Hardnekkige misverstanden rond de bevrijding van Walcheren De Canadese bevelhebber bedacht een plan om. als voorbereiding op de aanval, eerst het eiland Walcheren onder water te zetten door de zeedijken te bombarderen, om daarna alles wat nog boven water uitstak, plat te laten gooien. In zijn stoutste dromen hoopte hij hiermee de Duitse bezetting zo te demoraliseren dat ze zich zonder verzet aan de eerste de beste Comman do zou overgeven. Na het fiasco bij de Slag om Arnhem durfde Montgomery echter geen enkel risico meer te nemen zodat de Canadese bevelhebber de beschikking kreeg over de Schotse 52e Lowlanddivisie en over de 4e Commando Brigade, bestaande uit 5 Commando bataljons, de Britse 41, 47 en 48e Royal Marine Commando's, het Britse 4e Army Commando en het 10e Intergeallieerde Commando bestaande uit Franse mariniers en Belgische, Nederlandse en Noorse Commandotroepen. De 52e Lowlanddivisie was, geheel gevechtsklaar, in Engeland in reserve gehouden om eventueel ooit in Noorwegen te worden ingezet. De troepen waren getraind om in moeilijk terrein te opereren en kregen hier hun vuur doop. De helft werd naar Terneuzen gebracht vanwaar ze naar Baarland overstaken om zij aan zij met de Canadezen op te rukken naar de Sloedam. De andere helft ging naar Breskens om over te steken naar Vlissingen als het het 4e Commando zou lukken daar een bruggehoofd te vormen. Voor de invasie bij Westkapelle werden het 41e. 47e en 48e Commando in Ostende ingescheept. Het was de bedoeling om Walcheren ongeveer tege lijkertijd van drie zijden aan te vallen. De aanval op de di jken Op 3 oktober 1944 (ik zeg 1944 omdat veel journalisten Walcheren in 1953 onder water laten lopen) deden 243 viermotorige Lancaster bom menwerpers een aanval op de zeedijk van Westkapelle. Het verhaal dat daarbij de zwaarste bommen uit die tijd. de zogenaamde Tallboys, zijn gebruikt, berust op een misverstand. Toen de laatste formatie Lancasters met de Tallboys aan boord boven het doel aan kwam bleek er al een bres in de dijk te zijn gemaakt zodat de superbommen weer mee terug naar Engeland werden genomen. Er ontstond geen vloedgolf. Het eiland liep slechts heel langzaam onder water zodat het noodzakelijk was om vier dagen later de Nolledijk en de dijk bij Rammekens door te gooien en weer vier dagen later de dijk bij Veere. Hierbij werden tijdbommen gebruikt om de fouten, die in West kapelle waren gemaakt, te voorkomen. De reden was simpel. Het was een precisie-aanval op een klein doel. zodat de bommenwerpers in een lange rij achter elkaar vlogen en ieder vliegtuig zelf moest richten. Het doel mocht dan niet in de rookwolken van de ontplofte bommen uit de voorlig gende vliegtuigen gehuld zijn. De resultaten konden pas beoordeeld wor- 63

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1995 | | pagina 65