\orte berichten en
M ededelingen
Geschipper met geluidhinder
Hinderwetvergunning bleijko te
walsoorden
Studiedag zeeuwse vrouwenraad:
milieuzorg.... ons een zorg!
Oostburg minachting voor de
kroon
Groene longen middelburg
16
Onlangs (16 oktober '87) is door de gemeente Bruinisse een
hinderwetvergunning verleend aan de firma Cordock B.V.
Deze firma wil een droogdok vestigen in de Rijksvluchthaven
te Zijpe voor het gritstralen, staalstralen enhet verfspuiten van
schepen.
Nu al is bekend dat het bedrijf in de toekomst het droogdok
wil verplaatsen naar de lokatie Tramhaven te Zijpe. Hier ligt
eigenlijk het probleem. Het droogdok geeft op de lokatie
Tramhaven zo'n hoge geluidsbelasting voor omwonenden dat
slechts met zeer zware maatregelen aan de voorgeschreven 45
decibel kan worden voldaan. Op de lokatie Vluchthaven, waar
de vergunning voor verleend is zijn ook geluidbeperkende
maatregelen nodig maar veel minder zware. Uit een akoestisch
onderzoek kwam dan ook de aanbeveling meteen de zwaar
dere maatregelen toe te passen. Het gaat namelijk om bouw
kundige voorzieningen die later niet aan te passen zijn aan de
zwaardere eisen op de lokatie Tramhaven.
Door de gemeente Bruinisse is hier volledig aan voorbij
gegaan. De ZMF vindt dit een ernstige fout en heeft dan ook
bezwaar aangetekend tegen de ontwerp-hinderwetvergun-
ning.
De Raad van State behandelde op 20 oktober j.l. de beroepen,
die tegen deze vergunning uit maart 1984 waren ingesteld, uit
de vraagstelling van staatsraad prof. de Lange bleek dat deze
zich zeer goed in het dikke dossier had ingewerkt.
Wij verwachten dat de Kroon straks in haar uitspraak
nieuwe voorschriften aan de vergunning zal toevoegen, met
daarin een emissiebeperkende techniek die de uitworp van
oplosmiddelen (onderdeel van het produkt waarmee beton
nen buizen van een coatinglaag worden voorzien) zodanig
vermindert dat voortaan wel aan de vergunningvoorschriften
zal worden voldaan.
Verder valt te verwachten, dat de Kroon zal verbieden dat in
het coatingprodukt nog die gevaarlijke stoffen kunnen wor
den aangetroffen, welke al geruime tijd op de officiële, door de
Rijksoverheid vastgestelde „zwarte lijst" staan.
Opvallend in deze zaak is dat de provincie Zeeland (als
vergunningverlener) in mei 1983 onjuiste konklusies heeft
getrokken uit een rapport van het laboratorium Bergschot,
waar een gestorven koe werd onderzocht. Konklusies die sterk
afweken van de konklusies die in het rapport zélf werden
getrokken.
Reeds in juli 1984 schrijft de provincie Zeeland aan de raad
van State dat de toxische eigenschappen en de samenstelling
van de organische oplosmiddelen, zoals die door Bleijko ge
bruikt worden, bekend zijn. Is het dan niet vreemd dat in juni
1987 (drie jaar later) het gerechtelijk laboratorium, nadat er
weer eens een koe was gestorven en in beslag genomen, moest
mededelen dat men daar geen onderzoek kon doen omdat de
gegevens over de uitstoot door Bleijko niet bekend waren
Maandag 2 november vond de studiedag plaats „Milieuzorg....
ons een zorg!" Deze was georganiseerd door de Zeeuwse
Vrouwenraad, met ondersteuning van de Z.M.F. De dag was
zeer geslaagdeen grote opkomst, een speelse opzet door
muzikale intermezzo's, serieuze diskussiebijdragen vanuit de
zaal en drie boeiende inleidingen. De inhoud, toon en analyses
die hierin over de milieuproblematiek werden gepresenteerd
waren zeer verschillend van aard. Juist doordat alle invals
hoeken aan bod kwamen, werd het ervaren als een inspirerend
en leerzaam geheel. De studiedag werd afgesloten door een tot
nog toe onbekende kabèretierde heer H. P. van Heel. In het
dagelijks leven hoogleraar milieukunde en direkteur van
Hoechst.
Het was verfrissend te zien met welk gemak hij afstand kon
nemen van alle bestaande inzichten die er op milieugebied
leven: in zijn performance deed hij thinner-resten in het
haardvuur belanden en reinigde hij met zijn waterfiets de
watergangen. Tot vermaak van iedereen.
Gelukkig was dit maar kabaret en geen werkelijkheid. De
aanwezigen bleken toch wel andere milieu-oplossingen voor
ogen te hebben, zoals hergebruik (o.a. van plastiks), gezonde
voeding, en weinig verontreinigende wasmiddelen. Mogelijk is
het enthousiasme van deze geslaagde dag een impuls voor
verdere aktiviteiten op milieugebied binnen de Zeeuwse
vrouwenorganisaties.
De gemeente Oostburg maakt het wel erg bont op milieu
gebied. In oktober 1986 verklaarde de Kroon, in haar uit
spraak over de bezwaren tegen de hinderlijke stankoverlast
door Vetsmelterij Van den Ameele in Hoofdplaat, dat de
stankbestrijding afdoende moest worden aangepakt. De
Kroon voegde daartoe belangrijke voorschriften toe aan de
omstreden Hinderwetvergunning. Men mocht dus verwach
ten dat, na een alleszins redelijke termijn van één jaar, de
gemeente Oostburg erop zou toezien dan Van den Ameele nu
aan zijn verplichtingen voldoet. Niets is minder waar
In onderling overleg tussen de gemeente en Van den
Ameele is besloten dat die voorschriften van de Kroon pas op 1
mei 1992 (dus pas over 5 jaarmoeten zijn opgevolgd en
verder dat Van den Ameele intussen iedere maand een bedrag
daarvoor opzij legt. Alsof er geen andere mogelijkheden zijn
om aan geld te komen voor de noodzakelijke investeringen in
milieu-apparatuur.
Zo zien we weer eens hoe bestuurders sjoemelen met
milieuzaken. Zelfs nog na een Kroon-uitspraak, die aan dui
delijkheid niets te wensen overliet, behalve dan dat de Kroon
geen termijn vaststelde waarbinnen de noodzakelijk geachte
voorzieningen moesten zijn uitgevoerd.
Daarvan maakt de gemeente Oostburg dus handig mis
bruik.
In Middelburg wordt op dit moment druk gediskussieerd over
de „groene longen" in deze stad.
De term „groene long" is een zeer rekbaar begripzowel
