Bossen en buitenplaatsen van de Manteling de hand van de nog aanwezige fundamenten goed te traceren. Onderdeel van het plan is de herbouw van het overigens bescheiden hoofdgebouw. Hierdoor herkrijgt de buitenplaats niet alleen een 'hart' maar is er tevens sprake van een werkelijke reconstructie. Buitenplaatsen van het formaat van Duinvliet (ca 12 ha) zijn representatief voor de achttiende-eeuwse buitens in Nederland. Een reconstructie van zo'n buiten is niet alleen uniek voor Walcheren maar kan ook landelijk uniek worden genoemd. Het is de bedoeling het gereconstrueerde buiten in de toekomst (op afspraak of op basis van rondleidingen) voor het publiek open te stellen. Net als op Westhove gaat het herstel van de cultuurhistori sche waarden hand in hand met het natuurherstel. De natuurwetenschappe lijke waarden van een buitenplaats zijn voor een belangrijk deel gekoppeld aan de cultuurhistorische elementen zoals waterpartijen, lanen en bosran den. Het voorkomen van de stinzenplanten is een ander aspect waar natuur en cultuur in feite samenvallen. Een nieuwe buitenplaats in de Manteling? In 1994 hebben de Ministeries van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu (VROM) een prijsvraag uitgeschreven naar de ontwikkelingsmogelijkheden voor nieuwe landgoe deren en buitenplaatsen in Nederland. De deelnemers aan deze besloten prijsvraag moesten zowel in de randstad als in een perifeer landelijk gebied een buiten ontwerpen. Het perifere buiten moest volgens het prijsvraagpro gramma ca 150 ha groot zijn. Bossa Nova was één van de inzendingen. Bossa Nova had het gebied tussen Domburg en Oostkapelle als locatie voor het perifere buiten gekozen. De bij Domburg aanwezige landgoedstructuur vormt een belangrijke aanleiding voor de keuze van juist dit gebied. Het nieuwe landgoed zou ruimtelijk aan moeten sluiten bij de aanwezige bui tens. Centraal in het nieuwe buiten ligt een tweetal assen, verschillend van invul ling maar in hiërarchie van gelijke orde. De assen vormen de kruising der tijden. Eén as is georiënteerd op het historische Westhove, de andere op de gebouwen van het nieuwe buiten. Een kolossaal middeleeuws huis vindt zijn tegenhanger in de luchtige schakering van glas en steen die het nieuwe buiten kenmerkt. Het woongebouw heeft een open structuur. De as op Westhove wordt bepaald door een 65 meter brede watergang, aan weerszijden geflankeerd door 7 rijen brede lindenlanen. Water en lindenla- nen pakken tezamen de maat van Westhove op. Door de wateras is het alsof Westhove 'op' het water staat. Het middeleeuwse Westhove krijgt door de zichtlijn blijvend een dominante plaats in hel Walcherse landschap. Het 74

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1996 | | pagina 76