ij handhaven z Reep Zwaakse Weel Pluimpot 5 Pi w S w O O HRHMNHI oen aantal voorbeelden maakt dat dui- Mijk. til een zondag in het najaar van 1984 nstateerde een lid van de natuurbe- ermingsvereniging 'tDuumpje, dat ■ci& grasland op een kreekoever bij stburg (De Reep) werd gescheurd - gezet in bouwland. Aangezien dit ge- d de bestemming natuurgebied had, hiervoor een vergunning nodig - een enaamde aanlegvergunning. Die had glebetreffende boer niet en de gemeente het werk stilleggen. De boer vroeg n netjes een aanlegvergunning aan, B&W wel wilden verlenen. Het voor- l van B&W van Oostburg werd voor- egd aan de raadskommissie voor mtelijke ordening, die er echter (.nders over dacht. Een meerderheid van gemeenteraad bleek tegen en B&W igerden de vergunning. Maar er is ;iiets zo veranderlijk als de mens. De gOoer ging in beroep tegen de weigering ai onder de indruk van de argumenten ;n#ig de raad in augustus 1985 omhet eiliroep werd erkend. Als redenen gol- olen, dat het gebied vroeger ook al bouw- si®hd was geweest en dat De Reep niet i iveloverwogen als natuurgebied in het rgjestemmingsplan zou zijn opgenomen. (Sn zou het boerenbelang ook niet heb been meegespeeld? In ieder geval, de boer kreeg alsnog tt a aanlegvergunning in plaats van een Doete. Dag natuurbestemming, dag /ogels Een zaak die al jaren sleept en nog steeds geen ontknoping kent, is die van een illegale grondstort in het natuurgebied de Zwaakse Weel bij 's-Gravenpolder. Een oplettende burger had de gemeente Borsele hierop al eens geattendeerd en de aktiviteiten laten beëindigen. Enige tijd later echter konstateerde een lid van de KNNV Zuid-Beveland dat er met het storten gewoon werd doorgegaan. Na een telefoontje en een brief aan de ge meente werd deze aktief en ging enkele malen langs om te kijken. Het KNNV- lid kreeg te horen, dat er niets viel te bewijzen. Met andere woorden, de ge meente had geen zin haar handen vuil te maken. De natuurvereniging liet zich daar mee echter niet afschepen en bleef door zeuren. Dat had uiteindelijk tot gevolg, dat de betreffende overtreder begin Zwaakse Weel 1985 een brief kreeg, waarin hem werd uitgelegd dat zijn handelen in principe onjuist was. Althans zolang hij geen aan legvergunning had gekregen. Hij werd dan ook gelast met onmiddellijke ingang met storten op te houden en de al ge storte grond te verwijderen. Het beroep van de boer hiertegen liep schipbreuk, maar het storten ging weer door. Aktie dus van de politie Integendeel, de bur gemeester fluisterde de overtreder in, dat hij zou kunnen proberen het be stemmingsplan te wijzigen. Maar dat ging velen in de gemeenteraad te ver. Wat niet wil zeggen dat er nu eindelijk wat wordt gedaan tegen deze verloede ring van het natuurgebied. De gemeente laat tot op heden het bestemmingsplan op de plank liggen. Behalve bij het konstateren en afhan delen van overtredingen kunnen ge meenten ook op een andere wijze be stemmingsplannen frustreren. De ge meente Tholen deed dat t.a. v. het gebied De Pluimpot. Dat moest volgens het oorspronkelijke bestemmingsplan een prachtig rekreatiepark worden. De Kroon dacht daar uiteindelijk heel anders over en verklaarde de Pluimpot tot beschermd natuurgebied. We schrij ven 1981. Maar begin dit jaar ging er toch iets mis. Gekonstateerd werd dat men bezig was met de aanleg van een wandelpad en een bruggetje, dwars door een kwetsbaar orchideeënterrein. Overigens op een niet met de eigenaar - Staatsbosbeheer - overeengekomen plaats, maar dit ter zijde. Belangrijker is om te weten hoe de gemeente ongestraft toch een deel van haar plannen kon doorzetten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1986 | | pagina 5