Korte berichten en
imf ededelingen
Kanovaren in zeeland
een nieuwe rage?
Scholing over de noordzee
„seas at risk"
ievlek
15
Zeeland kent een uitgebreid stelsel van afwateringskanalen,
bedoeld voor het afvoeren van het regenwater naar de zee. Tot
voor kort was daarop geen boot te bekennen, behalve een
enkele visbak om met een kruisnet paling te vangen.
Daarin lijkt nu verandering te komen. Kanovaarders heb
ben het oog laten vallen op deze wateren en zien er prachtige
routes in voor lange tochten. Alle waterschappen hebben het
verzoek gekregen van de kanovereniging afwateringskanalen
open te stellen voor de kanovaart. Binnen waterschapskrin
gen reageert men vooralsnog afwachtend, maar in West-
Zeeuws-Vlaanderen kan op een bepaald trajekt deze zomer al
wèl worden gevaren. De kanoliefhebbers lijken de wind in de
zeilen te hebben, want in rekreatiekringen binnen het provin
ciehuis luistert men met een gewillig oor naar de nieuwe
plannen.
Het ziet er ook allemaal vredig uit, zo'n eenzame kano in de
Zeeuwse polders, rustig peddelend naar plekjes waar je anders
niet kunt komen. Eindelijk een vorm van rekreatie die geen
problemen oplevert voor de natuur. Was het maar waar.
Afwateringskanalen lopen per definitie door de laagste delen
van de polders. Daar waar we ook van oudsher de karrevelden
en de weilandgebieden hebben. Veel kreken zijn in het afwa
teringsstelsel opgenomen, zodat het bijna ondoenlijk is een
route uit te stippelen die niet op de een of andere manier door
een natuurgebied loopt. Broedvogels in deze gebieden, zoals
bruine kiekendief, roerdomp, eendachtigen en weidevogels
zijn storingsgevoelig. Plaatsen waar het nu nog rustig is en die
voor broedvogels geschikt zijn, liggen in het bereik van de
kano. Polders waar 's winters ganzen fourageren, worden vaak
doorsneden door afwateringskanalen, zodat ook buiten het
broedseizoen een storende werking uitgaat van een passe
rende kano. Navraag in andere provincies leert dat vooral
rietkragen het moeten ontgelden.
Ook wordt er relatief vaak aangelegd en op de oevers
gelopen. Verder moeten de nodige voorzieningen worden
aangelegd, zoals steigers, trapjes en opberghokken. Het zal
duidelijk zijn dat het ongehinderd rondvaren met kano's voor
de natuur op onoverkomenlijke bezwaren stuit. Bij het toe
staan op het binnenwater zal zeker aan de randvoorwaarden
die de natuur stelt, moeten worden voldaan. Maar wat te doen
als het kanovaren een echte rage wordt? En als er andere
„sporters" van het water gebruik willen maken? Als er één
kano over de dam is....
Het is beter eerst de kano-mogelijkheden te benutten van
wateren die nu al een rekreatief gebruik hebben. En dat is in
Zeeland al heel wat.
Eind november vindt in Londen de tweede ministerskonferen-
tie over de Noordzee plaats. De werkgroep Noordzee en de
Waddenvereniging willen daarom dit jaar extra aandacht voor
die Noordzee, zodat deze konferentie niet onopgemerkt en re-
(Srtie heel anders is dan natuurstudie, en
[eaj niet het ene beter is dan het ander,
[J ar dat het gewoon naast elkaar moet
jé| taan. Nu krijg ik het idee dat natuur-
die verheven wordt boven de natuur-
:ij| ikatie.
Mor de toekomst hoop ik dat het
gdwerk blijft draaien zoals het nu
it. Dat is eigenlijk al een hele grote
jcïg, vind ik. Nu drijft het vooral op
tikje Bijlsma en mij. Ik denk dat het
aar dat het in elkaar zou zakken, als
li van ons weg zou gaan, hoe langer
io kleinerwordt. Erzijnnualaardigwat
sen die heel goed ingewerkt zijn.
k hoop verder dat het zich nog een
tje uit zal breiden naar de rest van het
nd. Dat er ouders zijn die bij ons die
j J [senkursus komen volgen en die dan
jfl ir zoiets op poten zetten en draaiende
qfnnen houden. De gemeente Wester-
3uwen heeft bijvoorbeeld gevraagd
wij ook voor hun gemeente wat
willen maken. We
nu dan bezig voor Serooskerke, Re-
se, Noordwelle en Burgh-Haamste-
Ik vind het eigenlijk het minimum
een school zou moeten doeneen
en een eduaktieve wan-
er achteraan. Dat zou in ieder
moeten kunnen.
de Ligt
