Willekeurig
Uitkomst van niks
10
Dode meidoornhaag
1985 is op uitgebreide schaal scheut-
infektie gekonstateerd. Dit hield ver
band met de aantasting van jonge bla
deren op de scheuten door hagel.
In het bakterievuurbeleid is vooral
aandacht besteed aan de bloeseminfek-
tie. Het afzagen van meidoorns voor
komt de bloei, maar zorgt voor een
sterke groeistimulans, dus veel jonge
scheuten, die erg gevoelig zijn voor in-
fe'ktie. Kortom, hoe meer bestrijden, des
te gevoeliger de meidoorn wordt. Verder
zijn veel meidoorns uit wegbeplantin-
gen verwijderd en worden ze niet meer in
nieuwe beplantingsplannen opgeno
men. Het rijk geeft daarvoor geen sub
sidie meer.
De vraag dringt zich op, waarom aange
taste meidoorns buiten de 500-meter-
zone soms afgezaagd worden. De 500-
meter-grens is erg ruim vastgesteld en
eigenlijk meer bedoeld om boomkwe
kerijen dan de fruitteelt te beschermen.
De infektiedruk van aangetaste planten
buiten deze zone is te verwaarlozen. Mei
doorns overgroeien vaak een bakterie-
vuuraantasting. Afzetten is dus niet ge
wenst. Door ze regelmatig af te zetten,
verliezen ze een belangrijk deel van hun
landschappelijke waarde. Ook voor een
broed-, rust- en fourageerfunktie wor
den ze ongeschikt. Tenslotte vergroot
het afzetten de mogelijkheid van scheut-
infektie.
Om de landschappelijke doelstelling
van het bakterievuurbeleid werkelijk in
houd te geven, valt er veel voor te zeggen
om het afzetten van meidoorns buiten
de 500-meter-zone achterwege te laten.
Opruimakties zoals ze in Zeeuws-Vlaan
deren plaatsvinden, zijn ronduit onge
wenst.
Ook de problemen die Natuurmonu
menten ontmoet om ontheffing te krij
gen voor de onderhoudsplicht van mei
doorn-beplantingen in Zuid-Beveland,
doen eenzelfde vraag rijzen naar de in
houd van de landschappelijke doelstel
lingen. Natuurmonumenten krijgt geen
wereld plaats waar peren gekweekt wor-
den. De resultaten zijn echter uiterst
mager.Bestrijdingsmiddelenzijnteduur g
of niet effektief. Resistentie-onderzoek s
bij pererassen gaat langzaam en heeft g
nog weinig opgeleverd. Wel is er enig v
sukses bereikt bij het kweken van re- j
Uésneldüye.
terse ke
Beschermd gebied Zuid-Beveland
met daarbinnen 3 uitzonderings-
ontheffing van de onderhoudsplicht op
een aantal dijken, doordat deze volgens
de PD te dicht bij boomgaarden of
boomkwekerijen liggen. Natuurmo
numenten is tegen deze weigering in
beroep gegaan bij de afdeling Recht
spraak van de Raad van State.
Het onderzoek met betrekking tot bak-
terievuur vindt vrijwel over de gehele
'en.
sistente meidoornrassen. Verder valt de
komende jaren weinig te verwachten uit
de wetenschappelijke hoek en dat is na
20 jaar onderzoek een uitkomst van
niksVan Teylingen erkende dat aan het
bakterievuur-onderzoek weinig priori
teit wordt gegeven. En dat is erg treurig,
gezien de belangen die er op het spel
staan. Al met al ziet de toekomst er zowel
voor de perenteelt als voor de meidoorns
in het landschap er somber uit.
