Durven zeggen: Jongens, watje nou doet is niet goed. Oorzaak Natuurvereniging Tholen Leuke dingen Start Kern In de groep 11 krijgen. Vethaak vermeldt zichtbare, uitgegroeide kankers bij meer dan 40% van de vissen ouder dan 3 a 4 jaar in de vuilste gebieden. Verder kunnen de botten in vervuilde streken nog huid- zweren (2,5-6%) en vinrot (1,5%) oplo pen, ziekten die in bijvoorbeeld de Oos- terschelde uiterst zeldzaam zijn. Bij sommige van de genoemde visziek- ten vermoedt het RIVO dat vervuiling door bepaalde stoffen de direkte oor zaak is. Zo beschouwt Vethaak de pcb's (poly chloorbifenylen) bij Hoek van Holland en IJmuiden en de pak's (ofte wel teerstoffen) in de Westerschelde als waarschijnlijke veroorzakers van lever kanker. Bij de meeste ziekten ligt het verband echter nietzo eenvoudig. Iedere lozer zal dus nog lang kunnen volhou den dat niet door hèm de vis vergiftigd wordt. Onomstotelijk is echter dat er veel meer zieke vissen zijn in vervuild zee water dan in schoon, ook al is dat niet meteen op basis van het gehalte van iedere gifstof afzonderlijk te verwachten. Het RIVO vermoedt, dat de gifstoffen tesamen een afname van konditie ver oorzaken, waardoor de vissen vatbaar der worden voor bakterie- en virusin- fekties. Ook kan het zijn, dat de vervui ling grotere levenskansen biedt aan be paalde bakteriën en virussen. Echt leuke dingen waar ik een kick van krijg zijn de aktiviteiten, natuur lijk Exkursies of avonden waarvan je zegt „daar hadden de mensen nog eens lol in Bot met huidgezwellen In dat geval, dan is het niet meer zo interessant om precies uit te zoeken welke vervuilende stof de meeste schade aanricht. Dan moet immers de hele chemische cocktail gesaneerd worden. En misschien kan het RIVO *in de tus sentijd een ander raadsel oplossen waar dit onderzoek geen antwoord op geeft als 30 tot 40% van de vissen ziek is, hoeveel zijn er dan al dood? Aan het woord is Louis Sauter (33 jaar), mede oprichter en bestuurslid van de Natuurvereniging Tholen en leraar bio logie op een Rijksscholengemeenschap in Bergen op Zoom. Wat ik ook enorm stimulerend vind is de natuurgidsenkursus waarmee we vanaf vorig jaar bezig zijn. Wij hebben nu zo'n 22 man onder onze hoede, en het loopt uit de kunst. Hardstikke goed. Dat is een pluim op de hoed van de kursisten die zo lang bezig willen zijn. De kursus duurt 2 jaar, tot volgend jaar zomer. Maar ook wordt de wijze waarop Piet van der Reest en ik deze kursus hebben opgezet, en uit voeren, blijkbaar als plezierig ervaren. Dat doet mij goed. Wat ik tenslotte leuk vind om te doen, is om kontakten te leg gen naar buiten. Je zienswijze wordt ver breed door het overleg met allerlei groe pen als IVN, ZMF en PPD en door met allerlei affaires in aanraking te komen. In 1980 heeft een aantal mensen, waar onder ik, het initiatief genomen om een groenkursus op te zetten. Beroepshalve kon ik daaraan een bijdrage leveren. De kursus hield gewoon in „leer je omge ving kennen". De milieutypes, vogels en planten van deze omgeving werden be sproken. Aan de kursus deden zo'n 30 personen mee en op een gegeven mo ment werd de vraag gesteld, of we niet door konden gaan. We hebben toen beraadslaagd op welke wijze dat zou kunnen gebeuren. Je kan een vervolg- kursus opzetten, maar ook een vereni ging oprichten. Dan trek je eens in de maand naar buiten toe. Je hebt wat avon den, en zo leer je Tholen op een andere manier kennen. Toen is eind 1980 de vereniging opgericht en daarvan ben ik voorzittergeworden.Datbetekentdatje de leden op de hoogte moet houden over allerlei zaken die in de natuurvere niging spelen. Daarenboven organise ren we exkursies binnen Tholen, maar ook naar Saeftinge en de duingebieden. Wij doen dat via kranten en voorlich tingsavonden. Samen met een andere bioloog, Gerard Westerweel, ben ik be gonnen met het edukatieve werk. Daar uit zijn een aantal werkgroepen ontspro ten zoals een vogelwerkgroep, planten- werkgroep en een tentoonstellings werkgroep. We bestaan nu alweer 6 jaar. Ik heb er ontstellend veel tijd in ge stoken. Je hart zou gaan bloeden als dat voor niets zou zijn geweest. Gelukkig is dat niet het geval. In eerste instantie waren de meesten ver schrikkelijk fanatiek bezig. Nog steeds. De één stelt belang in planten en de ander weer in iets anders. Je krijgt bo vendien een zeer aktieve groep en een groep mensen die passief lid zijn. Dat zijn de betalende leden die zich een of twee keer per jaar laten zien. Uiteindelijk zou je het liefste iedereen er aktief bij willen betrekken. De hele vereniging draait nu om 25 a 30 aktieve leden. Dat aantal neemt niet af, het neem eerder toe. De eerste kern van aktivelingen zit er nog steeds. Dat zijn natuurlijk leuke dingen. Een andere ontwikkeling binnen de vereniging, aansluitend op wat de ZMF doet, is dat mensen bewust worden ge maakt van het milieu. Hun voelsprieten gaan uit naar allerlei zaken rondom het milieu. Op een gegeven moment wordt dan ook aktief geprotesteerd als dat noodzakelijk is. Eind vorig jaar werd mij verteld dat er een pad en een brug gelegd zouden worden door het natuurgebied „de Pluimpot" bij St. Maartensdijk. De Pluimpot is van nature een reservaat. Daar gelden be paalde wetten. Het beheer is in handen

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1986 | | pagina 11