De Engel van Vlissingen
De nacht van 29 op 30 oktober davert van de explosies van de kaden van
Binnen- en Buitenhaven. Een blok basalt treft de electriciteitscentrale van
de P.Z.E.M. aan de Koningsweg, zodat die uitvalt. Heinze weet dat de stil
gelegde centrale een weerloze prooi zal zijn voor het Sprengkommando.
Voor zijn inzet dat te voorkomen kunnen we het beste het rapport van de
bedrijfsleider A.F. Linse van de P.Z.E.M. van 27 december 1944 volgen.
Maandag 30 oktober 1944
Bij inspectie bleek dat de horizontale pijp van de zuigleiding van turbine 7
is gescheurd over een lengte van 75 cm. Daar niemand meer op De Schelde
mocht komen besloot ik geen aanstalten meer te maken om stroom te gaan
leveren. Na besprekingen met cle Ortskommandant, o.a. Beer en de
Bau-aufsicht was het hun duidelijk dat ik niet meer op gang kon komen zon
der hulp van de stroom van de electrische centrale van De Schelde op de
hoek van de Scheldestraat en de Aagje Dekenstraat). Deze centrale zou
's avonds opgeblazen worden. Te 20.00 uur kwam de Ortskommandant bij
mij aan huis en stelde de eis dat wij voor 11.00 uur de volgende morgen
moesten gaan draaien. Deed ik dat dan zou de electrische centrale van De
Schelde niet worden opgeblazen. Bovendien zou ons bedrijf de P.Z.E.M.
alsdan gespaard blijven. Ik beloofde op tijd stroom te zullen leveren mits de
centrale van De Schelde ons op tijd van stroom kon voorzien en stelde
tevens de voorwaarde dat er voldoende benzine zou komen voor de hulp-
benzine-aggregaten en de keuken in bedrijf zou worden gesteld. Dit werd te
22.00 uur toegezegd.
Dinsdag 31 oktober
Te 7.00 uur aangevangen met het opstoken van de ketels 8 en 9 en om onge
veer 11.00 uur werd de stroomlevering hervat. De Ortskommandant kwam
om 8.00 uur om zich te overtuigen of aan de afspraak van de vorige dag
gevolg werd gegeven. Gelukkig bemerkte hij niet dat ik zonder hulp van De
Schelde op gang kwam.
Inmiddels is het dus 31 oktober. In Middelburg is er nog steeds geen besluit
genomen over het opblazen van de scheepswerf en dat betekent opnieuw
uitstel in de overtuiging dat men nog tijd genoeg heeft, maar dat blijkt een
vergissing te zijn. De volgende nacht 1 november) begint een verschrikke-
lijk artillerie-bombardement en in het donker landen de Commando's in het
Slikhaventje op een paar honderd meter afstand van de scheepswerf. Als er
vanuit het Duitse hoofdkwartier in Hotel Britannia een officier naar de werf
wordt gestuurd voor een laatste vertwijfelde poging de werf alsnog op te
blazen, wordt hij beschoten. Alle verbindingen zijn verbroken en het
Sprengkommando is nergens te bekennen. Het front blijkt al over het ter-
20
