Harde akties Kernwapens 4 overgenomen uit Noorderbreedte Voorlichting 1 's-Gravenpolder Geen effekt veel publiciteit gehad. In augustus is de PKB-procedure (pla nologische kernbeslissing) gestart. Dhr. Verberg (topambtenaar van Economi sche Zaken) weet nu al, dat er twee kern centrales komen in Moerdijk en dat er in Borssele óók een bij komt. De PKB is gewoon een zoethoudertje. Maar wij gaan in ieder geval aktief meedoen. Harde akties in het verleden hebben volgens mij weinig effekt gehad. Maar als de overheid zo door gaat, komen er nieuwe „harde akties" die wel effektief zullen zijn. De meeste mensen bewan delen al jarenlang de demokratische weg en zijn nu gefrustreerd door het gevoer de beleid; daardoor kan terreur ont staan. De overheid werkt dat zelf in de hand, want ze solt met de demokratie en bedriegt de mensen. De aktie „De wraak van jhr. mr. de Brauw" (inbraak bij Eco nomische Zaken) vond ik goed. Ik zou zelf niet met zo'n inbraak meedoen, maar als je ziet wat ermee in de publi citeit komt Landen die kernwapens hebben, zijn ge baat bij kerncentrales. Landen die met kernwapens willen beginnen, zoals in Zuid-Amerika en Azië, willen ook graag kerncentrales omdat ze dan zelf over plutonium kunnen beschikken (grond stof voor kernwapens). Ze doen veel kennis op en hebben goede kontakten met de leveranciers van verrijkt ura nium. Ik vind de verspreiding van kern wapens naar kleine mogendheden heel gevaarlijk. Volgens mij is kernenergie duur en worden we voor de gek gehouden met die lage prijs. Een klein groepje met veel macht heeft kapitaal geïnvesteerd in kernenergie en probeert dat nu koste wat het kost te propageren. Het is voor hun geen goede zaak als Nederland geen nieuwe kerncentrales wil hebben. Alles wordt heel subtiel aangepakt: met belastinggeld inspraak houden en dan niet luisteren naar wat er gezegd wordt. Mijn belangrijkste argument te gen kernenergie is het probleem van het radioaktieve afval. Kijk maar naar het chemisch afval, dat is nu al een groot pro bleem waar we geen raad mee weten en het kost veel geld. Hoe moet het straks dan wel niet met het radioaktieve afval? Zo'n tien jaar geleden vond ik kernener gie net zo gewoon als kolen- of gascen- trales. Het was nieuw en ik aksepteerde het. Toen in 1976 de hoorzittingen over het Aanvullend Struktuurschema Elek triciteitsvoorziening in Nederland wer den gehouden, ben ik naar alle vier bij eenkomsten geweest en heb me goed la ten voorlichten. We zijn toen ook in de kerncentrale Borssele geweest. Dat was heel indrukwekkend. Ik ben daarna aan het studeren gegaan en heb o.a. de veilig heidseisen van de Gezondheidsraad be keken. Toen bleek, dat de kerncentrall hier i.v.m. straling en aantal bewoneil helemaal niet mocht staan. Ik werd acl e terdochtig en heb mijn mening toen ve a anderd, want er bleken dus toch prei blemen te bestaan. t Aan de BMD heb ik later ook mei gedaan, maar zelfs die dure grap is opz I geschoven". Dhr. Wijnnobel: „Het komitee 's-Gn venpolder bestaat uit 14 personen. V houden bijeenkomsten en hebben hui aan-huis een folder rondgebracht ove het komitee en haar bedoelingen. Bij di folder was een brief gevoegd aan de vooi 1 zitter van de Tweede Kamer, waari 1 onze bezwaren tegen de komst va» nieuwe kerncentrales werden vermeld Door de brief te ondertekenen stem de je in met onze bezwaren tegen nieuw: j kerncentrales. De ondertekende brie 1 kon worden ingeleverd bij de leden vat het komitee. Afschriften zijn gestuit: naar verschillende frakties in de Tweed Kamer, de vaste Kamercommissie voo: Economische Zaken, Gedeputeerd Staten van Zeeland en het gemeente bestuur van Borsele. Het resultaat was wat minder dan ik hac verwacht. Dat komt, denk ik, omdai enerzijds een aantal inwoners van 's-Gra venpolder geen effekt meer verwach van protesten tegen de bouw van nieuwe kerncentrales en anderzijds zijn ze noga'

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1985 | | pagina 4