Zulle
Flessen
Dus....
Geregeld
4
voor zich, dat we daarvoor eigenlijk naar
de bakker moeten, zowel voor kwaliteit
van het gebak als voor betere verpak
king. Wie uit gemakzucht in de super
markt ontbijtkoek of eenkoekje voorbij
de koffie zoekt, wordt gekonfronteerd
met allerhande voorverpakt gebak.
Soms is de verpakking duidelijk een
kunststof soort, zo niet twee - een om
hulling en een PVC-bakje voor de „pre
sentatie". In andere gevallen doet de
dunne kartonnen verpakking vriende
lijker aan, maar de schijn bedriegt. In het
doosje komt men tenminste één kunst
stof omhulling tegen, soms is er zelfs
sprake van een drievoudige verpakking!
Vrijwel zonder wroeging kan men daar
alleen sommige ontbijtkoeken, biscuits,
spritsen en Bastognekoeken kopen: in
papier en ribkarton verpakt met soms
een plastic bandje om het geheel (han
dig?) te kunnen openen of een alumi
nium laagje aan de binnenzijde van het
papier.
Bij de ekologische winkels zijn steeds
meer koeken onverantwoord ingepakt,
alleen Loverendale biedt ze konsekwent
in papier of karton aan. Enkele grotere
koeken zijn los verkrijgbaar, maar soor
ten ontbijtkoek en de kleinere koekjes
zitten „keurig" in doorzichtige kunst
stoffen. Ook hier is de grootschalige,
centrale vervaardiging terrein aan het
winnen met de geschetste nadelige ge
volgen.
Produkten van de moderne bescha
ving als chips, borrelnootjes en allerlei
zoutjes zijn bij de supermarkt voor het
grootste deel in plastik (vaak polypro-
peen) verpakt. Hier en daar kunnen
pinda's borrelnootjes enjapanse zoutjes
los worden verkregen. Zekerder is men
daarvan bij een delikatessenzaak, alter
natieve winkels of op de markt.
Een vervelende ontwikkeling is het
overgaan van glazen flessen met statie
geld - via glazen wegwerpflessen - op
zogenaamde PET-(polyetheen-terefta-
laat) flessen. Deze worden vooral ge
bruikt voor frisdranken, spijsolie en azijn
en zijn herkenbaar aan het feit dat ze
enigszins in te deukenzijn. Gelukkig zijn
er nog genoeg merken die het houden
op glas en in de ekologische winkels zit er
bovendien statiegeld op. Laat de fabri
kant maar weten wat u liever heeft.
Een wat radikaler advies wil ik doen
t.a.v. het afwassen. De meeste gezinnen
zijn in het bezit van een of ander afwas-
middel. Verpakt in een stevige polye-
theen fles met een mooi kleurtje. Na de
laatste scheut komt die in de vuilniszak
terecht en uiteindelijk op een vuilnis
belt, alwaar deze relatief veel plaats in
neemt (moeilijk samendrukbaar). Ook
andere schoonmaakmiddelen laten zich
zo vereeuwigen. Het is wat de afwas be
treft dan ook beter op andere middelen
over te gaan. Een beproefd middel is de
kombinatie zeep en soda. Het wast be
slist niet minder prettig af, dus waarom
nog dat iets gemakzuchtiger afwasmid-
del? Het is alleen wel jammer, dat de soda
en soms ook de zeep in doorzichtig plas
tik zijn verpakt. En dat is bepaald niet
altijd het milieuvriendelijke cellofaan,
zoals soms verontschuldigend wordt be
weerd in de natuurvoedingswinkel.
Een belangrijk punt voor de konsu-
ment is nog niet aan de orde gekomen: is
betere verpakking ook duurder? Het is
helaas onmogelijk daarop in dit kader in
te gaan, omdat verschillende merken
een verschillende kwaliteit aanbieden.
Daardoor is niet goed uit te maken wat
de beste waar voor je geld is.
zoals het niet moet (links) en wel kan....
