met te zeggen, dat ik vele toenmalige groten der aarde daar heb zien optreden, maar dat is
voor Walacria weinig interessant, want het Zeeuwse element zat er niet tussen. Het zat
wel in de omgeving, want daar zat Vlissingen overal in de lucht: Flushing Meadow,
Flushing Bay, Flushing Airport, Flushing Memorial Field en natuurlijk het stadje
Vlissingen. Als je zoveel Vlissingen om je heen ruikt begint er natuurlijk iets te kriebelen,
maar helaas had ik niet veel tijd. alleen het weekeinde en dan zijn de meeste openbare
instellingen dicht. Bovendien was het met het openbaar vervoer van nVn flatje in de 47ste
straat naar het Zeeuwse deel van Long Island een roteind rijden.
Ik ben echter volgens de brieven - en nou ik het lees herinner ik me dat ook wel-, een hele
middag in de prachtige openbare bibliotheek aan 42nd St. boeken en kaarten wezen
bestuderen van de Nederlandse tijd in Manhattan en daar heb ik wel iets gevonden van wat
ik zocht. Kort na de aankomst van Henry Hudson op Manhattan in 1609 werd er voor de
meegekomen en nadien gearriveerde 'settlers' op dat eiland een stad gesticht, die door de
inmiddels door de W.I.C. aangestelde directeur-generaal Peter Minnewit Nieuw Amster
dam werd genoemd. Dat verhaal kennen we allemaal nog van de lagere school en zelfs
Amerikanen weten daar bij te vertellen, dat Peter M. die lap grond verwierf vooreen stel
letje potten en pannen ter waarde van omstreeks 24 dollar.
Minder bekend is, dat een aantal kolonisten al spoedig Nieuw Amsterdam weer verliet en
verder op avontuur uitging o.a. op Long Island. Aan de andere kant van de rivier is het
gras altijd groener en diverse Zeeuwen zijn gaan kijken of dat waar was. Zo zijn daar in
het midden van de 17de eeuw diverse nederzettingen gesticht. De bewoners bleven trouw
aan hun geboorteplaatsen en dus vinden we op "t Lange Eijlant' onder andere Vlissingen,
Heemstede. Middelburg, Oesterbaij en Rustdorp. Nu moet u niet gaan proberen met uw
gedevalueerde dollars een auto te huren en door het oostelijk deel van Long Island te rij
den op zoek naar deze plaatsen, want dan zult u weinig vinden. Misschien een enkel 17de-
eeuws huis. De dorpen zelf zijn opgenomen in de stadsbebouwing van latere generaties en
zijn ook vaak van naam veranderd.
Middelburg bij voorbeeld werd gesticht door Engelse Puriteinen, die na het verdwijnen
van het Nederlands gezag hun dorp herdoopten tot Newtown, een plaats, die vervolgens
weer werd opgenomen in het tegenwoordige Elmhurst. Namen hebben echter een langer
leven en er is een redelijke kans die terug te vinden in de naam van een straat, een stads
wijk, een plein. Flushing vind je, zoals gezegd, vrij vaak. maar het dorp heb ik niet gevon
den. Een oude begraafplaats wil ook nog wel eens wat gegevens opleveren, maar bedenk
dan wel dat de beter gesitueerden in de kerk werden begraven, liefst onder de bank, die ze
hadden gehuurd, en als de kerk er niet meer is. zullen de zerken ook wel zijn opgeruimd.
Het plebs kwam op het kerkhof terecht. Bedenk ook. dat ik hier citeer uit brieven, die al
weer bijna een halve eeuw oud zijn en dat daardoor de plaatselijke situatie totaal veran
derd kan zijn. In de V.S. gaat dit vaak heel snel. Het hotel, waar je de vorige keer zo leuk
logeerde, blijkt nu een supermarkt en de bioscoop, waar ze altijd oude films draaiden, is
nu een hotel.
Ik ben na 1947 nooit meer in Flushing Meadow geweest. De parlementariërs, die aanlei
ding waren tot deze uitweiding, ook niet, vrees ik. Ik heb ze in de tien dagen van hun ver
blijf daar maar één keer gezien, toen ze in steenkolen-Engels een portier probeerden uit te
leggen, dat ze een groot land vertegenwoordigden. Ik heb ze niet geholpen, want ze
dropen onverdroten af naar de souvenirwinkel, om prentbriefkaarten en vlaggetjes te
kopen, zodat ze konden bewijzen, dat ze er toch waren geweest, mij achterlatend met het
71
