Pasfoto's maken is niet mogelijk, dus heeft hij een kiekje van 10 jaar geleden uitgeknipt, waarop hij nog een heel jong koppie heeft. Hij kan zich nu identificeren, want Hollandse militairen controleren voortdurend alles en iedereen uit angst voor een vijfde kolonne. Ze zijn gespannen en kunnen bijzonder vervelend zijn. Vandaag zijn ook de winkels op Koudekerke weer open. De vaste klanten proberen nog wat te hamsteren er er wordt vooral gevraagd naar zeep van het merk SOAP. Er zijn van zelfsprekend niet voldoende voorraden voor al die vluchtelingen. Daarom wordt er voor hen een noodwinkel ingericht in de timmermanswerkplaats van Huysman in de Biggekerksestraat, waar brood wordt aangevoerd dat bij de Broederband aan de Singel in Vlissingen wordt gebakken. Hier kunnen we iedere dag op bepaalde uren terecht, maar het brood is voorlopig wel gerantsoeneerd om iedereen te kunnen helpen. Ook worden verlaten winkels in Vlissingen leeggehaald en de levensmiddelen op rekken aan weerszij den langs de wanden opgesteld. Al dit werk wordt gedaan door de 'Blikken', de leerlingen van de Zeevaartschool. Er valt zelfs nog wat te snoepen. Van het overgeschoten geld koop ik van die mierzoete schuimpjes, maar als ik het zakje open maak, blijken de Koudekerkse mieren dat ook te lusten. Een bekende stem achter me zegt 'Schuimpjes Mieregonda', een grapje van Kees Stok, vroeger onze akela bij de welpen. Van hem hoor ik dat de familie Stok bij Huysman in huis zit, ook Bas Stok, mijn boezemvriend van de lagere school. Dat is leuk, nu kunnen wij er voortaan samen op uit trekken. Met de dorpsjeugd heb ik weinig contact. Die bekijkt ons onwennig en blijft een beetje op een afstand. Vlees is niet te koop, maar mijn vader brengt het gebraden vlees voor de Pinksterdagen mee uit Vlissingen. De pan op de bagagedrager van de fiets en de juslepel dubbelgevou wen onder het deksel. De berichten die hij heeft gehoord zijn niet goed. Hij vertelt dat Koningin Wilhelntina en Prinses Juliana met de kinderen naar Engeland zijn gevlucht en komt ook met het verhaal dal Prins Bernhard met een mitrailleur op het dak van het paleis in Den Haag de Duitse parachutisten op een afstand heeft gehouden, die de koninklijke familie gevangen wilden nemen. Al is hij een Duitser, hij staat kennelijk helemaal aan onze kant. Burgemeester Van Woelderen heeft vanmorgen een bezoek gebracht aan de Commissaris van de Koningin in Middelburg, Quarles van Ufford, en kreeg daar de boodschap dat Vlissingen ontruimd moet worden. Hij werkt nu aan een proclamatie die vanmiddag moet worden aangeplakt en vanavond in de Vlissingse Courant komt te staan. Maar er is abso luut niets voorbereid, zodat hij gemakshalve vrouwen en kinderen aanraadt Vlissingen vrijwillig te verlaten en zelf onderdak te zoeken op de dorpen. Rond het middaguur zien we met korte tussenpozen 23 lesvliegtuigjes opstijgen van het vliegveld. De tweedekkertjes wippen stuk voor stuk laag over de duinen van Zwanenburg en verdwijnen in de richting van de Zeeuwsvlaamse kust. Na de proclamatie van Van Woelderen komt weer een nieuwe stroom vluchtelingen Koudekerke binnen, lopend en sjouwend. Ook komt er een bus aan met gevluchte Nederlandse soldaten van hel 17de regiment Veldartillerie. Ze zijn hier tijdens de mobili satie ingekwartierd geweest en hebben veel vrienden gemaakt. Ze komen met het verhaal dat de kapitein had gezegd dat ze weg konden gaan omdat verdere tegenstand zinloos was, maar een deel was op zijn post gebleven onder leiding van een sergeant. Na dreigementen van de marine-patrouilles dat ze als deserteur zullen worden behandeld, wordt de bus weer teruggestuurd naar de Zanddijkstelling in Zuid-Beveland. Elders probeert men de gevluchte soldaten van de Peeldivisie op te vangen en te hergroeperen. Aan het eind van 66

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1994 | | pagina 68