Hardnekkige misverstanden rond de bevrijding van Walcheren ven? En bij de bevrijding zijn de beproevingen nog niet voorbij, integen deel, ze zijn nog maar pas begonnen. En toch spreken we niet over de Ramp van 1944, maar over onze bevrijding. De Britse troepen, die de ravage zagen, die hier door de bombardementen, de beschietingen en de inundatie was ontstaan, konden maar niet begrijpen dat we hen als onze bevrijders verwelkomden en kunnen nu. zelfs na vijf tigjaar. nog niet ophouden ons om onze grootmoedigheid te prijzen. De bevrijding w as geen doel Het is nooit de bedoeling van de geallieerden geweest om Walcheren te bevrijden. Waarom zouden ze ook? Ze hadden zorgen genoeg en waren gewikkeld in een strijd op leven en dood met Nazi Duitsland en kenden maar één doel: Duitsland tot onvoorwaardelijke overgave te dwingen. De bevrijding van Nederland duurde acht maanden en was niet één groot pot nat. Tijdens die bevrijding woedden er in het zuiden twee veldslagen: Market Garden, die wij kennen als de Slag bij Arnhem, eind september 1944 en de slag om Antwerpen in oktober/november 1944. En wat wij de bevrijding van Walcheren noemen is in feite de militaire operatie Infatuate. Die vormde het sluitstuk van de slag om het gebruik van de haven van Antwerpen, die de geallieerden nodig hadden als aanvoerhaven voor de slotfase van de strijd tegen Duitsland. Walcheren is bevrijd door de Canadezen Weer zo'n hardnekkig misverstand, dat de laatste tijd steeds vaker opduikt. De Canadezen laten zich dat natuurlijk graag aanleunen, maar in werke lijkheid is Walcheren bevrijd door Schotse bergtroepen en Britse mari niers. En de mensen die volhouden toch in de Vlissingse binnenstad te hebben gesproken met franssprekende Canadezen moet ik teleurstellen. Zij hebben in werkelijkheid vrije Franse mariniers ontmoet, die waren toe gevoegd aan het 4e Britse Commando. Hoe ontstaat nu zo'n misverstand? Daarvoor moeten we terug naar 6 juni 1944. de invasie in Normandië. Toen de geallieerde troepen, begin augus tus, vanuit hun bruggehoofd door de Duitse linies braken kregen de Canadezen de linkerflank toegewezen, de kuststrook inclusief de kanaal havens. De Britten namen de middensector en de Amerikanen kregen alle ruimte aan de oostflank. Daarna volgde een bliksemsnelle opmars zodat op 4 en 5 september Brus sel, Gent. Brugge en Antwerpen bevrijd werden. In vier dagen tijd waren de Britse pantserspitsen opgerukt van de Seine tot aan Antwerpen, waar ze de Duitsers volledig verrasten. En het was geen wonder dat wij in Neder land de volgende dag de Canadezen op de hoek van de straat verwachtten. Dat was op 5 september. Dolle Dinsdag. 61

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1995 | | pagina 63