ij handhaven
z
Reep
Zwaakse Weel
Pluimpot
5
Pi
w
S
w
O
O
HRHMNHI
oen aantal voorbeelden maakt dat dui-
Mijk.
til
een zondag in het najaar van 1984
nstateerde een lid van de natuurbe-
ermingsvereniging 'tDuumpje, dat
■ci& grasland op een kreekoever bij
stburg (De Reep) werd gescheurd -
gezet in bouwland. Aangezien dit ge-
d de bestemming natuurgebied had,
hiervoor een vergunning nodig - een
enaamde aanlegvergunning. Die had
glebetreffende boer niet en de gemeente
het werk stilleggen. De boer vroeg
n netjes een aanlegvergunning aan,
B&W wel wilden verlenen. Het voor-
l van B&W van Oostburg werd voor-
egd aan de raadskommissie voor
mtelijke ordening, die er echter
(.nders over dacht. Een meerderheid van
gemeenteraad bleek tegen en B&W
igerden de vergunning. Maar er is
;iiets zo veranderlijk als de mens. De
gOoer ging in beroep tegen de weigering
ai onder de indruk van de argumenten
;n#ig de raad in augustus 1985 omhet
eiliroep werd erkend. Als redenen gol-
olen, dat het gebied vroeger ook al bouw-
si®hd was geweest en dat De Reep niet
i iveloverwogen als natuurgebied in het
rgjestemmingsplan zou zijn opgenomen.
(Sn zou het boerenbelang ook niet heb
been meegespeeld?
In ieder geval, de boer kreeg alsnog
tt a aanlegvergunning in plaats van een
Doete. Dag natuurbestemming, dag
/ogels
Een zaak die al jaren sleept en nog steeds
geen ontknoping kent, is die van een
illegale grondstort in het natuurgebied
de Zwaakse Weel bij 's-Gravenpolder.
Een oplettende burger had de gemeente
Borsele hierop al eens geattendeerd en
de aktiviteiten laten beëindigen. Enige
tijd later echter konstateerde een lid van
de KNNV Zuid-Beveland dat er met het
storten gewoon werd doorgegaan. Na
een telefoontje en een brief aan de ge
meente werd deze aktief en ging enkele
malen langs om te kijken. Het KNNV-
lid kreeg te horen, dat er niets viel te
bewijzen. Met andere woorden, de ge
meente had geen zin haar handen vuil te
maken.
De natuurvereniging liet zich daar
mee echter niet afschepen en bleef door
zeuren. Dat had uiteindelijk tot gevolg,
dat de betreffende overtreder begin
Zwaakse Weel
1985 een brief kreeg, waarin hem werd
uitgelegd dat zijn handelen in principe
onjuist was. Althans zolang hij geen aan
legvergunning had gekregen. Hij werd
dan ook gelast met onmiddellijke ingang
met storten op te houden en de al ge
storte grond te verwijderen. Het beroep
van de boer hiertegen liep schipbreuk,
maar het storten ging weer door. Aktie
dus van de politie Integendeel, de bur
gemeester fluisterde de overtreder in,
dat hij zou kunnen proberen het be
stemmingsplan te wijzigen. Maar dat
ging velen in de gemeenteraad te ver.
Wat niet wil zeggen dat er nu eindelijk
wat wordt gedaan tegen deze verloede
ring van het natuurgebied. De gemeente
laat tot op heden het bestemmingsplan
op de plank liggen.
Behalve bij het konstateren en afhan
delen van overtredingen kunnen ge
meenten ook op een andere wijze be
stemmingsplannen frustreren. De ge
meente Tholen deed dat t.a. v. het gebied
De Pluimpot. Dat moest volgens het
oorspronkelijke bestemmingsplan een
prachtig rekreatiepark worden. De
Kroon dacht daar uiteindelijk heel
anders over en verklaarde de Pluimpot
tot beschermd natuurgebied. We schrij
ven 1981.
Maar begin dit jaar ging er toch iets
mis. Gekonstateerd werd dat men bezig
was met de aanleg van een wandelpad en
een bruggetje, dwars door een kwetsbaar
orchideeënterrein. Overigens op een
niet met de eigenaar - Staatsbosbeheer -
overeengekomen plaats, maar dit ter
zijde. Belangrijker is om te weten hoe de
gemeente ongestraft toch een deel van
haar plannen kon doorzetten.