Een onthutsende konstatering is ove
rigens, dat de vuilniszak zelf gemiddeld
20% uitmaakt van de hoeveelheid kunst
stoffen die een gevulde vuilniszak bevat..
Een pleidooi dus voor een andere wijze
van vuilnis ophalen of een beter verteer
bare zak (vlaszak)!
Konkluderend blijken alternatieve win
kels weliswaar niet konsekwent kunst
stofloos te werken, ze werken wel het
milieuvriendelijkst. Op het meeste glas
zit er statiegeld en zelfs papieren zakken
worden er opnieuw gebruikt. Daarna
komen bakker, slager en melkboer, ge
volgd door (kleine of grote) supermarkt.
Bij het laatste moet wel worden aange
tekend, datbinneneensupermarktvaak
aparte bakkers- en slagerswinkeltjes te
vinden zijn, waar ook het nodige niet-
voorverpakt verkrijgbaar is uit handen
van het bedienend personeel.
Een andere konklusie is, dat goede
alternatieven bijna altijd zijn te vinden.
Het is vaak een kwestie van een aantal
leveranciers uitproberen en daarna het
kooppatroon afstemmen op de bevin
dingen. Zo iets went snel.
Soms zijn alternatieven echter niet
meer (of nog niet) voorhanden, zoals bij
in plastik busjes verpakte filmrolletjes.
En wie weet er nog wc-papier te vinden
dat niet is omhuld door plastik?
Wie een kippenhok wil bouwen, moe
een vergunning hebben. HetzelLe
geldt voor een dijkverzwaring, hl
aanleggen van een weg of het vestl
gen van een bedrijf. Nederland bez
de nodige regels om menselijke aflSj
tiviteit in goede banen te leiden se
daarmee allerlei ongewenste ontwil:
kelingen („wildgroei") tegen te gaat
Gelukkig maar, want anders zou 01)
landschap verloederen en er van éi
natuurgebieden weinig overblijven!
Op het gebied van de ruimtelijke ordfê
ning vinden we de meest gedetailleercc
regels in het bestemmingsplan. Elke gl<
meente heeft zo'n plan, waarin voor iit
der gebied staat aangegeven welke hc
stemming dat heeft. Dat kan zijn agrli
risch gebied, natuurgebied, kultuurmt
nument, enz. Van elke bestemming is t<
de bijbehorende voorschriften omschr 1
ven wat wel mag (zonder vergunning)
niet mag (alleen met vergunning). DitL<
gedaan om te voorkomen dat voor iedl
tuinhek of voor het snoeien in eel
boomgaard een vergunning aangl
vraagd moet worden. -i
Boven het gemeentelijke besten?
mingsplan staat het provinciale streel*
plan. Voor de tijd tot het jaar 2000 is cl
dit moment het ontwerp in diskussia
Het streekplan bepaalt in grote lijnen i»
welke gebieden welke ontwikkeling;*
zijn toegestaan. De gemeente kan <3
moet hierbij dan aanhaken met haar b?
stemmingsplan.
a
3
Het lijkt dus allemaal keurig geregelde
voor elk gebied ligt de bestemming vas
Maar wat moet er gebeuren als er zie
nieuwe ontwikkelingen voordoen? I
een bestemmingsplan kan nu eerman
niet alles worden voorzien. Geen noo<
in zo'n geval kan het bestemmingspla
worden gewijzigd. Niet zonder slag
stoot, maar met de nodige inspraak e
onder toezicht van de provincie. Ook di
is vastgelegd. Wel kan deze gang va
zaken gemakkelijk omzeild worden mi
een zogenaamde artikel 19 procedun
waarbij de inspraak minimaal is.
Er zijn echter ook mensen die vindei
dat regels er zijn om overtreden te woi
den. En dan blijkt al snel dat al die mooi
regeltjes dode letters dreigen te worde:
Want wie konstateert overtredingen e
wat wordt er vervolgens aan gedaan