handels- en bankkringen van Amsterdam en Den Haag.
Misschien moeten we Victor de Stuers rekenen tot deze nieuwe generatie van intellectu
elen, die met hun optimisme en vernieuwd élan de maatschappij in beweging brachten.
Victor de Stuers (1843-1916) kwam uiteen milieu met artistieke belangstelling. Zo kreeg
hij van zijn vader tekenlessen. Als gymnasiast en later als student in de rechten te Leiden
toonde hij reeds veel belangstelling voor oude bouwwerken. Als advocaat is hij echter
nauwelijks werkzaam geweest, want na zijn opzienbarende artikel 'Holland op zijn
smalst', een aanklacht tegen het Nederlands cultuurvandalisme, werd hij in 1874 opgeno
men in het college van rijksadviseurs voor monumenten van Geschiedenis en Kunst.
Zoals we zullen zien, golden de bemoeienissen van dit college óók de monumenten van
Veere.
Het college van rijksadviseurs was een heterogeen gezelschap van 15 leden, waaronder
ook de architect P.H.J. Cuypers. Het was het begin van een jarenlange samenwerking met
y/l*.
~fjIn(j- i*'f
'[Vest /y K
^7
r-A I '(vy'io.
i yyr
4 v.
'rtt
Hel gastenboek van de Veerse Oudheidkamer vermeldt op 21 september 1881: Victor de Stuers
(Den Haagen P.H.J. Cuypers (Amsterdam). (Gemeentearchief Veere)
10
