Een blikje teer van een tor,
Tonnen
Slagen om de arm
Eind april, Perkpolder. Ik loop met
een paar Belgische televisiemakers
en Richard Bleyenberg de dijk over
en het slik op om enkele fuiken te
lichten. De BRT bereidt een uitzen
ding voor over watervervuiling en
stuit op het probleem van iedere
voorlichterhoe maak je de ernst
zichtbaar van de mikrogrammen
chemische verbindingen en metalen
die in dit water en meer nog in de
onderwaterbodem opgelost zijn
Te zien of te ruiken is er niets. Richard
weet nog dat hier zeehonden en dolfij
nen zaten, maar die vertellen niet waar
om ze verdwenen zijn. Lamsoor mag je
niet eten, maar staat er frisgroen bij.
Zwemmers ontbreken, maar dat ligt
meer aan de blubber dan aan de vervui
ling.
In de fuiken zitten een menigte krab
ben en daar tussen een stuk of wat pa
lingen en zes tongen. De aal ziet er ge
zond uit, de tongen minder. Twee ervan
hebben geengavevinnen en staart, maar
dat kan ook mechanische schade zijn.
Eén heeft verschillende duidelijke ge
zwellen op de huid. Onze simpele steek
proef is dus meteen raak. Volgens on
derzoek heeft 15% van de bot in de
kustwateren en de Westerschelde kan
kergezwellen op huid en vinnen. Met de
tong lijkt het niet beter gesteld te zijn.
Platvissen leven op de bodem en heb
ben kennelijk het meest te lijden van het
chemische vuil dat zich daar ophoopt.
Zij maken het probleem van de vervuil
de waterbodems zichtbaar. De televisie
jongens zijn tevreden.
Twee weken later, ZMF-kantoor. Rijks
Bankstelling in jachthaven Colijnsplaat de vervuilingsbron
waterstaat en de Watersportverenigi
Colijnsplaat komen ons vragen akkot
te gaan met het storten van vervuil
specie (baggerslib) uit de haven in
Oosterschelde. We hebben al eert
duidelijk gemaakt, dat de meest vem
de specie (klasse m en IV, zie tabel) uit
meest vervuilde hoek o.i. op land gebt
gen moet worden. Rijkswaterstaat vit
dat ook, maar is nog met de gemeente
onderhandeling over de schuldvraag
de kostenverdeling. Een paar ton is
mee gemoeid.
Ondertussen lopen de boten in h
minder vervuilde middendeel (klasse
van de jachthaven vast. „Onze boti
betalen voor ligplaatsen, niet voor stat
plaatsen", zegt de watersportverenigii
Mogen we die matig vervuilde spet
nog een keer naar buiten brengen, als;
beloven dat de vereniging meewerkt at
berging op land van de meest vervuilt
bagger en dat we nieuwe vervuiling voo
komen
Ook voor hen is het probleem vant
waterbodemvervuiling duidelijk zich
baar geworden. Ze gaan het voelen
hun portemonnee. Een achteloos we
gegooid blikje teerresten kan later
ton of meer opruimkosten veroorzake
als de inhoud zich verspreidt in enke
tienduizenden kuubs slib en zand.
Half juli, Raad van State. Besprokt
wordt het beroep van de ZMF tegen c
vergunning die het Havenschap VI
singen van Rijkswaterstaat gekregej
heeft (zij welom maximaal 1 miljoej
ton baggerspecie per jaar in de Weste
schelde te storten. De specie is voor eel
deel vervuild met PAK's (klasse EI). Vo|
gens Rijkswaterstaat is Péchiney
enige lozer (100 kg/jaar) en zou de 2O0|
kg, die in totaal in de haven aanwezig
door de jarenlange ophoping ontstaa
zijn.
Toch vindt Rijkswaterstaat, dat eerst el
Péchiney-lozing moet stoppen voorla*
het zinvol is het vervuilde slib te sane e:
en het storten in de Westerschelde
verbieden. De Raad van State lijkt
die redenering niet onder de indrul
vooral omdat Rijkswaterstaat ook no|
allerlei slagen om de arm houdt over
termijn waarop de Péchiney-loz
stopt. Wie weet, misschien dwingt
komende uitspraak in deze beroepspro
cedure het Havenschap en Rijkswatef