'tlsm
m iets makkelijk uit te leggen
73
Scholen
Verrassend
Kinderlijk nivo
Beter/anders
14
De Jeugd Natuur- en Vogelwacht
(JNVW) doe ik nu een jaar of acht, en
het scholenwerk een jaar of vier. Ik
kwam destijds eens bij een vrouw die
dit werk deed. Ze had een plant in de
tuin en ik zeigoh, is dat nou heksen-
melk Toen vroeg zij of ik veel van
plantjes wist en zin had om mee te
helpen bij de JNVW. Zo is het begon
nen".
aan. Die zijn hard nodig voor Zierikzee.
Nu hebben we afgesproken dat als
een school van buiten Zierikzee dat wil,
ze zelf ouders charteren die bij ons die
kursus volgen voor school-natuurgids.
Op die manier zijn wij van het jaar in
Renesse begonnen met de exkursie
„bodemdiertjes", „bomen rondom de
school", „dijken in het landschap". Ze
volgden een theorieles en een exkursie.
o
Si
h
S
z
5.
3
Rita de Ligt
Rustig en vol enthousiasme vertelt Rita
de Ligt,een van de vele onmisbare vrij
willigsters, over haar jarenlange erva
ringen met het jeugd-edukatieve werk.
We zitten in de pas nieuwe „eigen
ruimte" die de gemeente aan de vere
niging beschikbaar heeft gesteld: We
kregen zoveel lesmateriaal dat dat niet
meer bij iemand thuis kon staan. Nu
staat alles hier en het is daardoor veel
toegankelijker voor iedereen. Dat werkt
veel beter dan dat alles bij één persoon
berust. Bovendien wordt de ruimte veel
vuldig als vergaderruimte gebruikt door
gidsen, vogel- en plantenwerkgroep
De Jeugd Natuur- en Vogelwacht op
Schouwen-Duiveland stoelt eigenlijk op
twee poten. Kinderen kunnen jeugdlid
worden en dan gaan ze één keer per
maand met ons op exkursie. Sinds drie
jaar bestaat er ook het zgn. „scholen
werk" een exkursie-aanbod waarop
scholen aan het begin van het jaar kun
nen inschrijven. Wij bieden de exkursie,
het achtergrondmateriaal en de gidsen
(één per vijf kinderen) aan, zodat zo'n
klas op pad kan. Alle scholen in Zierik
zee doen nu mee, en van buiten Zierik
zee krijgen we ook wel al aanvragen. Met
onze twintig gidsen kunnen wij dat niet
Wij willen eens kijken hoe dat dit jaar
uitpakt.
De eerste keer dat een school zo'n ex
kursie doet, is dat voor hen ook een
beetje aftasten: wat kunnen we daar
mee. Maar je ziet dat ze er hoe langer hoe
meer mee gaan doen. Met „kunstmatige
rotskusten" bijvoorbeeld hebben ze vo
rig jaar een kleine tentoonstelling er
achteraan gemaakt. Ze kunnen het echt
uitwerken zoals ze zelf willen. De sti
mulansen bij dit werk heb ik vooral ge
kregen door de kinderen zelf. Ze verras
sen je konstant weer.
Met zo'n exkursie heb je de ene keer
wel eens wat minder zin dan de andere
keer. Maar op het moment dat je er bent
dan komt het enthousiasme toch weer.
Want voor de kinderen is het nieuw en
die hebben er heel veel zin in. En het is
bijna altijd als je iets heel moeilijks staat
uit te leggen, dan komen zij met iets ver
bluffends eenvoudigs.
Om natuurgidsen te krijgen hebben wij
zelf een kursus georganiseerd die gericht
is op dit werk. Daar zijn tot nog toe alleen
maar moeders van schoolgaande kinde
ren op af gekomen. Eén keer kwam
ook een vader en de kinderen vonde
het heel erg leuk dat er eens een man 1
was. Maar hij heeft inmiddels weer wet
en doet dit dus niet meer. Ik denk dat
best een aantal vaders zijn die daar tij
voor zouden hebben, maar misschie
dat het grote aantal vrouwen hen
schrikt.
Tussen de gidsen van de Jeugd N:
tuur- en Vogelwacht en de „gewon
Natuur- en Vogelwacht is haast geel
uitwisseling. Ik denk dat dat toch door
natuur- en vogelwacht zelf komteel
natuurgids is toch eigenlijk een „betere
gids dan degenen die met die kindere
op pad gaan. Zij hebben een beetje he
idee dat het werken met kinderen oo
inhoudt dat je op kinderlijk nivo werk
zal ik maar zeggen. Terwijl dat natuurlij
iets heel anders is dan je exkursies
stemmen op het nivo van een kind.
vind het vaak veel moeilijker om iets
een kind op zó een manier te vertellc
dat ie dat onthoudt, dan wanneer jij gqj
woon precies kan vertellen hoe de vo<
in de steel zit. Het is veel makkelijker o
iets „moeilijk" te vertellen, dan om ietj
„makkelijk" te vertellen. Het is tro
wens wel wonderlijk om te zien, dat
tussen de gidsen van de schoolprojekt<
en de gidsen van de JNVW wèl doei
stroming plaatsvindt.
De JNVW telt nu 100 jonge leden ci(
eens per maand, onder begeleiding er oi
uittrekken om bijv. vogels, paddestoel?
len, insekten en korstmossen te bekij
ken. We proberen het zo „breed" md
gelijk te houden, om ze begrip te latei
krijgen van de omgeving waarin ze leven
We willen geen „specialisten" van z
maken.
De Natuur- en Vogelwacht zelf is eel
echte mannenklub. Ik ben daar altijd dl
enige vrouw op een vergadering. Ho
zou dat komen? Je moet aan zoveel eiset
voldoen en ze gaan er bij voorbaat al v?J
uit dat de meeste vrouwen daar niet aai
voldoen. Dat is natuurlijk niet bij alle
maal het geval, hoor. Ik zou zeggen da
dat de edukatieve kant steviger verte
genwoordigd mag worden. Ik ben eigen
lijk de enige die dat doet bij het bestuu
en dan nog niet eens als lid van he
bestuur. Maar ze dragen het wel eet
warm hart toe, hoor. Ik denk dat zij we
wat van óns kunnen leren, nl. dat edu
