aan de winkel! t'eniging, vertelt over diens werkwijze, ak- ïteiten, achterban en eigenzinnigheid. "'af de motorzaag Onschuldig werk Leuke aktiviteiten Ekologische gedachte 15 Sjaak Herman zit nu een goeie tien jaar in de na- rbescherming. In '76 was er eens n aktie "Geef voor de natuur". Ik id het heel erg dat je geld moest ven, om verder overal van af te zijn. wilde het anders aanpakken en i met knotwerkbegonnen. Zo ben langzaam aan in 'tDuumpje ge- sid. tak Herman, bestuurslid van deze West- 'euws- Vlaamse natuurbeschermings- t Zeeuwse wordt van ons nogal eens egd dat wij buitenbeentjes zijn, om- wij er bepaalde ideeën op na houden. ;n daarvan is dat we nogal kritisch te- i lover onszelf staan. Op gezette tijden agen wij ons af of we wel op de goede ;g zitten met wat we doen. We willen absoluut niet de platgetre- n paden bewandelen van een natuur- endenklub dat brave gedoe van alles ermineren, vogels tellen en bijzon- e soorten opsnorren. Wij willen juist milieu-edukatieve kant uit. Iedereen >u zich op den duur de gevolgen moe- realiseren van zelfs de kleinste ingre- n in milieu of landschap. In de eerste plaats zijn wij doe-men- ner wordt veel werk door ons verzet. is ons wel eens verweten dat wij alleen aar produktie zouden willen hebben, ndat we per seizoen zoveel mogelijk alen doen. Bij ons buiten-werk gebrui- en we dan ook vaak een motorzaag, rwijl andere klubs vinden dat je dat met J hand moet doen. Wij zijn ook de enigen in Zeeland, die I iet het Waterschap betrekkelijk goede landen onderhouden. Daardoor heb- <f~T. ben wij er aan kunnen meewerken dat de zeewering bij Groede, bij de Delta-dijk verhoging, tenminste nog gedeeltelijk is beplant. Wij hebben een vlinderwerkgroep, plantenwerkgroep, zoogdierenwerk groep, planologiewerkgroep en een vo gelwerkgroep. De laatste twee werken het beste. Zij boeken resultaten. De vo gelwerkgroep heeft bijvoorbeeld een jaarlijks vast terugkerend programma van inventarisaties en verwerken van ge gevens. Dat loopt goed. Het is leuk en onschuldig werk. Knotwerk doen wij ook, maar dat is al iets minder onschul dig. Dan zit je op het terrein van een ander. Van partikulieren die knotbomen hebben en die ze verwaarlozen. Terwijl wij ze juist in orde willen hebben van wege de vele levensgemeenschappen die in die boom zitten. De planologiewerkgroep zit op een nog moeilijker terrein. Daar ga je met de vinger wijzen, op lange tenen trappen en tegen schenen schoppen. Dat wordt je bijna nooit in dank afgenomen. Wij vin den planologie héél belangrijk. Daarom hadden wij als eerste in Zeeland zo'n werkgroep, 't Is leuk als je je verwondert over zeldzame soorten. Maar wat heb je eraan als die boer er morgen zijn ploeg in zet Of als de gemeente met grote uitbreidingsplannen komt of wegen aan legt? Het ledental van onze vereniging is de laatste jaren enorm omhoog gegaan. Wij hebben nu 550 leden op een bevolking van 27.000 mensen. Dat is erg veel. Het stijgende ledental is wel beangstigend, omdat wij als bestuur steeds meer ver plichtingen krijgen. Je moet steeds meer oppassen wat je doet en dat vinden we niet leuk. Van alle leden zijn er maar zo ontzettend weinig aktief. Het komt alle maal neer op de ruggen van enkele aktie- velingen. Op de ledenvergadering wordt weieens gevraagd wat men zou willen doen. Maar van die grote groep hoor je eigenlijk heel weinig. Men is ontzettend passief. Ze betalen hun lidmaatschap en daarmee houdt het op. Deze mensen hebben misschien voornamelijk behoefte aan leuke akti viteiten. Maar natuurbescherming is he lemaal niet leuk Ik ben er als hobby aan begonnen. Dat is het nog steeds, maar.... Je bent je op den duur zodanig bewust dat je heel je leven vecht tegen de teloor gang van het milieu, van het landschap. Overal waar je rijdt, kijk je of er weer niks is gebeurd. Ik kan echt zelden meer ge nieten.... Een probleem voor ons-'is dat wij steeds minder jeugd bij de vereniging kunnen betrekken. Het is erg dat we die aanslui ting missen. Op deze manier wordt het op den duur een aangelegenheid van 20 tot 30 volwassenen. Bij jongeren van de lagere school moet nog heel veel verteld en uitgelegd worden. Dan komt er, naar onze ideeën, dus weinig werk uit je handen. Aller eerst moet het iemand gegeven zijn om goed te kunnen uitleggen. Ten tweede moet je daar de tijd voor hebben. Beide hebben we niet. Vroeger zat er een on derwijzer in ons bestuur en als je zag wat hij de kinderen allemaal bij kon bren gen.... dat was ongelooflijk. Op scholen wordt wel wat aan milieu- edukatie gedaan, maar het hangt erg van toevalligheden af. Het geb eurt te hooi en te gras. Het vormt geen onderdeel van het lessenpakket, zoals gymnastiek en rekenen. Dat vind ik een gemis. Naar mijn idee zou zoiets wel moeten, want de huidige konsumptiemaatschappij vormt een grote bedreiging voor natuur en landschap. Je moet met de jeugd be ginnen. Dat is volgens mij dé manier om de gedachtenwereld om te draaien. Het moet als het ware zo zijn dat bij alles wat ze doen, er een belletje gaat rinkelen over de gevolgen voor het milieu. Maar politiek gezien is dat niet te verkopen. Want als je de jeugd gaat opvoeden vol gens de ekologische gedachte dan ga je de konsumptiemaatschappij ondermij nen. Je koopt dan immers alleen nog maar duurzame gebruiksartikelen, en je hergebruikt. Zie dat maar politiek te ver kopen. Vanuit 'tDuumpje zouden we de milieu-edukatie onder jongeren wel wil len stimuleren, maar we missen daarvoor de personen en inzet. fic hoop nog eens te bereiken dat we een goeddraaiende jeugdklub hebben. Daar hebben we nu al zo veel onze kop over gebroken, en we komen er niet uit. Tóch hoop ik dat het gaat lukken 2 w p4 w X 2 O O Q

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1987 | | pagina 15