Walcheren sociaal-economisch 1944-1994: Van ontreddering naar ontplooiing M.C. Verburg Het vertrekpunt Het interbellum is voor Walcheren een tijd van stagnatie. De bevolking van Zeeland groeit tussen 1920 en 1940 met 4 procent tot 255.00, waarvoor Nederland het percentage ongeveer 27 bedraagt. Vlissingen, Souburg en Middelburg nemen tussen 1920 en 1930 met 1,3 procent in inwonertal af en tussen 1930 en 1940 met 4,8 procent toe. In de decennia tussen 1900 en 1950 is Zeeland steeds de provincie met de geringste groei. Zonder in- en uitwijking van de bevolking zou, gerekend vanaf1880, Zeeland in 1950 niet 272.000 maar 466.000 inwoners hebben geteld. Er waren dorpen waarvan wij zeiden dat de bevolking zo vergrijsd was datje twee oude mannetjes moest inleveren om een boreling terug te krijgen. En in Serooskerke (Sch.) was anderhalf procent van de mannelijke beroepsbevolking burgemeester; zo klein was het. (Tien jaar later was het percentage twee, doordat het inwonertal intussen flink was gedaald). Hoe lang zoiets naijlt blijkt uit de door Den Haag aldus geëxtrapoleerde prognose. Daar door kreeg Zeeland in 1950 320 woningen toegewezen, wat weer leidde tot een geringe bevolkingsgroei. Circulaire causaliteit! Ook het geestelijk leven - term uit de jaren dertig - werd gekenmerkt door de grauwe middelmaat. P.H. Ritter Jr. beschreef het klimaat in Middelburg in zijn roman "Het welkom schandaal' als volgt: 'Ver gelegen van de bezige stedengemeenschap in het westen des lands, waar de zielen aan borreltafels verschrompelen in flapperende achterklap.' Dan komt mei 1940. Zeeland komt er niet onredelijk van af, behalve Middelburg waar door het even nutte- als meedogenloze Duitse bombardement meer dan zeshonderd mo numenten voorgoed verloren gaan. Het herstel en de wederopbouw van Middelburg was voor Walcheren de grootste op dracht. De algemene opvatting was dat de totale herbouw de inzet van particulieren te boven ging en dat de gemeentelijke diensten voor zo'n grootscheepse aanpak niet zouden zijn toegerust. De zaak kwam in handen van de Stichting Herbouw Middelburg. Daar naast was er een Stichting Getroffenen Oorlogsgeweld Zeeland. De Stichting Nieuw Walcheren stelde zich tot taak het eiland qua landschapsarchitectuur een nieuw gezicht te geven. Dit had veel te maken met de herverkaveling die werd uitgevoerd. De werkzaam- 37

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1994 | | pagina 39