Andreas Oosthoek, de gedichten en de dichter De duizelingwekkende kleurnuances worden niet met woorden geschil derd. Er wordt genoteerd. Er wordt getekend. Helgekleurde vogels schrijven boven het Dal van de Wateren na de regens soms de tekens in het groen en in het blauw. Het beschouwen van dit landschap wordt daarmee ook het uitspreken van het innerlijke landschap: Honingvogels, regenvogels, kleine meeuwen hangen een wolk aan de wind en schrijven het gat van de dag sierlijk vol met gedaante noch schaduw, levensbericht noch doodsgerucht. Met name het water van de rivieren dat langzaam naar zee stroomt - een allusie op het panta rhei - komt in deze gedichten voor. Het geeft leven, bevrucht de aarde, spiegelt en vangt licht. De langzame rivier is het decor van rust en sereniteit. Op de rivieren zijn roeiers, vissers. De Zeeuwse stromen en de rivieren in Thailand De dichter: "Ik heb altijd een enorme hekel aan reizen gehad, maar ik ben niettemin veel onderweg geweest. Een reis is voor mij zoiets als je koffers pakken om weer thuis te komen. En als je thuis komt, begint de reis opnieuw. Ik beleef weinig aan de reis zelf maar ik reis in retrospectie, ik haal achter af alles naar me terug. Wat ik zie, vormt een sediment, ook in cultuurhisto risch opzicht. Ik had altijd het plan eens naar het oosten te gaan, naar India, China, Japan, Indonesië. Gefascineerd door het oosten, door het onthecht zijn, de opvattingen over de inkeer en rust, was ik altijd. Niet het avontuur zocht ik. Dat is voor anderen, daar ben ik te beschouwelijk voor. Ik zit en ik kijk, stil onderweg, 's Avonds maak ik soms kleine opmerkingen met een klein potloodje en van onmogelijke zaken maak ik tegenwoordig wel eens een fotootje. Het zakelijke beeld herinnert dan weer het vervlogen moment. Ik maak onderweg notities en een enkele keer een gedicht, maar meestal nadien en dan in veelvoud, achter elkaar, in een soort roes. Dat is voor mij cle essentie van onderweg zijn." "Er is natuurlijk wel verband tussen het landschap van Zeeland in de eerste bundel en het landschap van Thailand, of het oude Siam, ik heb voorkeur voor die naam. Ik ben gefascineerd door water, omdat er alles in zit. De oorsprong van een river, de bron bijvoorbeeld en de niet te stuiten manier 38

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1996 | | pagina 40