Ook de wasmiddelen fosfaatvrij S buiWe5 mo Algengroei Hoeveel 11 pi w O w i-j H 1 I 2k8 "Si" ■Süffl 2t«.- J r i1"!? irrrnm I Er is de laatste maanden veel te doen geweest over de fosfaten in onze was middelen. Die worden geprodu ceerd door Hoechst. Fosfaatvrij was sen is dan beter voor het milieu, maar is het ook verantwoord, gezien de werkgelegenheid Fosfaten ko men niet allen in het oppervlakte water door wasmiddelen. Andere bronnen zijn menselijke uitschei ding, landbouw, het buitenland. De vraag is daarom ook of fosfaatvrij wassen werkelijk iets helpt. Het fosfaatprobleem is niet nieuw. Al in 1971 verscheen het eerste fosfaatvrije wasmiddel op de markt. De Urgentie nota Milieuhygiëne noemde het fosfaat vrij maken van wasmiddelen urgent. Ze ven jaar later volgde een fosfaatnota, waarin werd gesteld dat in 1985 fosfaat loos moest worden gewassen in Neder land. Verder zouden in dat jaar de zui veringsinstallaties een flinke hoeveel heid afvalwater van fosfaat moeten ont doen. De Vereniging van Zeepfabrikan ten wist echter uitstel te bereiken tot 1987. Dat is het nu. Maar Omo, Dixan, All en vele andere bevatten nog steeds fos faat, zij het gemiddeld40% minder dan in 1979. Met zuiveringsinstallaties is het nog droeviger gesteldvan de meer dan 500 installaties hebben er slechts 10 een fosfaatzuivering (derde trap) in werking. Genoeg keus in fosfaatvrije wasmiddelen Niet iedereen zal scheikunde of biologie in het eindexamenpakket hebben ge had. Daarom in het kort iets over de stof fosfaat en het gedrag ervan in de natuur. Fosfaat is geen gif. Integendeel, fosfaat is een voedingsstof, nodig voor de opbouw van planten en dieren. In zoet water is er van nature weinig fosfaat. Zodoende fungeert het als een rem op de ongebrei delde groei van met name algen. Wordt het water verrijkt met fosfaat, dan zal dus de algengroei toenemen met alle gevol gen vandien. Het water zal groen en troebel raken en bepaalde algen (blauw- algen) zullen gifstoffen in het water brengen. In de herfst sterven de algen massaal af, wat stank met zich mee brengt en tot zuurstofloosheid kan lei den. Hierdoor gaan vissen dood. Een slechte waterkwaliteit leidt op haarbeurt weer tot hogere kosten voor drinkwater bereiding. Ellende troef dus. Door de grote hoeveelheden fosfaat (soms meer dan vijf maal het natuurlijke nivo) in het water, raakt ook de bodem steeds verder verrijkt met fosfaat. In de toekomst zal uit het bodemslib nog het nodige fosfaat in het water terugkeren. Het water zal dus ook bij vergaande zuivering nog een aantal jaren rijk aan fosfaat blijven. Te vens moeten we bedenken, dat - wil het fosfaat weer als rem optreden voor de algengroei - het fosfaatgehalte van het water met 50 tot 90% moet worden teruggebracht. De hoeveelheden fosfaat die jaarlijke op ons afkomen, zijn gigantisch. Inde figuur wordt daarvan een indruk gegeven. De grote rivieren dragen echter de grootste hoeveeheid (40 miljoen kg) naar de zee. „Slechts" 16 miljoen kg komt terecht in het zoete oppervlaktewater, waarvan Rijn en Maas 6,4 miljoen voor hun reke ning nemen. Dat is toch nog altijd 38%. De wasmiddelen lijken 15% van de fos faatproblemen te veroorzaken. Maar dit Grote rivieren 40 6,4 Noordzee Wasmiddelen 2,5 Huishoudens Industrie 4,2 t> wasmiddelen (totaal) oppervlakte water Landbouw 3,2 Fosfaatbelasting van de Noordzee en het zoete oppervlaktewater in Nederland, in miljoen kg P per jaar. Pi O O Q

Tijdschriftenbank Zeeland

Wantij | 1987 | | pagina 11