Links: Dokter Smit, de internist. Een vriendelijke, oudere man. Een maal per jaar moest ik me bij hem melden in het oude Burger Weeshuis aan de Badhuisstraat, waar hij als schoolarts optrad. Rechts: De chirurg en vrouwenarts Staverinan. minnaar van de schone kunsten, niet alleen spraak makend als medicus, maar ook als gemeente- en statenlid. Foto's Gemeentearchief Vlissingen Vlissingers zullen zich hem toch vooral op een fiets herinneren. Ik heb het idee, dat hij eigenlijk te lang was om in de automodellen van toen te passen. Hij was een goed huisarts, die uitstekend met de bevolking kon omgaan, wat moge blijken uit het feit dat er in Vlissingen nog steeds een Dr Woltershuis bestaat, een soort buurthuis aan de Hoge Weg en dat ik drie zusjes heb, die door hem zijn 'gehaald'Zijn vrouw speelde uitstekend piano en als ik om de 'Mondschein Sonate' vroeg kreeg ik die soms. Althans het eerste deel. Ik vond dat veel mooier dan de wals van Durand of de Melodie in F van Rubinstein, die mijn moeder, wel eens ten gehore bracht. Ook achter de gordijnen kende Vlissingen een rijk gevarieerd cultureel leven! Mevrouw Van Woelderen kwam zelfs wel eens voor de gordijnen zingen voor een goed doel, maar toen ze rondvertelde, dat haar zangleraar in Amsterdam had gezegd, dat hij haar niets meer kon leren, sprak niemand dat tegen. Dat was al gebleken. Oom Jans schoonmoeder, Oma Hazeu, die op de Oude Markt woonde, verraste de gemeenschap af en toe met een ferm stuk in de Vlissingse Courant over dingen, die haar niet aanstonden en polemiseerde via de rubriek Ingezonden Stukken met 'Brandertje', de geschiedenisleraar van de H.B.S. Ik geloof dat het "gebroken geweertje' en de 'Kerk en Vrede'-beweging haar ook nogal hoog zaten en weet bijna zeker dat ze als een Lady Pankhurst de barricaden zou zijn opgegaan als ze had gezien wat ze met haar toch vrij gaaf uit de oorlog te voorschijn gekomen Oude Markt hebben uitgehaald. Oom Jan was niet alleen een goeie dokter, hij was ook een uitstekend fotograaf, die veel van zijn weinige vrije tijd in zijn hobby stak. Voor de eerste wereldoorlog was het nog een 86

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1993 | | pagina 88