gebruik is genomen door de Luftwaffe, maar dat is wel erg vlug. Toch proberen ze het vliegveld ook vanaf de overkant te beschieten. Het huilen van de granaten is een vreselijk gehoor. Als het te erg wordt durven we niet op de zolder te blijven en kleden we ons aan en gaan beneden in de woonkeuken zitten. Dat doen we al een paar nachten. Woensdag 22 mei Het kantoor van De Schelde is overgebracht naar huis Der Boede en uiteraard moet nu ook de gemeentesecretarie weg uit Vlissingen. Burgemeester Dregmans van Koudekerke is erg behulpzaam en stelt de nieuwe openbare school aan de Biggekerksestraat ter beschik king. Alle benodigde administratie wordt in de R.H.B.S. in Vlissingen ingepakt en als men bij de school in Koudekerke aankomt blijkt dat die is ingepikt door de N.S.B.-groep van Vlissingen met hun gezinnen. Deze mensen werden de eerste oorlogsdagen opgepakt en geïnterneerd in het fort Ellewoutsdijk, waar ze op 16 mei weer werden bevrijd door hun vrienden van de S.S.. Terugkeer naar Vlissingen was onmogelijk dus zijn ze als groep met hun spullen in de school getrokken omdat ze door iedereen als landverrader met de nek worden aangekeken. Hun leider, de brutale aannemer Van de Ven, weigert plaats te ma ken, ze vinden dat de rollen zijn omgekeerd en dat zij nu de baas zijn. Gemeentesecretaris Bisschop moet eerst naar Middelburg om een bevel tot ontruiming op te halen maar dat kost hem een hele dag en pas daarna belieft het de Vlissingse bende een paar lokalen vrij te maken en kan het gemeentepersoneel met de spullen naar binnen. Donderdag 23 mei Vlissingen is nu geheel verlaten. De reden zou zijn dat de Duitsers proberen met vlotten de Westerschelde over te steken en daarbij geen pottekijkers nodig hebben! De vlotten worden vanaf de Zeeuwsvlaamse kust door Franse kanonnen onder vuur genomen. De granaten ketsen op het water en komen na een paar maal opspringen in de stad terecht of slaan te pletter tegen de zeemuur. Daar zouden veel Duitsers bij verdrinken, een verhaal dat we maar al te graag geloven. Mijn broertje en zusje spelen hele dagen buiten met de kinderen uit de buurt. Gelukkig zijn er veel poppen onder de vluchtelingen en daar wordt eindeloos mee rondgetut. De kinderen die in dracht lopen, ruilen hun kleren met stadse vriendinnetjes en die verkleed partijen geven dikke pret. Het eerste nummer van de Middelburgse Courant wordt verspreid en is ook bedoeld voor de abonnees van de Vlissingse Courant, die niet meer verschijnt. In de Hervormde school aan het Langeweegje kunnen we gaan kijken of er post is aange komen. Omdat de vluchtadressen onbekend zijn is alles "Poste restante". Er is echter nog geen bericht van onze familie uit Rotterdam en bij het vliegveld Valkenburg, waar veel is gebeurd. Vrijdag 24 mei. Mijn vader komt obstinaat thuis. Er zitten nog steeds N.S.B.'ers met hun gezinnen in de Openbare school. Door de tussendeur komen een paar heren het kantoor van mijn vader binnen en stellen zich voor. Maar mijn vader is doof en verstaat ze niet. Er is een man in uniform bij en een klein mannetje in burger dat mijn vader ook een hand geeft. Die ont- 75

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1994 | | pagina 77