Recensies
De vegetatie van Midden-
Zeeland - een beeld van
natuurwaarden
Enkele weken geleden verscheen
„De vegetatie van Midden-
Zeeland", een uitgave van de
Provinciale Planologische Dienst
voor Zeeland.
De eerste indruk die deze uitgave
maakt, is die van een wetenschap
pelijk rapport. In de inleiding
wordt echter duidelijk gemaakt,
dat het rapport zich richt op
een breed publiek. En terecht,
want het heeft heel wat te ver
tellen.
Om het in één zin samen te
vatten er wordt in aangetoond,
dat Midden-Zeeland een belang
rijke plaats inneemt in de
Nederlandse flora en vegetatie.
Helaas is echter het taalgebruik in
het hele rapport nog al technisch
van aard. Niet voor elke burger of
boer zal het dan ook als een roman
te lezen zijn. Wellicht was het
beter geweest om verschillende
termen uit de ecologische weten
schap in een verklarende
woordenlijst op te nemen.
Want nu zullen „extensieve be
weiding", „reliëfrijke graslanden"
en „aspectbepalend" niet voor
iedereen heldere begrippen zijn.
Daarentegen ontnemen de
illustraties dit rapport elke
dorheid.
Uit de kaartjes is bijvoorbeeld
gemakkelijk af te lezen hoe uniek
de Zuidbevelandse dijken zijn
binnen Nederland: de gras
lathyrus komt nergens zo veel
voor als hier envoorde ruige an j er
geldt het zelfde. De wollige distel
komt zelfs verder nergens in
Nederland voor. De kaartjes zijn
wat dat betreft veelzeggend
en ook de foto's geven op goede
wijze aan waarover in de tekst
wordt gesproken.
De opbouw van het rapport is zo,
dat de verschillende vegetatie
typen systematisch onder handen
worden genomen. Achtereen
volgens krijgen deze een beschrij
ving en een overzicht van voor
komen, natuurwaarde en het
bijbehorende beheer mee.
Het rapport geeft dus niet alleen
een droevig beeld van de achter
uitgang van de natuurwaarden.
Veel meer op de voorgrond
treden de mogelijkheden door
middel van het juiste beheer
de natuurwaarden in stand te
houden of zelfs te vergroten.
Vooral deze verbanden tussen
beheer, vegetatietype en ook de
daarin voorkomende planten
maakt dit werk tot een boeiend en
bijzonder leerzaam naslagwerk.
Daarnaast is belangrijk, dat door
deze publicatie in het vervolg de
provinciale en plaatselijke politici
alsmede de agrarische organi
saties niet meer om de nationale
of zelfs internationale betekenis
van sommige natuurgebieden
heen kunnen. De prachtige
vegetatiekaart die is bijgevoegd
biedt hen daarbij ongetwijfeld
veel gemak.
Een andere belangrijke verdienste
van de PPD mag niet worden
vergeten. Dat is het samenstellen
van een vrij volledige lijst van de in
Midden-Zeeland voorkomende
planten met hun mate van voor
komen. Voor de meeste planten
kan men dus aflezen hoe zeld
zaam of algemeen deze in het
beschreven gebied zijn. Wel zijn
er enkele kleine opmerkingen
over de plantenlijst te maken. De
Nederlandse plantenamen wijken
hier en daar af van de gangbare
benamingen en zijn daardoor niet
in een moderne flora terug te
vinden (beemdvossestaart,
zachte klis, basterddovenetel).
De begeleidende wetenschap
pelijke namen bieden een beter
aanknopingspunt. Ook taal
kundig maken de Nederlandse
namen soms een wat slordige
indruk. Verder blijven enkele
vraagtekens onverklaard. Maar dit
zijn details. De genoemde ver
diensten maken het tot een
belangrijk en gedegen document
voor een ieder die op een of
andere wijze met het wilde groen
in dit gebied te maken heeft of
ermee te maken wil krijgen.
Met belangstelling wachten we
het rapport over Zeeuws-
Vlaanderen af.
De vegetatie van Midden-Zeeland,
Provinciale Planologische Dienst
voor Zeeland, november 1983,
77 pagina's plus vegetatiekaart.
Prijs f 15,—, verkrijgbaar in de
betere boekhandel.
door Jan-Willem Jongepier