Durven zeggen: Jongens,
watje nou doet is niet goed.
Oorzaak
Natuurvereniging Tholen
Leuke dingen
Start
Kern
In de groep
11
krijgen. Vethaak vermeldt zichtbare,
uitgegroeide kankers bij meer dan 40%
van de vissen ouder dan 3 a 4 jaar in de
vuilste gebieden. Verder kunnen de
botten in vervuilde streken nog huid-
zweren (2,5-6%) en vinrot (1,5%) oplo
pen, ziekten die in bijvoorbeeld de Oos-
terschelde uiterst zeldzaam zijn.
Bij sommige van de genoemde visziek-
ten vermoedt het RIVO dat vervuiling
door bepaalde stoffen de direkte oor
zaak is. Zo beschouwt Vethaak de pcb's
(poly chloorbifenylen) bij Hoek van
Holland en IJmuiden en de pak's (ofte
wel teerstoffen) in de Westerschelde als
waarschijnlijke veroorzakers van lever
kanker. Bij de meeste ziekten ligt het
verband echter nietzo eenvoudig. Iedere
lozer zal dus nog lang kunnen volhou
den dat niet door hèm de vis vergiftigd
wordt.
Onomstotelijk is echter dat er veel
meer zieke vissen zijn in vervuild zee
water dan in schoon, ook al is dat niet
meteen op basis van het gehalte van
iedere gifstof afzonderlijk te verwachten.
Het RIVO vermoedt, dat de gifstoffen
tesamen een afname van konditie ver
oorzaken, waardoor de vissen vatbaar
der worden voor bakterie- en virusin-
fekties. Ook kan het zijn, dat de vervui
ling grotere levenskansen biedt aan be
paalde bakteriën en virussen.
Echt leuke dingen waar ik een kick
van krijg zijn de aktiviteiten, natuur
lijk Exkursies of avonden waarvan je
zegt „daar hadden de mensen nog
eens lol in
Bot met huidgezwellen
In dat geval, dan is het niet meer zo
interessant om precies uit te zoeken
welke vervuilende stof de meeste schade
aanricht. Dan moet immers de hele
chemische cocktail gesaneerd worden.
En misschien kan het RIVO *in de tus
sentijd een ander raadsel oplossen waar
dit onderzoek geen antwoord op geeft
als 30 tot 40% van de vissen ziek is,
hoeveel zijn er dan al dood?
Aan het woord is Louis Sauter (33 jaar),
mede oprichter en bestuurslid van de
Natuurvereniging Tholen en leraar bio
logie op een Rijksscholengemeenschap
in Bergen op Zoom.
Wat ik ook enorm stimulerend vind is de
natuurgidsenkursus waarmee we vanaf
vorig jaar bezig zijn. Wij hebben nu zo'n
22 man onder onze hoede, en het loopt
uit de kunst. Hardstikke goed. Dat is een
pluim op de hoed van de kursisten die zo
lang bezig willen zijn. De kursus duurt 2
jaar, tot volgend jaar zomer. Maar ook
wordt de wijze waarop Piet van der Reest
en ik deze kursus hebben opgezet, en uit
voeren, blijkbaar als plezierig ervaren.
Dat doet mij goed. Wat ik tenslotte leuk
vind om te doen, is om kontakten te leg
gen naar buiten. Je zienswijze wordt ver
breed door het overleg met allerlei groe
pen als IVN, ZMF en PPD en door met
allerlei affaires in aanraking te komen.
In 1980 heeft een aantal mensen, waar
onder ik, het initiatief genomen om een
groenkursus op te zetten. Beroepshalve
kon ik daaraan een bijdrage leveren. De
kursus hield gewoon in „leer je omge
ving kennen". De milieutypes, vogels en
planten van deze omgeving werden be
sproken. Aan de kursus deden zo'n 30
personen mee en op een gegeven mo
ment werd de vraag gesteld, of we niet
door konden gaan. We hebben toen
beraadslaagd op welke wijze dat zou
kunnen gebeuren. Je kan een vervolg-
kursus opzetten, maar ook een vereni
ging oprichten. Dan trek je eens in de
maand naar buiten toe. Je hebt wat avon
den, en zo leer je Tholen op een andere
manier kennen. Toen is eind 1980 de
vereniging opgericht en daarvan ben ik
voorzittergeworden.Datbetekentdatje
de leden op de hoogte moet houden
over allerlei zaken die in de natuurvere
niging spelen. Daarenboven organise
ren we exkursies binnen Tholen, maar
ook naar Saeftinge en de duingebieden.
Wij doen dat via kranten en voorlich
tingsavonden. Samen met een andere
bioloog, Gerard Westerweel, ben ik be
gonnen met het edukatieve werk. Daar
uit zijn een aantal werkgroepen ontspro
ten zoals een vogelwerkgroep, planten-
werkgroep en een tentoonstellings
werkgroep. We bestaan nu alweer 6 jaar.
Ik heb er ontstellend veel tijd in ge
stoken. Je hart zou gaan bloeden als dat
voor niets zou zijn geweest. Gelukkig is
dat niet het geval.
In eerste instantie waren de meesten ver
schrikkelijk fanatiek bezig. Nog steeds.
De één stelt belang in planten en de
ander weer in iets anders. Je krijgt bo
vendien een zeer aktieve groep en een
groep mensen die passief lid zijn. Dat zijn
de betalende leden die zich een of twee
keer per jaar laten zien. Uiteindelijk zou
je het liefste iedereen er aktief bij willen
betrekken. De hele vereniging draait nu
om 25 a 30 aktieve leden. Dat aantal
neemt niet af, het neem eerder toe. De
eerste kern van aktivelingen zit er nog
steeds. Dat zijn natuurlijk leuke dingen.
Een andere ontwikkeling binnen de
vereniging, aansluitend op wat de ZMF
doet, is dat mensen bewust worden ge
maakt van het milieu. Hun voelsprieten
gaan uit naar allerlei zaken rondom het
milieu. Op een gegeven moment wordt
dan ook aktief geprotesteerd als dat
noodzakelijk is.
Eind vorig jaar werd mij verteld dat er een
pad en een brug gelegd zouden worden
door het natuurgebied „de Pluimpot" bij
St. Maartensdijk. De Pluimpot is van
nature een reservaat. Daar gelden be
paalde wetten. Het beheer is in handen