leeds meer betrokken bij alles om mij heen
lampingafval, en.
Alleen en samen
Blijven vechten
9
s de milieugroepen, waaraan ik
telneem, niet meer zouden be-
lan, zou ik mij heel verloren voelen,
zou het gevoel hebbenheeft er
iu niemand meer aandacht voor het
ilieu? Vecht er nou niemand meer
gen het afbrokkelen daarvan?"
m het woord is Kiek Zwager uit Kort-
re. Zij neemt deel aan de planologie-
rkgroep én aan de edukatieve werk-
>ep van de KNNV, afdeling de Beve-
iden.
Een van de belangrijkste dingen die in
planologiewerkgroep heeft gespeeld,
rolgens haar Orisant, een nieuwe kam-
ng bij Colijnsplaat. Men wilde deze
mleggen op een terrein dat de be-
\emming natuur/agrarisch gebied
f. Vanuit de werkgroep en de
uwse Milieufederatie hebben wij
waarschriften geschreven. Men
left zich daarvan destijds weinig
getrokken. Het gebied is op de
-.hop gegaan. Maar nu hebben ze de
bh leg moeten stoppen.
Behalve aan deze planologiewerk-
cep, neemt Kiek ook deel aan de edu-
itieve werkgroep. Deze is ontstaan uit
ai natuurgidsenkursusIk heb een
isr of 5 geleden de gidsenkursus op
'alcheren gevolgd, omdat ik toen
Bcht dat die hier nooit zou komen,
at is meegevallen, want een jaar ia-
t heb ik hier, samen met de konsu-
nt natuur- en milieu-edukatie, een
idsenkursus op poten gezet, met
o enten en exkursies. Dat is heel
uk gelopen. Je hoopt altijd dat na
rn kursus een aantal mensen blijft
aktiviteiten te organiseren of er-
i deel te nemen. Vanuit dezelfde
erkgroep heb ik het afgelopen voor-
tar met de Milieufederatie en het
rdelijk sekretariaat van Milieu-
e 'ensie aan de aktie klein chemisch
Ival meegedaan, voornamelijk voor
e gemeente Borsele. Dat is namelijk
bh achtergebleven gebied wat be
eft het klein chemisch afval. We wil
den de wethouders en de hele ge
meente een beetje wakker schudden.
Zo van, jongens doe er nu eens wat
aan.
Heb je altijd al die grote aandacht gehad
voor het milieu? Ik had altijd heel veel
belangstelling voor alles wat „bui
ten" was. Ik ben in een dorp opge
groeid en kwam vroeger vaak op een
boerderij. Mijn beste vriendin
woonde daar. Na mijn terugkeer van
een langdurig verblijf (17 jaar) op Cu
rasao, had ik het ideaalbeeld nog van
zoals het vroeger ging. En dan kom je
terug in Nederland en is dat weg. Je
ziet dat de bermen worden doodge
spoten en dat ze op een heel andere
manier bezig zijn. Toen dacht ikdat
kan niet, dat mag zo niet. Zo raakte ik
steeds meer betrokken bij alles wat ik
om mij heen zag.
In het begin ben je een beetje te
fanatiek bezig. Je wilt bijvoorbeeld je
auto wegdoen, want die vervuilt al
leen maar. Je gaat iedereen om je
heen te kritisch bekijken. Dat wordt
voor jezelf en voor de mensen om je
heen heel vervelend. Je sluit jezelf
daardoor gewoon een beetje buiten
de maatschappij. Dat wil je toch niet.
Je kan nooit helemaal konsekwent
zijn in deze dingen.
In het begin heeft Kiek veel in haat
eentje ondernomen. Ze is aktief binnen
de dierenbescherming. Het gesol mei
dieren en de milieuvervuilende aspekteri
van de bio-industrie waren voor haar
redenen om vegetariër te worden. Later
heeft zij zich aangesloten bij milieu
groepen. Wat is voor haar het verschil?
Ik heb in mijn uppie hele hand-
tekeningenakties op het dorp ge
organiseerd tegen bestrijdingsmid
delen. Maar eigenlijk heeft dat zó
weinig zin. Je krijgt even heel veel
publiciteit en de burgemeester zegt
„dat ze het wel in overweging zullen
nemen". Je houdt het op die manier
niet lang vol. Toen ben ik bij de KNNV
gegaan en dan leer je langzamerhand
steeds meer gelijkgestemden ken
nen.
Ik ben bij de Zeeuwse Schaaps
kudde als vrijwilligster exkursies
gaan geven. Af en toe rommel ik wat
met Natuurmonumenten. En zo rol je
dus van het een in het ander. Het is
Z
w
O
w
X
prettig om met een groepje mensen
bezig te zijn, waarbij je steun aan el
kaar hebt".
Wat zijn in de loop der tijd tegenvallers
geweest? Op dit moment, bijvoor
beeld zit ik een beetje op een dood
punt. Ik zou wel met alles willen stop
pen. Dat doe ik niet, want dat kan ik
gewoon niet, hè! Ik denk dat zo'n
moment gewoon met je verwach
tingspatroon samenhangt: je ver
wacht méér dan dat wat er uiteinde
lijk uitkomt. Je hebt soms het idee dat
je vanuit een heel andere visie op na
tuur en milieu tegenover iemand zit te
praten, die dat in wezen heel weinig
interesseert. Bijvoorbeeld de ge
meente hier. Daar woon je tenslotte.
Die plantsoenendienst snoeit en kapt
en maait. Dat slaat helemaal nergens
op. Ik heb aan alle mensen, die hier
aan de dijk wonen, gevraagd wat ze
ervan vinden zoals het plantsoen hier
wordt onderhouden. De meesten zei
den „dit kan zo gewoon niet". Toen
heb ik een brief aan de gemeente ge
schreven, met als voorstel om met el
kaar rond de tafel te gaan zittende
plantsoenendiensten wij uit de buurt.
Wij kijken er tenslotte de hele dag
tegenaan. Nou, en op dat voorstel
wordt helemaal niet gereageerd. Dan
denk iknou ja, laat maar lopen.
Tegevallers ontstaan alleen als je ver
wachtingen, idealen hebt.
Wat zijn jou toekomstidealen
Je hoopt dat de mensen in jouw om
geving zien hoe ze op een bepaalde
manier met natuur en milieu willen
omgaan. Je kinderen probeer je dat
ook mee te geven. Tegenwoordig wil
iedere gemeente bijvoorbeeld mee
doen aan de rekreatie-ontwikkeUn-
gen. ledereen wil er geld aan verdie
nen. Hier in Kortgene moet ook weer
een surf-centrum komen. Daar moet
een half bos voor tegen de vlakte. En
we hebben hier al bijna niks. Daar
moetje toch tegen blijven vechten? Ik
vind het beangstigend als die ont
wikkelingen in versneld tempo door
gaan en niemand zich daar druk over
zou maken. Ik kan mij dat ook niet
voorstellen.
Voor informatie planologie- en/of edu
katieve werkgroepKiek Zwager, tel.
01108-1575.
O
O
Q
